حجت‌الاسلام حسین ابراهیمی در گفت‌وگو با ایسنا به مناسبت عید قربان، اظهار کرد: یکی از مواردی که در دین ما به آن پرداخته شده این است که انسان به صورت فطری در کنار غم‌هایی که با آن‌ها روبه‌روست، نیاز به شادی نیز دارد. در آیه‌ای از قرآن آمده «خدایی است که گاهی می‌خنداند و گاهی می‌گریاند»، به این معنا که شادی و غم در زندگی ما وجود دارد و به آن‌ها نیاز داریم.
وی ادامه داد: گاهی اشک ریختن انسان را آرام و سبک می‌کند اما واضح است که نباید تنها به این مورد توجه کرد. فلسفه‌های زیادی برای عزاداری وجود دارد و راه‌های بسیاری نوشته شده است که جلسات عزداری چه محاسن و حکمت‌هایی را شامل می‌شود، اما باید بدانیم که برگزار کردن عزاداری در تعداد زیاد و به صورت افراطی موجب کم‌رنگ شدن آن می‌شود.
تکرار بالای عزاداری آن را از فروغ می‌اندازد
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه گفته می‌شود «هر شب اگر شب قدر بودی، شب قدر بی قدر بودی» بیان کرد: این عبارت به این معناست که اگر عزاداری تکرار شود قطعاً از کیفیت عزاداری کاسته می‌شود و آن فروغ همیشگی را نخواهد داشت. علمای ما می‌گویند که اهل بیت(ع) برای عزاداری امام حسین(ع) یک حکمت و نظری قائل بودند و آن این بود که برای همه اهل بیت مانند امام حسین(ع) عزاداری نمی‌کردند تا این قله حفظ شود.
نباید «وهن دین» در جامعه اتفاق بیافتد
وی اضافه کرد: بنابراین در کنار عزاداری، جشن‌هایی در اسلام وجود دارد که متأسفانه در میان افراد مذهبی آن‌گونه که باید به آن‌ها پرداخته نمی‌شود و این امر باعث می‌شود تا افراد از دین دل‌زده شوند. عنوانی میان علمای ما وجود دارد که نباید کاری کنیم که موجب «وهن دین» میان افراد جامعه شود، به این معنا که نباید عملی را انجام دهیم تا چهره دین در نگاه افرادی که بیرون از آن هستند زشت باشد، چراکه این عمل به گفته علما حرام است.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: اینکه عده‌ای شاهد شادی مردم نباشند باعث می‌شود دیگر جذب دین نشوند و این امر نوعی تبلیغ منفی برای دین و مذهب به شمار می‌رود. برگزاری جشن‌هایی به مناسبت ولادت یا اعیاد مختلف، حکمت‌هایی را در خود جای داده است که می‌تواند برای کودکان، جوانان و عامه مردم جذاب باشد. همچنین می‌تواند در ذهن کودکان خاطرات خوبی را ماندگار کند.
عید قربان اسرار عرفانی، عبادی و انسانی بسیار زیادی دارد
وی با بیان اینکه گاهی اوقات خداوند و اهل بیت(ع) می‌خواهند در کنار برگزاری جشن‌ها، بعضی حکمت‌ها، اسرار و معارف وقایع تاریخی در ذهن و دل‌های مردم جای گیرد و ماندگار شود که متاسفانه عده‌ای از علما و متولیان امر به این موضوع توجهی ندارند، ادامه داد: عید قربان اسرار عرفانی، عبادی و انسانی بسیار زیادی دارد که اگر به این روز توجه ویژه شود، فلسفه عید قربان برای افرادی که این روز را جشن می‌گیرند یادآوری شده و در ذهن آن‌هذماندگار می‌شود.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: فلسفه وجودی عید قربان در این است که از تعلقات دنیایی دست برداریم و در راه خدا انفاق کنیم مانند اقدامی که حضرت ابراهیم(ع) انجام داد و حاضر شد در راه خدا از بزرگ‌ترین دلبستگی‌های خود دست بکشد. بنابراین این اقدام اسراری را در خود جای داده که خداوند این روز را به دیگران یادآوری کند.
عید قربان، جشنی برای فقیران
وی با اشاره به اینکه حضرت ابراهیم(ع) با اقدامی که انجام داد، به عنوان بزرگ‌ترین شخص در توحید میان مقامات بالا شناخته شد، اضافه کرد: بنابراین این عمل اسرار و حکمت‌هایی را به دنبال دارد که توجه به خداوند و همچنین توجه به مردم را نشان می‌دهد؛ اینکه در این روز با قربانی کردن و تقسیم گوشت میان فقرا، آن‌ها را شاد کنیم؛ در واقع جشنی را برای فقیران برگزار کردیم تا دل آن‌ها از این عمل شاد شود.
ابراهیمی اظهار کرد: عید قربان در کشورهای اسلامی بسیار پرفروغ و باشکوه برگزار می‌شود و بعضی از کشورها حتی این روز را به مدت ۵ روز تعطیل می‌کنند و به جشن و شادی می‌پردازند. این اعیاد بهانه‌ای می‌شود تا خیابان‌ها را آذین‌بندی و چراغانی کنیم، به فقرا رسیدگی و صله‌رحم به جای آوریم که در نگاه هر بیننده‌ای زیباست و از مردم جامعه به عنوان افرادی شاد یاد می‌شود.
