مدير پرديس هنرهاي زيبا در دانشگاه تهران گفت: پارسه ـ پاسارگاد هميشه سرزمين‌هاي مقدسي را به ياد مي‌آورند؛ چون هميشه در روزگاراني، افرادي اين سرزمين‌ها را مقدس مي‌پنداشتند و آنچه از خود در آن سرزمين‌ها به يادگار گذاشته‌اند، تاثير به‌سزايي بر افراد داشته است.

به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، محسن حبيبي كه در نشست تخصصي يك‌روزه‌ي بررسي دستاوردهاي بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد سخن مي‌گفت، افزود: با توجه به نوع كاربري هر مكان تاريخي در پايان به اسطوره بودن آن مكان مي‌رسيم، اسطوره‌هايي كه داستان‌هاي متفاوت و مختلفي را در خود جا داده‌اند.

معاون حفظ و احياي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز اين جلسه‌ها را جزو وظايف و الزام‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري دانست و اظهار داشت: معرفي محوطه و آثار تاريخي از مهم‌ترين وظايف سازمان است.

فريبرز دولت‌آبادي ادامه داد: رابطه‌ي سازمان ميراث فرهنگي با نهادهاي دانشگاهي در هيچ تعريفي گنجانده نشده است و تقريبا در حالت نيمه‌تعطيلي به‌سر مي‌برد.

او با اشاره به تلاش و رايزني‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با نهادهاي دانشگاهي با هدف گسترده‌تر كردن رابطه با آن‌ها، بيان كرد: بافت‌هاي تاريخي امروزه در حوزه‌ي برنامه‌هاي شهري و ساختاري در وضعيت مناسبي نيستند و حتا راهكارهاي مناسبي نيز ندارند.

وي تلاش براي حفظ و احياي ساختمان‌هاي با ارزش و تاريخي شهري را از جمله اقدامات مورد توجه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري دانست و اضافه كرد: هنوز شاهد هيچ اتفاق مهمي در شهرهاي تاريخي نيستيم.

بنابر اين گزارش، مدير گروه مرمت ابنيه و بافت‌هاي تاريخي پرديس هنرهاي زيبا در دانشگاه تهران هم با اشاره به اهداف اين نشست، گفت: بايد فاصله‌ي ميان عمل و حرف را در اين زمينه كاهش داد و به‌دنبال آن بايد اهميت آثار را شناساند.

پيروز حناچي با اشاره به فعاليت‌هاي دانشگاه تهران و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به‌شكل مضاعف، افزود: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با ايجاد 22 پايگاه در كشور كار خود را آغاز كرد و اكنون با فعاليت‌هاي روزمره و مستمر بايد ارزش ميراث فرهنگي را به ايرانيان و جهانيان نشان دهد و به آن‌ها اثبات كند.

او همچنين با اشاره به پيوستن ايران به كنوانسيون ميراث طبيعي و فرهنگي جهان، ادامه داد: سال 1353 اين طرح به تصويب مجلس رسيد و تا سال 1382 حدود چهار اثر به ثبت جهاني رسيده بودند. بين سال‌هاي 1382 تاكنون نيز حدود هشت اثر در فهرست ميراث جهاني ثبت شده‌اند.

وي درباره‌ي كشورهاي دارنده‌ي آثار ثبتي در جهان، اظهار كرد: ايران در مقايسه با كشوري مانند اسپانيا بسيار عقب است و بايد فعاليت‌هاي زيادي انجام دهد، تا به نتيجه‌ي دلخواه برسد.

حناچي اضافه كرد: بسياري از كشورهاي همسايه معادل سه برابر درآمدهاي نفتي ايران از محل صنعت گردشگري درآمد كسب مي‌كنند و ايران بايد تلاش خود را براي رسيدن به اين سطح چندبرابر كند.

مدير گروه مرمت ابنيه و بافت‌هاي تاريخي پرديس هنرهاي زيبا در دانشگاه تهران كم‌توجهي نسبت به اين موضوع را بسيار مشكل‌آفرين ارزيابي كرد.

مدير بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد نيز در ادامه‌ي اين نشست، به توضيح منظر فرهنگي پارسه ـ پاسارگاد و فعاليت و چشم‌اندازهاي آينده اين محوطه‌ي تاريخي پرداخت.

محمدحسن طالبيان يكي از هدف‌هاي اصلي براي پيشبرد برنامه‌هاي اين محوطه را درك واژه‌ي يكپارچگي به‌عنوان كليدي در ميراث فرهنگي دانست.

وي با اشاره به كم‌توجهي نسبت به محيط اين محوطه تا پيش از تاسيس بنياد پارسه ـ پاسارگاد، افزود: اين پايگاه جزو معدود پايگاه‌هايي است كه حوزه‌ي مسؤوليت آن روشن است و كافي است، به نقشه‌ي سال 1982 ميلادي توجه شود، تا بستر غني تاريخي اين محوطه حتا در يك دوره‌ي خاص مورد توجه قرار گيرد. لذا بايد به توسعه‌ي عرصه‌ي اين محوطه‌ي تاريخي نيز توجه شود.

او در ادامه، با نمايش عكس‌هاي حريم هوايي محوطه از پارسه تا پاسارگاد به توضيح دوره‌هاي مختلف، مناظر طبيعي و معماري در ارتباط با دو قطب فرهنگي و تاريخي پرداخت.

طالبيان همچنين طرح جامع اين محوطه را داراي نواقصي دانست و ادامه داد: پژوهش‌هاي باستان‌شناسي بايد به تفصيل انجام شوند و بخشي از طرح‌ها از دوره‌هاي مختلف به بازنگري نياز دارند.

در ادامه‌ي نشست دستاوردهاي بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد، يكي از اعضاي هيات مشترك ايران و فرانسه ـ رمي بوشارلا ـ نيز به توضيح تحقيقات انجام‌شده توسط هيات اين مشترك درباره‌ي شهرنشيني دوره‌ي هخامنشي در پارسه ـ پاسارگاد پرداخت.

اين نشست تا بعدازظهر با حضور كارشناسان مختلف ادامه دارد.

انتهاي پيام