علیرضا بازشاد، چهارشنبه ۲۸ آبان در حاشیه سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی، درباره ایده شکل‌گیری این اثر، اظهار کرد: «اوراد بادهای وحشی سرکش» به عنوان دومین تجربه کارگردانی‌ام، به دلیل تعداد بالای عوامل و پرسنل، اجرایی چالش‌برانگیز بوده است. برای من کار با این تعداد جوان که استعداد زیادی دارند اما کمتر دیده می‌شوند، یک افتخار بود. شاید تنها بستری که این جوانان دارند همین جشنواره و اجراهای محدود است تا بتوانند خودشان را نشان دهند.

تمرین‌ها و بداهه‌نوازی‌ها مبتنی بر بداهه‌نوازی شکل گرفت

وی درباره فرایند تولید این اثر، گفت: گروه نمایش طی سه ماه به شکل سه گروه مجزا شامل گروه موسیقی، بازیگری و فرم، تمرین کردند. حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بچه‌های ما برای اولین بار روی صحنه می‌رفتند و برای من بیش‌تر از هر چیز دیگر، کیفیت کارشان ارزشمند بود. تمرین‌ها مبتنی بر بداهه‌نوازی شکل گرفت و موسیقی نمایش کاملاً بداهه پیش رفت. بچه‌ها سه ماه تمرین ۲۴ ساعته داشتند و من مطمئنم در آینده در حوزه موسیقی از آن‌ها بیشتر خواهیم شنید.

این کارگردان تئاتر درباره پیام و هدف اجرایی این اثر، خاطرنشان کرد: سنت و مدرنیته مدت زیادی است که باهم  ادغام شده‌اند، برخی اتفاقات سنتی نیز در جامعه ما و بسیاری از جوامع جهانی باعث سوءتفاهم‌ها، کج‌فهمی‌ها و تغییر تفکر شده اند. این در حالی است که گاهی برخی مفاهیم را می‌توان در ساده‌ترین جملات بیان کرد؛ مانند دیالوگی که می‌گوید: تیغ همیشه دست خود انسان است. منظورم این است که مسئولیت رخدادهای خوب یا بد، بر عهده خود ماست. پیام اصلی نمایش این بود که بدانیم همه چیز توسط خودمان رقم می‌خورد.

اجرای اول ما با دکور و ست کامل دقیقا همین امروز و همین‌جا بود!

او درباره انتخاب گروه موسیقی و بازیگران، توضیح داد: موسیقی تیم 8 نفره بود و غیر از 2 نفر بقیه تجربه حضور در صحنه نداشتند. شکل‌گیری پروژه با یک فراخوان آغاز شد و گروه موسیقی و فرم از طریق همین فراخوان تشکیل شد. معمولاً کارها ابتدا اجرای عمومی می‌روند و بعد به جشنواره می‌آیند اما ما برعکس عمل کردیم. اجرای اول ما با دکور و ست کامل همین امروز بود و برای همین نیاز به بازیگرانی داشتم که تجربه داشته باشند و روی صحنه خیالمان راحت باشد.

 بازشاد ادامه داد: بازیگران این اثر شامل ساندرا یحیی زاده، محمدرضا بنی اسدی، نازیلا نوروزی، نادیا محمدیان، امیرعباس پیش بین، مسعود سازمند و خود من است. این نمایش تقریباً تنها کاری بود که بدون تهیه‌کننده در جشنواره حاضر شد. فکر نمی‌کنم تیمی به اندازه ما با ۴۰ عضو در جشنواره حاضر باشد. ما با سختی و فشار زیاد کار را به این مرحله رساندیم.

این کارگردان در رابطه با عدم حمایت‌ها و فشارهای کار، اظهار کرد: تیم، سه ماه تمام در یک اتاق سه ‌در چهار تمرین می‌کرد. از نظر امکانات هیچ نهاد و ارگان و نهاد فرهنگی در کنار ما نبود، فقط خود بچه‌ها بودند. تمام تلاش ما این بود که دور از حاشیه و چالش‌ها کار را جلو ببریم. بعضی از افراد شرایط ادامه همکاری نداشتند اما تیم فعلی چکیده بهترین‌ها از نظر اخلاقی و کاری است. تفاوت نسل‌ها تغییراتی به همراه دارد اما این گروه واقعاً برای رسیدن به امروز جنگیده‌اند.

انتهای پیام