به گزارش ایسنا،محمدعلی فارسی ادامه داد: در حال حاضر به جز یکی دو نهاد نحیف (از لحاظ بودجه)، مثل مرکز گسترش در سراسر کشور که به سختی ، توانسته‌اند چراغ مستند را روشن نگه دارند. اکثر مستندسازها، ساخت مستند را رها کرده‌اند، یا به امید ورود به دنیای فیلم داستانی، اندک تکاپویی دارند.
فارسی بزرگ‌ترین معضل در عرصه فیلم مستند را نبود درک درست از این مقوله، از سوی مدیران فرهنگی دانست و گفت: وقتی شما به عنوان مدیر فرهنگی، شناختی از یک مقوله نداشته باشید، نه دغدغه رشد و تعالی آن را دارید و نه برایتان مهم است که فعالان این بخش، چه مسائل و مشکلاتی دارند.
وی افزود: لازم به ذکر است وقتی صحبت از مدیر فرهنگی میکنیم، تمام مدیران، اعم از ارشاد، صدا و سیما، حوزه هنری تا...روابط عمومی‌های نهادهای دولتی و شهرداری‌ها و غیره  را در برمی گیرد.
فارسی تاکید کرد: از نظر غالب این مدیران، عالم تصویر و فیلم در سینمای قصه گو و درک آنها از فیلم مستند، مانند عموم مردم، در همان فیلمهای حیات وحش خلاصه شده است. در حالی که در اغلب کشورهای جهان اولی، مهم ترین مدیوم و واسط بین حاکمیت‌ها و مردم، فیلم مستند است. 

کارگردان مستند «بیقرار» معتقد است مهم ترین کار در ترویج مستند ، کار فرهنگی، برای تغییر ذائقه مخاطب است.
کارگردان مجموعه مستند «مهاجران» با اشاره به نقش صدا و سیما در تحقق این مهم، افزود: در حال حاضر، مهم ترین دشمن سینمای مستند، صدا و سیماست که بیش از نود درصد بودجه خود را صرف ساخت فیلمها و سریالهای سخیف و بی‌محتوای داستانی می‌کند . در حالی که پیش از انقلاب، بیش از ۶۵ درصد بودجه رادیو تلویزیون، صرف فیلم مستند می‌شد.
فارسی ادامه داد: فیلم خوب، (مستند یا داستانی) فیلمی ‌است که اولاً جذاب باشد و ثانیاً، مخاطبش فطرت آدمها باشد، نه غرایض آنها. اگر بر اساس این تعریف، نیم نگاهی به اندک مستندهای تولیدی و انبوه فیلمهای داستانی بیاندازیم، تعداد فیلمهای خوب، از انگشتان دست کمتر است.
کارگردان مستند «ماه و خورشید» تاکید کرد: یکی از ارکان اصلی هر فیلمی، به ‌ویژه مستند، تحقیق است که متاسفانه به دلایل مختلف، از جمله کم سوادی ما فیلمسازان و کمبود شدید بودجه، همواره مورد غفلت واقع شده و فیلمها، به دلیل همین نقص، کم‌مایه و کم‌اثر هستند.

انتهای پیام