رييس شورايعالي تهيه‌كنندگان سينما: آيا نمايندگان مجلس با تشكيل سازمان سينمايي موافقت مي‌كنند؟!
رييس شورايعالي تهيه‌كنندگان سينماي ايران پيرامون تشكيل سازمان سينمايي نقطه‌نظراتش را در مطلبي با عنوان «سازمان سينمايي: فرايند قانوني، آرزوهاي دست نيافتني» مطرح كرد.
سيد غلامرضا موسوي در اين نوشتار كه نسخه‌اي از آن را در اختيار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،گذاشته نوشته است:«سازمان سينمايي كشور تاسيس مي‌شود. اما اين سازمان براساس كدام قانون شكل خواهد گرفت؟ سازماني در درون تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي يا سازماني با داشتن بالاترين مقام اجرائي و عنوان معاون رئيس جمهور. به نظر مي‌رسد براساس آنچه تا كنون به طور پراكنده گفته و اعلام شده است، هدف سازمان سينمايي نوع دوم، يعني سازماني با داشتن بالاترين مقام اجرائي به عنوان معاون رئيس جمهور است. اما راهكارهاي قانوني، دومي را در كوتاه مدت دست نيافتني نشان مي‌دهد و شايد سازمان سينمايي در همان وزارت ارشاد بماند لااقل براي مدتي نه چندان كوتاه چرا؟ نگاهي دارم به راهكارهاي قانوني آنچه مي‌خواستند و آنچه خواهد بود.
اول يادآوري مي‌كنم كه شوراي عالي سينما كه با حضور بالاترين مقام اجرائي كشور يعني رئيس جمهور تشكيل مي‌شود با توجه به حضور مقام دوم كشور، مشخص است كه اهميت داشته و دارد. اما آيا اين شوراي عالي آنچنان كه مي‌گويند در حد مثلا شوراي پول و اعتبار است؟ نه ! چرا. چون تشكيل چنين شوراهايي با قدرت اجرائي بالا را بايد مجلس شوراي اسلامي تصويب كند. بنابراين ضمن اينكه شوراي عالي سينما به خاطر حضور رئيس جمهور شورائي اثر گذار مي‌تواند باشد اما به گمان نگارنده به خاطر عدم داشتن مصوبه مجلس شوراي اسلامي نمي‌تواند تصميماتي بيش از اختيارات رياست جمهوري را داشته باشد يعني در حقيقت اين شورا همان اختياراتي را دارد كه رئيس جمهور شخصا اذن صدور دستورات آن را دارد. ومي‌توان گفت اين شوراي عالي نيست بلكه جلسه‌اي است با حضور رئيس جمهور همين و بس.
باز گرديم به وضعيت سازمان سينمايي و چند و چون آن، براساس قوانين كنوني، سازمان سينمايي كشور به دو شكل مي‌تواند تشكيل شود:
1-سازماني در داخل تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كه بالاترين مقام آن بدليل سلسله مراتب اداري وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي است و بنابراين او رئيس سازمان را تعيين مي‌كند.
2-سازماني كه رئيس آن توسط رئيس جمهور وبه عنوان معاون رئيس جمهور فعاليت مي‌كند .
سازمان نوع اول- يعني در داخل تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در حقيقت نه تنها گامي به بيش نيست- بلكه به اعتبار قوانين موجود، مرتبه كمتري از معاونت سينمايي دارد. براساس آنچه گفته مي‌شود، هدف تشكيل اين سازمان نيست چرا كه در بهترين شرايط بجز نام ،عملا هيچ ويژگي ديگري ندارد و كليه مكاتبات آن و در نتيجه طي كليه مراحل اداري بايد از طريق وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي باشد.
پس ارتباط با بالاترين مقام صرفا از طريق وزير صورت مي‌گيرد. يعني همان شكل سابق با عناوين تازه و اما اگر سازماني سينمايي هدف باشد كه رئيس آن معاون رياست جمهور باشد اين سازمان براساس قوانين موضوعه كشور نياز به مصوبه مجلس شوراي اسلامي دارد. سازماني همچون سازمان تربيت بدني سابق!
در شكل دوم: هيات وزيران بايد لايحه‌اي براي تشكيل سازمان سينمايي تقديم مجلس نمايد. اين لايحه مي‌تواند دو فوريتي، يك فوريتي يا به صورت معمول باشد. به گمان من با توجه به شرايط كنوني و لوايح و طرح‌هايي كه در مجلس در حال كارشناسي هستند تا به صحن علني مجلس راه يابند، لايحه تقديمي روالي معمول را پيش خواهد گرفت. يعني پس از تقديم هيات رئيسه مجلس شوراي اسلامي آن را به كميسيون فرهنگي مجلس به عنوان كميسيون اصلي و چندكميسيون ديگر به عنوان كميسيون‌هاي فرعي احاله خواهد داد. كميسيون‌ها قاعدتا اين لايحه را در نوبت خواهند گذاشت و پس از رسيدن نوبت آن لايحه براي طرح كليات به صحن علني مجلس شوراي اسلامي – به هيات رئيسه مجلس ارجاع خواهد شدو هيات رئيسه نيز با توجه به اولويت لايحه و طرح هاي آماده لايحه را در نوبت خواهد گذاشت به گمان نگارنده كه از طريق مسئوليت سابقم در سرويس سياسي كيهان با چند و چون آن آشنا هستم ، حتي طرح كليات چنين لايحه‌اي به عمر مجلس كنوني نخواهد رسيد.
