به گزارش ایسنا، عصر چهارشنبه آخرین روز مهرماه، با نمایش مستند «پیش» در خانه اردیبهشت اودلاجان، یاد این فیلمساز فقید گرامی داشته‌ شد.

تقوایی این مستند را سال  ۱۳۷۶ ساخته بود و حدود یک هفته پس از درگذشتش با حضور برخی از همکاران و دوستدارانش در یکی از محله‌های قدیمی تهران به نمایش درآمد.

در این برنامه مرضیه وفامهر- همسر ناصر تقوایی - ضمن یادآوری خاطره‌ای از او به بهانه نمایش این مستند، به رابطه محکم و دوستانه تقوایی با محمدرضا سرهنگی اشاره کرد و گفت «مجموعه مستندهای «کودکان سرزمین ایران» که شامل بیش از پنجاه اثر می‌شود، به همت زنده‌یاد رضا سرهنگی ساخته‌ شد و امروز به عنوان سند و منبع مهمی درباره زندگی و معاش مردم گوشه و کنار این سرزمین قابل استناد است.

او افزود: زنده‌یاد ناصر تقوایی مستند «پیش» را در این مجموعه ساخت که به تولید محصولات و زیرانداز حصیری توسط مردم جنوب ایران می‌پردازد. او فیلم را در یکی از روستاهای میناب ساخته بود.

همچنین مهوش شیخ‌الاسلامی -مستندساز- که در چند پروژه با تقوایی همکاری کرده، از جمله در همین مستند و مجموعه تلویزیونی «دایی‌جان ناپلئون»، در صحبتهای خود به رفتار ناصر تقوایی در پشت صحنه اشاره کرد.

او بیان کرد: درباره ارزش‌های هنری و فنی آثار تقوایی خیلی‌ها حرف زده‌اند و خواهند زد. بی‌تردید، او هنرمند بسیار بزرگی بود ولی من علاقه‌مندم به نفس و نقش حضور او در پشت صحنه اشاره کنم. برای ما که در کنار او شاهد ساخته‌شدن پلان‌به پلان و سکانس به سکانس فیلم بودیم، رفتار او درس‌آموز بود. او بسیار دقیق، ریزبین و در عین حال مهربان و متین بود، تمام جزییات فیلم‌نامه و لوکیشن را برای هر روزِ فیلم‌برداری آماده می‌کرد و وقتی به پشت دوربین می‌رفتیم، تکلیف همه دقیق و روشن بود.

شیخ‌الاسلامی ادامه داد: در جریان ساخت «دایی‌جان ناپلئون» که پروژه‌ای بزرگ و طولانی بود، او معمولا، پس از پایان کار روزانه به خلوت و سکوت خود پناه می‌برد و با مدادهای قرمز، سیاه، آبی و خط‌کش، تمام جزییات دکوپاژ صحنه های فردا را ترسیم می‌کرد. بی‌هیچ غر زدن و خستگی. یادش بخیر.

فرهاد ورهرام نیز در این برنامه گفت : علاوه بر ارزش‌های کم‌نظیر تقوایی در سینما و ادبیات، به اعتقاد من، او بزرگ‌ترین عکاس ایران بود.

ورهرام تاکید کرده: من خودم عکاس هستم ولی نگاه تقوایی به سرزمین ایران و هنر، عکس‌هایش را بی‌نظیر ساخته‌است. در همین مستند «پیش» با کمی دقت می‌توان به قاب‌بندی‌های هنرمندانه و بی‌نظیر او پی برد.  

مستند «پیش» که در یکصدوهفتادوچهارمین شب فیلم خانه اردیبهشت اودلاجان به نمایش درآمد، با حضور و اظهارنظر مخاطبان این فیلم همراه بود و در پایان برنامه، درخواست عمومی حاضران از مرضیه وفامهر این بود که در نمایش و اشاعه آثار به‌جامانده، و عموما نادیده، این هنرمند بزرگ نهایت تلاش خود را انجام بدهد.

انتهای پیام