جليل اكبري‌صحت گفت: سريال «شمس‌العماره» يكي از آثار شاخص شبكه‌ي دو سيما در حوزه‌ي داستاني است؛ چون از روابط ساده‌ي اجتماعي به‌گونه‌اي بهره مي‌برد كه ذهن بيننده حتي پس از پايان پخش هر قسمت از سريال با آن درگير است.
يك منتقد در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: «شمس‌العماره» از طرح و فيلمنامه‌ي خوبي برخوردار بود. اين سريال اپيزوديك نبود، اما ورود شخصيت‌هاي جديد به آن باعث مي‌شد كه قصه‌هاي جديدي وارد «شمس‌العماره» شود كه اين امر در همراهي بيننده با سريال موثر بود.
او در ادامه گفت: درست در لحظاتي كه حس مي‌شد، فيلمنامه روند يكنواختي را پيدا كرده و به خواستگاري‌هاي متعدد محدود شده است، شوك جديدي به آن وارد مي‌شد؛ مانند ورود جيران (با بازي مائده تهماسبي) و مريضي عمه‌شمسي (با بازي مهرانه مهين‌ترابي).
اين منتقد با بيان اين‌كه «شمس‌العماره» كپي ديگري از فيلمنامه‌ي سريال «دايي‌جان ناپلئون» مي‌تواند تلقي شود، خاطرنشان كرد: اين مورد، يكي از ايرادات «شمس‌العماره» است؛ چراكه برخي شخصيت‌ها مانند رحمت (با بازي فرهاد آييش) تنها مشابه بلكه نعل‌به‌نعل بعضي نقش‌هاي «دايي‌جان ناپلئون» مانند مش قاسم (با نقش‌آفريني پرويز فني‌زاده) بودند البته فيلمنامه‌ي «شمس‌العماره» آن قدر قوت دارد كه چنين تشابهاتي كمتر به چشم مي‌آيد.
او «شمس‌العماره» را سرفصلي جديد در سريال‌سازي و حركتي نو از سوي مديران سيما توصيف و اظهار كرد: اين مجموعه از يك مايه‌ي بسيار ساده و به ظاهري دم‌دستي به تعريف اجتماع كوچكي رسيد كه در آمد و شد فرهنگ‌ها به يك باور بهتر باكنش‌هاي مختلف تبديل شد.
اكبري صحت با بيان اين‌كه برخورد «شمس‌العماره» با تابوهاي اجتماعي در نوع خود ظريف و درعين حال معاصر است، تصريح كرد: شايد هيچ خواستگاري دوست نداشته باشد كه دختر مورد علاقه‌اش با خواستگاران زيادي نشست و برخاست كند، ولي اقتضائات معاصر، اين فرآيند را اجتناب‌ناپذير مي‌كند كه دوطرف براي ازدواج‌كردن از حداقل شرايط انتخاب كه همان ديدن، بحث‌كردن و به چالش كشيدن يكديگر است، بهره‌مند باشند. در «شمس‌العماره» اين اتفاق مي‌افتاد و به جامعه پيام مي‌داد كه چنين عملكردي اصلا نكوهيده نيست.
او درباره‌ي ميزان همخواني نحوه‌ي برخورد ليلا (با بازي هانيه توسلي) با خواستگارانش با عرف جامعه‌ي ايراني گفت: اين سريال كمك مي‌كرد تا جامعه‌ي مردسالار، شناخت بهتري از ظرافت و پيچيدگي‌هاي زنانه جامعه‌ي ايراني پيدا كند.
اين منتقد در زمينه‌ي عملكرد بازيگران «شمس‌العماره» اظهار كرد: بيشتر بازيگران به‌خوبي از عهده‌ي ايفاي نقش‌هاي خود برآمدند البته برخي از آنان مانند رويا تيموريان (در نقش پري) فوق‌العاده عمل كردند، چرا كه بازي او همراه با تيك‌هايي عصيي بود كه از خاطرات و تجربيات پري نشات مي‌گرفت.
او اضافه كرد: در اين سريال حتي بازي‌هاي يكنواخت نيز علتي داشت. به عنوان نمونه در برخي قسمت‌ها احساس مي‌كرديم كه شمسي (با بازي مهين ترابي) كشش لازم را ندارد، اما بعد متوجه شديم كه او بيمار است البته نبايد فراموش كرد كه «شمس‌العماره» زماني آغاز شد كه بزرگ خاندان گشايش فوت كرده بود و اين خانواده حالت عادي نداشت.
اين منتقد در ادامه اظهار كرد: مرجانه گلچين (در نقش زيور) نه تنها يكي از درخشان‌ترين نقش‌هاي خود بلكه يكي از بهترين بازي‌ها را در «شمس‌العماره» داشته است.
اكبري صحت در پايان گفت: با وجود آن كه «شمس‌العماره» قصه‌ي ساده و آرامي داشت، اما توانست به مجموعه‌ي پرمخاطبي تبديل شود و درحالي كه در حال حاضر خانواده‌هاي ايراني براي ديدن سريال انتخاب‌هاي بسيار زيادي از شبكه‌هاي داخلي، بين‌المللي و DVD دارد، اين امر موفقيت محسوب مي‌شود.
انتهاي پيام
نظرات