به گزارش ایسنا، تهران یکی از آلوده‌ترین شهرهای جهان است که طبق آمار سالانه بیش از ۵ هزار نفر در این شهر به خاطر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند.

فیلم مستند «دود» ساخته محمد احسانی با نگاهی تجربی به این موضوع پرداخته است و زندگی افراد درگیر با آلودگی هوای شهر تهران را به تصویر می‌کشد.

این اثر که در حال حاضر در پلتفرم هاشور برای عموم مردم قابل مشاهده است بدون اینکه راوی داشته باشد سعی می‌کند با صداهای حاصل از محیط، نوع نگاه و رفتار مردم در تقابل با آلودگی هوا حس را به مخاطب منتقل کند.

باتوجه به اینکه این روزها شهر تهران به دلیل آلودگی هوا نیمه تعطیل است به سراغ محمد احسانی رفتیم تا توصیح بیشتری در مورد این مستند بدهد. 

وی که نزدیک به یک دهه در حوزه محیط زیست فیلم ساخته است، در مورد این مستند گفت: تمرکز من پیش از این مستند بیشتر روی تالاب‌ها، رودخانه‌ها، خاک و آب بود، اما در این اثر به موضوع هوا هم پرداختم.

احسانی خاطرنشان کرد: فیلم‌ «دود» یک مستند گزارشی درباره آلودگی هوا نیست، بلکه فیلمی تجربی است که تاثیرات آلودگی را بر مردم تهران نشان می‌دهد. من در این مستند سعی کردم تقابل مردم با آلودگی‌هوا را به تصویر بکشم.

وی ادامه داد: در این مستند تاثیر آلودگی هوا بر روح و جان مردم را می‌بینید. تاثیری که در ذهنیت کودکان و نقاشی‌هایشان، روحیه مردم در روزهای آلوده، نگاه‌ها و حتی نوع راه رفتن آنان نمایان است.

این مستندساز با اشاره به پرداختن به شش شغل در این فیلم، بیان کرد: ما در این مستند راوی نداریم اما شش شغل  اعم از راننده تاکسی، کارگر کارخانه و پمپ بنزین، عکاس، پرستار و معلم نقاشی را داریم که در قصه هرکدام سعی کردیم تاثیر آلودگی هوا بر زندگی آنها را نشان دهیم.

وی افزود: این افراد یا به طور مستقیم با آلودگی هوا در ارتباطند یا آلودگی هوا و عواقب آن در شغل آنها تاثیر دارد. همانند شغل پرستاری که در آن بیمارستان و تعداد بیمارانی که به خاطر آلودگی هوا بستری شده‌اند، را نشان می‌دهیم. یا حتی معلم نقاشی که کودکان کلاسش در روزهای آلوده هوا تهران، تصویر شهر را خاکستری و پر ترافیک نقاشی می‌کنند و کودکان شادابی نیستند.

احسانی تاکید کرد: در این مستند هیچ گفت‌وگویی وجود ندارد و تنها صداهای ناشی از آلودگی، اعم از صوتی و هوایی، منعکس شده است. هدف، نشان دادن تاثیر آلودگی از طریق نگاه و ذهنیت افراد، به ویژه کودکان بوده است. ما در این مستند واکنش مردم و روزمرگی‌شان در هوای آلوده را به خوبی می‌بینیم.

این مستندساز به پایان فیلم خود که به شعری از احمد شاملو ختم می‌شود اشاره کرد و گفت: در پایان فیلم فضای یک پیست پوشیده از برف، سفید و پاک را با شعری از شاملو به تصویر کشیدیم که به این نتیجه می‌رسیم که برای رهایی از آلودگی باید از شهر فاصله گرفت.

وی در ادامه از ناامیدی خود از ساخت مستندهای محیط زیستی گفت و افزود: من تقریبا همه موضوعات مهم محیط زیستی از دریاچه ارومیه تا هامون و کارون را در فیلم‌هایم بیان کرده‌ام که در خارج از کشور هم به نمایش درآمده است اما کوچکترین تاثیری در جهت اصلاح آنها از سوی مسئولین ندیدم. 

احسانی یادآور شد: من در سال ۹۶ به سراغ موضوع آلودگی هوا در شهر تهران رفتم اما پس از گذشته یک دهه اقدامی در جهت تمیز شدن هوای تهران رخ داده است؟. امروز شاهد هستیم که هوا نسبت به گذشته آلوده‌تر هم شده است.

این کارگردان با بیان اینکه به این نتیجه رسیده برخی اتفاقات برنامه‌ریزی شده و عمدی است، گفت: به نظر من عده‌ای که تنها به منافع شخصی و اقتصادی خود فکر می‌کنند، اجازه نفس کشیدن را نمی‌دهند. من پس از ساخت مستندهای مختلف متوجه شدم که تمام مشکلات زیست محیطی ما راه حل‌ دانند، اما کسی به آنها عمل نمی‌کند.

انتهای پیام