به گزارش ایسنا، اروپا در تابستان ۲۰۲۲، یک خشکسالی رکوردشکن را تجربه کرد. این شرایط بهویژه در اسپانیا؛ جایی که دما به حدی رسید که از قرون وسطی تاکنون دیده نشده، سختتر شده بود. آتشسوزیهای جنگلی نزدیک به ۱۰۰ هزار جریب را سوزاندند. برداشت گندم و جو تا ۳۰ درصد کاهش یافت و میلیونها نفر در معرض گرمازدگی و کمآبی قرار گرفتند.
خشکسالی همچنین (Embalse de Valdecañas)، یک مخزن در استان «کاسرس» واقع در اسپانیا را خشک کرد. با این حال، شرایط آبوهوایی شدید یک نکته مثبت داشت؛ زیرا کاهش سطح آب، سازه سنگی به نام «Dolmen of Guadalperal» را که با لقب «استونهنج اسپانیایی» نیز شناخته میشود، نمایان کرد که یک بنای یادمان ماقبل تاریخ ۷هزار ساله است، که از زمان ایجاد مخزن در دهه ۱۹۶۰ زیر آب بود.
«استونهنج اسپانیایی»
میزسنگها یا دُلمِنها آرامگاههای عظیمسنگی هستند که از سنگهای صاف بزرگ تشکیل میشوند که روی دو سنگ عمودی قرار گرفتهاند. این سازهها در سراسر اروپا و حتی جهان پیدا میشوند و بیشترشان متعلق به دوره نوسنگی متأخر هستند. دلمن «Guadalperal»، همانطور که ذکر شد لقب «استونهنج اسپانیایی» را گرفته، گمان میرود حدود ۵هزار سال پیش از میلاد ساخته شده باشد، که آن را بهطور چشمگیری قدیمیتر از بیشتر دلمنها و ۲هزار سال قدیمیتر از همتای مشهور انگلیسیاش میکند.
دلمن «Guadalperal»، سازه نوسنگی ایبریها شامل ۱۵۰ سنگ گرانیتی است که بهطور متوسط حدود ۱.۸۲ متر ارتفاع دارند و به شکل یک بیضی چیده شدهاند. برخی از سنگها خطوط موجدار حکاکیشدهای روی سطح خود دارند؛ نشانههایی که تصور میشود جریان رودخانه «تاگوس» (Tagus) مجاور را نشان میدهد. این دلمنها شاید نه تنها بهعنوان گورستان بلکه بهعنوان مراکز تجاری و آیینی نیز عمل میکردهاند.
چگونه دلمن «Guadalperal» زیر آب رفت؟
«هوگو اوبرمایر» (Hugo Obermaier)، باستانشناس آلمانی دلمن «Guadalperal» را در سال ۱۹۲۶ میلادی کشف کرد. او که منطقه اطراف را به نمایندگی از دوک «Penarande de Duero» (که مالک آن بود) کاوش میکرد، همراه گروهش نه تنها خود دلمنها، بلکه مجموعهای از اشیاء ماقبل تاریخ را نیز آشکار کردند که از جمله آنها به سفالینهها، کمانها، پیکانها، تبرها، جواهرات، یک سکه رومی میتوان اشاره کرد.
دلمنها در زمان کشف، روی صخرهای مشرف به رودخانه قرار داشتند. غوطهور شدن این سازهها در آب، دههها بعد، زمانی که دیکتاتور نظامی «فرانسیسکو فرانکو» ساخت یک سد برقآبی را تأیید کرد، اتفاق افتاد. با بالا آمدن آب رودخانه «تاگوس»، نه تنها دلمنها، بلکه ویرانههای شهر رومی «Augustobriga» نیز بلعیده شد.
اکنون چه بر سر دلمن خواهد آمد؟
مدت زمانی که دلمن «Guadalperal» زیر آب باقی ماند، باعث شد بسیاری از سنگها ترک بردارند و واژگون شوند. هنگامی که این سازه در سال ۲۰۲۲ دوباره پدیدار شد، وزارت فرهنگ اسپانیا آن را یک محوطه دارای اهمیت فرهنگی اعلام کرد تا از خرابکاری جلوگیری کند و تلاشهای حفاظتی آغاز شود.
از آن زمان تاکنون، دلمنها با ادامه خشکسالیها در اسپانیا، هر از گاهی دوباره به زیر آب رفته و بیرون آمدهاند. درحالی که این یادمان به مقصدی محبوب برای گردشگران تبدیل شده است و قایقها بازدیدکنندگان را به سنگهای نیمهنمایان میبرند و بازمیگردانند، سازمانهای فرهنگی و باستانشناسی بسیاری خواستار جابهجایی دلمن به محوطه خشکی دائمی، جایی که بتوان آن را بهتر حفظ و مطالعه کرد، هستند.
انتهای پیام
نظرات