این پژوهشگر تاریخ ادبیات و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا درباره کتاب «متفقین، سوسیالیسم و مام میهن» که در مرحله دریافت مجوز انتشار از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دارد، اظهار کرد: متاسفانه کتابی که در سال ۱۴۰۲  درباره شعر فارسی مرتبط با جنگ جهانی دوم در ایران، یعنی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵  با نام «متفقین، سوسیالیسم و مام میهن»(شاعران ایران و جنگ جهانی دوم) تألیف و گردآوری آن را به پایان بردم  و در همان سال هم برای اخذ مجوز به وزارت ارشاد ارسال شد، هنوز منتشر نشده است.

او سپس درباره این کتاب توضیح داد: این کتاب حدود ۷۵۰ صفحه است که حدود ۱۰۰ صفحه آن تحلیل شعر و شاعران این دوره از منظر وقایع جنگ جهانی دوم است و بقیه کتاب طبقه‌بندی تاریخی نمونه‌های شعری که شاعران ایران مرتبط با جنگ جهانی دوم از گرایش‌های مختلف ملی، ملی-مذهبی، حکومتی و چپ سروده‌اند.

 نویسنده «پنجاه سپیدسرا: از احمد شاملو تا دهه ۱۳۷۰»، «مقدمه‌ای بر شعر فارسی در سده بیستم میلادی» و «برگ‌هایی از تاریخ بی‌قراری ما، چهل گفتار در شناخت و تحلیل شعر و ادب معاصر» خاطرنشان کرد: تصور می‌کنم با انتشار این کتاب مفهوم «شعر جنگ» در نزد خواننده ایرانی اگر نگویم تغییرات اساسی خواهد کرد، دست کم تغییراتی خواهد کرد، زیرا هم تعداد شاعران و هم تعداد شعرها و هم گرایش‌های مختلف ادبی و زبانی و شکلی به شعرها بسیار متنوع است و بسیاری از این شاعران هم از دهه ۱۳۳۰ و به ویژه دهۀ ۱۳۴۰ به بعد کاملا فراموش شده‌اند.

عابدی در ادامه بیان کرد: کتاب‌هایی مانند کتاب من جنبه تاریخ ادبیاتی صرف و کاملا مستند دارند و از هرگونه جانبداری به نفع گروه‌ها و افکار سیاسی کاملا دور هستند. علاوه براین، این کتاب را می‌توان بخش‌های گمشده یا فراموش‌شده‌ای از تاریخ ادبیات ایران فقط در یک بازۀ زمانی پنج - شش‌ساله دانست که تاکنون حتی مقاله‌ای هم راجع به آن نوشته نشده تا چه رسد به کتاب. متأسفانه این کتاب یک سال یا شاید بیشتر در صف مجوز ماند، سپس موارد زیادی برای اصلاح و حذف آن ابلاغ شد و پس از آن به پیشنهاد ناشر محترم - موسسه جهان کتاب - طی نامه‌ای برای بازنگری و تجدید نظر ارسال شد که متاسفانه پس از گذشت ماه‌ها هیچ‌گونه پاسخی دریافت نشده است. 

کامیار عابدی درباره دلیل طولانی شدن روند بررسی این کتاب نیز  گفت: واقعا نمی‌دانم دلیل این همه بی‌مهری به کارهای تحقیقاتی ادبی که با هزینه شخصی و فقط با عشق و علاقه شخصی تألیف و تدوین می‌شوند، چیست. در حالی که اغلب اینگونه آثار از جمله کتاب‌های خود من در شمارگان ۴۰۰ نسخه یا حتی خیلی پایین‌تر منتشر می‌شوند و در  فضای کتاب‌نخوانی و گرانی کتاب موجود اصولا امکانی برای تجدید چاپ ندارند. تألیف و انتشار این نوع کتاب‌ها نه برای مؤلف و نه برای ناشر فاقد هرگونه سود معنادار است یا گاهی به ندرت در شمارگان بسیار محدودی فقط برای اهل فن تجدید چاپ می‌شوند.

انتهای پیام