محمد مهاجر در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: ایده اولیه نمایش «ذهن سوخته» از ذهن خودم شکل گرفت. نزدیک به ۵۰ سال است که در این حوزه فعالیت میکنم و اکنون در ۷۰ سالگی، همچنان با تمام وجود، دغدغهام حمایت از نسل جوان و کشف استعدادهای پنهان آنها است.
وی ادامه داد: نوشتههای من معمولاً از دل تجربهها و مطالعاتی میآیند که در این سالها اندوختهام. در همین نمایش تلاش کردهام به جدال انسان با نفس بپردازم. انسان گاهی اسیر نفس امارهاش میشود و برای رهایی، نیاز به یک فرشته نجات دارد. این همان جایی است که نقش نفس مطمئنه در زندگیمان پررنگ میشود؛ همان نیرویی که ما را از صفات ناپسند، رفتارها و گفتارهای ناسالم دور میسازد و نجات میدهد. این مفاهیم هسته اصلی نمایش را شکل دادند و الهامبخش من در نوشتن این اثر شدند.
این کارگردان تئاتر بیان کرد: ایده «ذهن سوخته» مدتها در ذهنم بود. پس از دو نمایش «اتاق زیر شیروانی» و «مارکو و دیگران» که سال گذشته اجرا شدند، به سراغ نوشتن این نمایش رفتم. آن را بارها بازنویسی کردم تا به نسخه نهایی رسید و پس از تأیید شورای نظارت بر تئاتر خراسان رضوی، تولید آن آغاز شد. اغلب بازیگران این نمایش جوان و تازهکار هستند. از میان ۹ بازیگر، تنها دو نفر سابقه بازیگری دارند و باقی برای نخستین بار پا به صحنه میگذارند. این برای من افتخاری است که بتوانم با جوانان کار کنم و در مسیر رشدشان نقش داشته باشم.
مهاجر در خصوص چالشهای این نمایش گفت: طبیعتاً در این مسیر با چالشهای متعددی روبهرو بودیم. همانطور که در زندگی روزمره هر انسانی چه کودک، چه نوجوان، چه بزرگسال و سالمند با مسائل و مشکلاتی مواجه است. اما در همه این حالات تنها یک چیز میتواند ما را نجات دهد و آن امید است. در یکی از دیالوگهای نمایش، شخصیتی به نام «رها» که نماد وجدان آگاه و نفس مطمئنه است، میگوید «ما زندگی نمیکنیم که به هر قیمتی زنده بمانیم، ما زندگی میکنیم تا قیمتی پیدا کنیم»، همین نگاه امیدوارانه، بنیان و پیام اصلی این نمایش است؛ مقاومت، ایستادگی و باور به آیندهای بهتر.
وی افزود: نمایش از تاریخ هجدهم ماه آغاز شده است. تجربه کارهای قبلیام نشان میدهد که مخاطب در شرایط سخت اقتصادی همچنان از فرهنگ، هنر و هویت خود حمایت میکند و تا این لحظه نیز استقبال خوبی از نمایش شده است.
تئاتر مشهد همواره یکی از جریانهای پیشرو در کشور است
این کارگردان تئاتر در خصوص وضعیت تئاتر مشهد تصریح کرد: از نگاه من، تئاتر مشهد همواره جزو جریانهای پیشرو در کشور بوده و در جشنوارهها و رویدادهای گوناگون چه داخلی و چه بینالمللی، عملکردی درخشان داشته است. اما باید گفت که امروز برخلاف گذشته حمایتها بسیار کاهش یافتهاند.
وی ادامه داد: زمانی بود که سالنهای نمایش رایگان در اختیار گروهها قرار میگرفت و حتی کمکهزینههایی از طرف اداره ارشاد، چه در سطح استان و چه در تهران به گروهها اختصاص داده میشد، اما اکنون نه تنها چنین حمایتهایی وجود ندارد، بلکه گروههای تئاتری برای اجرا باید هزینههایی هم پرداخت کنند. بسیاری از این جوانان با تکیه بر پسانداز شخصی یا کمک مالی خانواده، تولید و اجرای آثار را ممکن میسازند.
انتهای پیام
نظرات