نتایج نظرسنجی جدید با شرکت بیش از ۱۰۰۰ دانشجوی کانادایی، حساسیت‌های غذایی خاص، به ویژه عدم تحمل لاکتوز را با خواب ضعیف‌تر و افزایش خواب‌های آشفته مرتبط می‌داند؛ محققان اظهار کردند که شدت کابوس‌ها با عدم تحمل لاکتوز و سایر حساسیت‌های غذایی ارتباط زیادی دارد.

این یافته‌های جدید نشان می‌دهد که تغییر عادات غذایی برای افرادی که به برخی از حساسیت‌های غذایی مبتلا هستند، می‌تواند کابوس‌ها را کاهش دهد. مدت‌هاست که عموم جامعه باور دارد، وعده غذایی سنگین یا یک وعده غذایی نامناسب، می‌تواند خواب خوب شبانه را خراب کند، اما داده‌های معتبر در این زمینه اندک بوده‌اند.

محققان غذا خوردن، برنامه خواب و بیداری، کیفیت کلی خواب، یادآوری رویا و تعداد کابوس‌های شبانه بر اساس زمان، ۱۰۸۲ دانشجو در دانشگاه «مک ایوان» در ادمونتون کانادا را ارزیابی کردند و در مرحله بعد، الگوهای غذایی، حساسیت‌ها یا عدم تحمل‌های غذایی شناخته‌شده و هرگونه حدس شخصی مبنی بر اینکه غذاهای خاص بر خواب‌ تاثیر می‌گذارند، مورد توجه قرار گرفت.

حدود یک سوم از شرکت‌کنندگان، کابوس‌های مکرر را گزارش کردند؛ زنان بیشتر از مردان احتمال داشت که رویاهای خود را به خاطر بیاورند و بگویند که خواب بدی داشتند. آنان همچنین حدود دو برابر بیشتر عدم تحمل غذایی را گزارش کردند. حدود ۴۰ درصد از کل شرکت‌کنندگان احساس می‌کردند که مصرف غذا در اواخر شب یا مواد خاص بر خواب آنان تاثیر می‌گذارد، در حالی که تقریبا ۲۵ درصد معتقد بودند که غذاهای خاص، خواب شبانه آنان را بدتر می‌کند.

 لبنیات؛ عامل بی‌خوابی

در میان کسانی که مشکلات خواب خود را به غذا ربط می‌دادند، شیرینی‌ها، غذاهای تند و لبنیات در صدر فهرست عوامل بالقوه‌ بد قرار داشتند، با این حال، ثابت‌ترین الگو، زمانی پدیدار شد که محققان حساسیت‌های غذایی تشخیص داده شده را با فراوانی کابوس‌ها مقایسه کردند. دانشجویانی که به لاکتوز حساسیت داشتند، شب‌ها ناراحتی گوارشی بیشتری تجربه می‌کردند، کابوس‌های بیشتری را به یاد می‌آوردند و کیفیت خواب خود را ضعیف‌تر ارزیابی کردند.

محققان اظهار کردند: کابوس‌ها برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز که از علائم شدید گوارشی رنج می‌برند و خوابشان مختل شده بود، بدتر گزارش شد. محققان گفتند: اگر لاکتوز هضم نشده باعث ایجاد گاز و گرفتگی شود، این ناراحتی می‌تواند به مغز در حال خواب نفوذ کند و به تصاویر تهدیدآمیز تبدیل و باعث بیدار شدن ناگهانی شود. وقفه‌های مکرر مانع از آن می‌شود که افراد خواب‌آلود به مراحل عمیق‌تر و ترمیمی استراحت برسند و می‌تواند حلقه معیوبی از ترس و خواب آشفته را تقویت کند.

سیگنال‌های پریشانی در مغز

فقط حدود ۵ درصد از دانشجویان، معتقد بودند که غذاهای خاص رنگ و بوی خواب‌هایشان را تغییر می‌دهند اما این تعداد کم، اغلب لبنیات یا خوراکی‌های شیرین را مقصر می‌دانستند. جالب است که نظرسنجی مشابه دیگری نشان داد که بخش بیشتری از دانشجویان متقاعد شده‌اند که غذا، رویاها را شکل می‌دهد.

افرادی که بد غذا می‌خورند ممکن است بد بخوابند اما کمبود مزمن خواب نیز می‌تواند هوس غذاهای آرامش‌بخش را برانگیزد. استرس، ورزش و ژنتیک تاثیر بسزایی در این مورد دارند، با این حال، سوالات بزرگی همچنان بی‌جواب باقی مانده است. آیا سایر عدم تحمل‌ها، مانند حساسیت به گلوتن، محتوای رویا را تغییر می‌دهند؟ آیا اثرات آن در بزرگسالان مسن‌تر یا کودکان متفاوت است؟ و چگونه سلامت روان که می‌تواند هم بر رژیم غذایی و هم بر رویا دیدن تاثیر بگذارد، با این یافته‌ها در هم تنیده است؟

برای جلوگیری از کابوس، زود غذا بخورید

در حالی که علم، جزئیات را مشخص می‌کند، توصیه عقل سلیم این است که اگر می‌دانید مصرف شیر یا پنیر شما را آزار می‌دهد، از مصرف آن در اواخر شب خودداری کنید، به‌خصوص اگر کابوس‌ها شما را آزار می‌دهند. برای هر کسی که مستعد سوءهاضمه در زمان خواب است، شام‌های سبک‌تر و زودتر و توقف مصرف میان وعده‌های شیرین یا تند، مضر نخواهد بود.

نتایج این تحقیق به‌طور گسترده‌تر، بهداشت خواب را فراتر از صفحه نمایش‌های نور آبی و پرده‌های خاموشی می‌داند. دستگاه گوارش ما شب‌ها از کار نمی‌افتد و شکایات آن می‌تواند با صدای بلند در خواب طنین‌انداز شود.

طبق گزارش مدیکال نیوز تودی، نتایج تحقیقات گذشته نشان داده است که بسیاری از مردم در سراسر جهان در داشتن خواب خوب شبانه مشکل دارند و محققان تخمین می‌زنند که حدود ۵۶ درصد از مردم در آمریکا و ۳۱ درصد در اروپای غربی دچار اختلال خواب هستند.

تعدادی از دلایل احتمالی برای کابوس‌ها وجود دارد که برخی از آنها به مشکلات سلامت روان مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، استرس و اضطراب مرتبط هستند. برخی داروها و مصرف مواد مخدر و الکل نیز می‌توانند باعث کابوس شوند و غذا خوردن قبل از خواب نیز ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای این امر قرار دهد.

نتایج این تحقیق در مجله مرزهای «روانشناسی» (Frontiers in Psychology) منتشر شده است.

انتهای پیام