پیام نجفی چهارشنبه ۲۳ مهر در نشست خبری سی‌ونهمین جشنواره ملی قرآن و عترت دانشجویان کشور با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی و مدیریتی شهید تهرانچی و با توجه به اینکه شعار امسال به دلیل برگزاری جشنواره در دانشگاه آزاد اسلامی و به علت شخصیت و جایگاه شهید محمدمهدی تهرانچی، «شهید راه قرآن و علم» تعیین شده است، اظهار کرد: اینکه قرآن در واقع در زندگی کاری افراد وارد شود و فرایند مدیریتی آن‌ها با قرآن انطباق یابد، معمولاً در جامعه ما کم‌رنگ است. غالباً چه مدیران در حوزه قرآن و چه در حوزه هجرت، در زندگی روزمره یا طرح‌ها و ایده‌هایی که ارائه می‌دهند، کمتر توجه می‌کنند که آیا آنچه انجام می‌دهند با اهداف و ارزش‌هایی که قرآن برای انسان و جامعه تعریف کرده، منطبق است یا نه. این مسئله نادر است، زیرا ما معمولاً قرآن را می‌خوانیم یا با آن انس داریم، اما قرآن در مدیریت و زندگی کاری ما حضور ندارد.

وی افزود: ویژگی بارز شهید تهرانچی این بود که تلاش می‌کرد این مدل را پیاده‌سازی کند؛ یعنی اگر در حوزه علم و فناوری فعالیتی انجام می‌داد یا مدلی فناورانه طراحی می‌کرد یا در توسعه علمی کشور نقش‌آفرینی داشت، می‌کوشید ببیند قرآن و عترت در آن زمینه چه می‌گویند و مسیر خود را با آن منطبق کند. این نوع انس، انسی متفاوت از آن چیزی است که امروز در جامعه می‌شناسیم؛ انس عملی با قرآن، همان چیزی است که از جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی انتظار می‌رود.

رئیس استانی سی‌ونهمین جشنواره ملی قرآن و عترت دانشجویان کشور ادامه داد: این ویژگی را در رفتار و گفتار شهید تهرانچی به‌ویژه در سال‌های پایانی عمرش به‌روشنی می‌دیدیم. او حقیقتاً در قرآن ملموس بود؛ نه فقط در قرائت، بلکه در عمل. این اتفاق بسیار ارزشمند است و باید در جامعه ما گسترش یابد. درست است که قرائت زیبا و هنری قرآن اهمیت دارد، اما مهم‌تر از آن، تحقق ارزش‌هایی است که قرآن برای انسان و جامعه انتظار دارد. باید دانشگاه، استاد و دانشجو در زندگی‌شان قرآنی باشند و این مسیری است که شهید تهرانچی آغاز کرد و ما باید آن را ادامه دهیم.

نجفی خاطرنشان کرد: بسیاری از مشکلات، عقب‌ماندگی‌ها و ضعف‌هایی که امروز در جامعه وجود دارد، ناشی از غفلت از این زاویه است. قرآن در ظاهر حضور دارد، اما در شیوه‌های زندگی و در عمل به اخلاق قرآنی، گاهی مهجور و حتی منجور است. ما مسلمانیم، اما گاهی از اصول و ارزش‌هایی که قرآن برای انسان تعریف کرده، فاصله می‌گیریم. شهید تهرانچی تلاش می‌کرد خدامحور باشد، از تملق بیزار بود و هیچ‌گاه نمی‌خواست محوریت از خدا به خود او منتقل شود. او می‌کوشید افراد را گرد ارزش‌ها جمع کند، نه گرد شخص خود.

وی تأکید کرد: دانشگاه باید یاد بگیرد که رنگ و بوی خدایی بگیرد؛ حتی اگر در حوزه‌هایی مانند فیزیک و علوم دیگر فعالیت می‌کند. شهید تهرانچی دقیقاً چنین رویکردی داشت و در مسیر علمی خود اخلاق را نیز حفظ می‌کرد. این ویژگی، یادآور خصال شهیدان بزرگی چون شهید بهشتی و شهید چمران بود. او با وجود توان علمی فوق‌العاده و هوش بالا، انسانی بسیار متواضع بود و همواره مراقب بود تا در دام غرور نیفتد.

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) افزود: شهید تهرانچی عاشق ایران بود. جملات آخرش در سخنرانی‌ها، به‌ویژه در سالگرد دانشگاه آزاد اسلامی، سرشار از اخلاص و دغدغه برای کشور بود. او می‌گفت: «خیلی کار داریم، این مملکت خیلی کار دارد، این بچه‌ها خیلی حق به گردن ما دارند.» این جملات باید ثبت و یادآوری شود. متأسفانه گاهی قهرمانان واقعی را نمی‌شناسیم، درحالی‌که جامعه و جوانان ما به شناخت چنین الگوهایی نیاز دارند؛ انسان‌هایی که از خود گذشتند و تمام وجودشان را برای مردم گذاشتند.

نجفی با اشاره به ساده‌زیستی شهید تهرانچی تصریح کرد: پس از شهادت او دیدیم که با وجود سال‌ها فعالیت شبانه‌روزی، از نظر مالی زندگی ساده‌ای داشت. خانه‌ای کوچک از تعاونی دانشگاه یا ارثیه خانوادگی، تنها دارایی او بود. این نشان می‌دهد که او هرگز در پی جمع‌آوری مال یا بهره‌مندی شخصی نبود، بلکه تمام عمرش را وقف علم، خدمت و تعالی کشور کرده بود.

وی در پایان گفت: شهید تهرانچی از جمله مدیران و دانشمندان متعهدی بود که دانش و تعهد را در خدمت مردم قرار داده بود. بسیاری از مأموریت‌های او بدون هیچ چشم‌داشتی انجام می‌شد و عشق به دانشجویان و کشور در تمام رفتار و گفتارش مشهود بود. حیف است که ما این انسان‌های بزرگ را پس از شهادت بشناسیم. همان‌گونه که درباره شهید بهشتی گفته شد، «حیف که شهید شد تا فهمیدیم که بود»، در مورد شهید تهرانچی نیز همین‌گونه است. مسیر علمی و اخلاقی او در آموزش عالی کشور ادامه یابد.

انتهای پیام