به گزارش ایسنا، شهاب موسوی‌زاده از ۱۴ سالگی شاگرد حسین شیخ (معروف به حسین احیاء)، از شاگردان برجسته کمال‌الملک بود و به گفته خودش، اصول طراحی و نقاشی را مستقیماً نزد او آموخت؛ به همین جهت او را پرورش یافته مکتب کمال‌الملک می‌دانند، البته که او خود را شاگرد غیرمستقیم کمال‌الملک می‌دانست.
در ادامه مسیر حرفه‌ای، سال‌ها در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی زندگی و فعالیت کرد و آثارش را در بیش از ۱۷ شهر آلمان به نمایش گذاشت.
مضامین آثار موسوی‌زاده ترکیبی از روایت‌های مشروطه، چهره‌های تاریخی و اسطوره‌های ایرانی بود. او در دهه‌های اخیر به سمت ترکیب واقع‌گرایی و سمبولیسم حرکت کرد و پرده‌هایی با ساختار روایی و شخصیت‌های پرشمار خلق کرد. برخی از آثارش با نقاشی قهوه‌خانه‌ای مقایسه شده‌اند.
او در مصاحبه‌ای که چند سال پیش انجام داد گفته بود: «ما با دنیایی طرفیم که در نقاشی، هزار و اندی سال از ما جلوتر است ... ولی این به این معنی نیست که ما استعداد نداریم، منتها جوانان ایرانی بسیار بیشتر از اینها باید تلاش کنند تا به ایده‌آل‌ها برسند.»
موسوی‌زاده نسبت به نفوذ نگاه‌های تجاری و تبلیغاتی در هنر مدرن جهانی انتقاد داشت و می‌گفت: «اینترنت چه چیزی به انسان‌ها می‌دهد، بجز مقداری اطلاعات سطحی؟... مردم من در اثر فرهنگی که از این تبلیغات برمی‌خیزد، دارند له می‌شوند، و من به عنوان یک هنرمند باید این معضل را در اثرم منعکس کنم.»
او بر این باور بود که هنرمند ایرانی باید از طریق آثارش، زندگی و هویت ایرانی را به جهان معرفی کند، نه آنکه صرفاً از جریان‌های هنری غربی تقلید کند.
موسوی‌زاده علاوه بر فعالیت‌های هنری، سال‌ها به تدریس در اروپا پرداخت و به شاگردان آلمانی خود مشق نقاشی داد.
انتهای پیام
نظرات