بهر حال لايحه پس از مدتي جهت تصوير كليات در صحن علني در دستور قرار مي‌گيرد. اولين چالش لايحه اگر مصوبه كميسيون‌هاي اصلي و فرعي را داشته باشد، در صحن علني شكل خواهد گرفت آيا نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با تشكيل چنين سازماني موافق خواهند بود؟
با توجه به فرايندي كه باعث شد سازمان تربيت بدني با ادغام آن با سازمان جوانان به وزارت ورزش و جوانان تبديل شود بعيد به نظر مي‌رسد چرا كه نمايندگان مجلس اگر چه حساسيتي را كه در ورزش داشتند در مورد سينما و به آن وسعت ندارند، اما با توجه به اينكه در مورد سينما نيز به مقام پاسخگو قائل هستند كه در حال حاضر وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي است اما در شكل سازمان سينمايي، معاون رئيس جمهور پاسخگو نخواهد بود بنابراين بعيد است به تشكيل چنين سازماني راي بدهند يكي از دلايل و در حقيقت مهمترين دليل تبديل سازمان تربيت بدني به وزارتخانه لزوم پاسخگويي بالاترين مقام آن به نمايندگان مجلس شوراي اسلامي است و
حقي كه نمايندگان براساس قوانين موضوعه از طريق تذكر سوال و در نهايت استيضاح حق مجلس مي‌دانند و قانون نيز اين حق را براي آنان قائل است.
عليرغم آنچه گفتم فرض مي‌كنيم كه مجلس با كليات لايحه موافقت كرد. كليات لايحه براي رسيدگي به جزئيات تشكيل سازمان سينمايي كشور، مجددا به كميسيون‌هاي اصلي و فرعي باز مي‌گردد. و باز نوبت طرح در كميسيون و باز نوبت طرح در صحن علني و...
به گمان نگارنده وبا توجه به لوايح و طرحها در نوبت لايحه تشكيل سازمان سينمايي كشور نه تنها به عمر مجلس كنوني نخواهد رسيد بلكه بخاطر روند طولاني آنها به عمر دولت كنوني نيز وفا نخواهد كرد.
ما در خرداد ماه سال 1391 مجلس جديد و چند ماه پس از آن شاهد دولتي جديد خواهيم بود. آيا نمايندگان مجلس جديد موافق سازمان سينمايي كشور خواهند بود؟آيا دولت جديد و رياست جمهور جديد تشكيل سازمان سينمايي را لازم مي‌داند؟ آيا در آخرين روزها دولت لايحه را پس نخواهد گرفت؟
واقعيت اين است كه مجلس در شرايط حاضر، روالي را طي مي‌كند كه با همين مجلس در سه ماه قبل قابل مقايسه نيست. بده بستان‌هاي مجلس و دولت شكل ديگري بخود گرفته است. به همين دليل و روند رفت و آمد يك لايحه در مجلس به سادگي مي توان نتيجه گرفت كه بعيد بنظر مي‌رسد كه لايحه تشكيل سازمان سينمايي كشور تا پايان دولت كنوني حتي اگر با مخالفت نمايندگان روبرو نشود، شكل اجرائي بخود بگيرد.
پس بايد به تشكيل سازمان سينمايي در نوع اول آن فكر كرد. سازماني در درون تشكيلات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي آيا چنين سازماني مي‌تواند به اهداف بلند بالائي كه براي آن ترسيم مي‌كنند،دست بايد؟واقعيت اين است كه چنين سازماني اگر ترقي معكوس براي سينماي ايران نباشد، چيزي بالاتر از معاونت كنوني سينمايي نيست. در نتيجه بايد براي دست يافتن به اهداف بلند بالايي كه گفته مي‌شود، راههاي جديد يافت ، اين راه‌ها در كوتاه مدت و صد البته بتدريج دست‌يافتني است اما با برنامه،برنامه و بازهم داشتن برنامه‌هاي دقيق و مدون كه كليه اهالي سينما در آن دخيل و سهيم باشند. سينماي ايران، به لطف حضور اصناف خود و تجربه اين اصناف بهترين كارشناسان را در اختيار دارد،اما بايد اراده‌اي فراجناحي باشد تا حل اين معضلات تبديل به برنامه شود. در غير اينصورت باز هم زمان را از دست خواهيم داد و چند سال بعد در همين جايي كه هستيم نيز، نخواهيم بود.»
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات