به گزارش ایسنا، منوچهر رحمانی با بیان این مطلب افزود: زمین کشاورزی به مثابه موجود زنده در نظر گرفته می‌شود، چرا که حاوی میکرو ارگانیسم‌ها و کرم‌های خاکی است، بنابراین، آتش زدن مزارع از بین رفتن این موجودات مفید را در پی خواهد داشت . 

وی ادامه داد: این میکرو ارگانیسم‌ها باعث تجزیه مواد آلی خاک و تبدیل آن به مواد معدنی می‌شوند، هم‌چنین باعث تثبیت ازت در خاک و هم زیستی با گیاهان خانواده لگومینوز(حبوبات) می‌شوند. 

وی افزود: آتش زدن کاه و کلش مزارع گندم و جو باعث سفت شدن خاک خواهد شد، عناصر مغذی ماکرو و میکرو از بین رفته و همین امر فقیر شدن خاک را در پی خواهد داشت. 

رحمانی اظهار کرد: کاهش رطوبت خاک و افزایش مصرف آب و از همه مهم تر آلودگی محیط زیست بالاترین خسارتی است که جبران آن امکان پذیر نخواهد بود . 

وی گفت: پس از بررسی‌ها و گفت و گو با کشاورزان به این نتیجه رسیدیم که کاه و کلش مانع حرکت آب در مزرعه و باعث جلوگیری از رسوب آبی می‌گردد؛ اختلاط خاک با کاه و کلش مشکل است و کشت بعدی با کمبود ازت مواجه و کلروز و زردی در برگ ها مشاهده می‌شود.

انتهای پیام