برگزاری جشن‌های مناسبتی در کشور ما کم‌رنگ شده است
وی با بیان اینکه برگزاری چنین جشن‌ها و مراسم‌های شاد در کشور ما کم‌رنگ است و آن‌گونه که باید قدر این روزها را نمی‌دانیم، ادامه داد: افراد و نخبگان دینی یا غیردینی باید مردم جامعه را به این سمت هدایت کنند که جشن‌ها را باشکوه‌تر برگزار کنیم و نباید عملی را انجام دهیم که در تفکر دیگران این‌گونه به نظر برسد که شیعه مذهب غم زده‌ای است.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه ما اعیاد و مراسم‌های شاد بسیار زیادی داریم، خاطرنشان کرد: علاوه بر عید قربان که عید بسیار بزرگ در میان مسلمانان است؛ عید غدیر را نیز در پیش داریم که در روایات از آن به عنوان بزرگ‌ترین عید خدا یاد می‌کنند. این نامگذاری‌ها برای این است که افراد بتوانند برای این روزها برنامه‌ریزی و برنامه‌های شادی را برای خود و دیگران فراهم کنند.
اگر هر مناسبت خوبی در زمان خودش نباشد، می‌تواند آسیب‌زا باشد
وی تاکید کرد: اکنون دهه ولایت است و باید برنامه‌ریزی کنیم تا بتوانیم جشن‌هایی را برگزار و فضاهای باشکوهی را ایجاد کنیم. اما دیده می‌شود قبل از اینکه حتی عید غدیر آغاز شود، روزشمار محرم دادند و این موضوع برای من و تمام افرادی که با بصیرت هستند آزاردهنده است. محرم و عزاداری جای خود را دارد و هیچ‌کس این ایام را نفی نمی‌کند اما باید در زمان خود انجام شود. اگر هر مناسبت خوبی در زمان خودش نباشد، می‌تواند آسیب‌زا باشد و انحراف ایجاد کند. بنابراین هر کدام از مناسبت‌های شادی و عزاداری باید در زمان خود و با شکوه بیشتری برگزار شود.
ابراهیمی با بیان اینکه عده‌ای از افراد می‌گویند اصلاً چه معنایی دارد که جشن برگزار کنیم، گفت: خداوند ائمه اطهار(ع) و پیامبران الهی فرمودند که به بهانه اتفاقات خوبی که برای ما رخ داده است، آن روز را جشن بگیرید و شادی کنید. فلسفه شادی کردن باعث می‌شود که حکمت‌ها، اسرار و معارف در وجود افراد قرار گیرد.
خاطرات شادی‌آفرین در ذهن جوانان ماندگارتر است
وی اضافه کرد: گاهی اوقات موضوعاتی در کنار شادی‌ها در وجود افراد قرار می‌گیرد و ماندگار می‌شود که این اتفاق در عزاداری‌ها رخ نمی‌دهد؛ کما اینکه ما در مورد جوانان و نوجوانان شاهد بودیم که خاطرات شادی‌آفرین در ذهن آن‌ها ماندگارتر است تا اینکه غمی برای آن‌ها اتفاق افتاده باشد. بنابراین این چنین حکمت‌ها در شادی‌ها وجود دارد که به آن‌ها توجه نمی‌شود.
این کارشناس مذهبی در خصوص چگونگی محتوای جشن‌ها، عنوان کرد: برای اینکه معارف، آموزش‌های دینی، موضوعات اخلاقی و انسانی در جشن‌ها فراهم شود باید از فضای این مراسم نهایت استفاده را داشته باشیم. حضور کودکان در این مراسم باعث می‌شود تا نسبت به روزهای گذشته یک روز متفاوت را تجربه کنند و منجربه این خواهد شد تا سوالاتی در ذهن آن‌ها تداعی شود و از والدین خود پرسش‌هایی را مطرح کنند. اهل بیت(ع) هم از ما خواستند تا به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که هر روز متفاوت از روز دیگری باشد. بنابراین همه این‌ها کامل کننده یک جشن بزرگ است که در کشورهای دیگر انجام می‌شود.
کشورهای اسلامی دیگر، جشن‌های خود را باشکوه‌تر برگزار می‌کنند
وی تصریح کرد: مسلمانانی که شیعه نیستند به اندازه ما شیعیان جشن ندارند اما همان جشن‌های معدود را به قدری باشکوه برگزار می‌کنند که فضای شهر را متفاوت از روزهای دیگر به نمایش می‌گذارند. در حالی که ما با وجود جشن‌های بسیار زیاد اما نقص‌هایی داریم که باید مورد توجه قرار گیرد.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر به این سمت رفتیم که جشن‌های باشکوهی برگزار کنیم اما کم‌کاری‌هایی وجود دارد و افراد دچار افراط و تفریط می‌شوند و نقش بزرگان در این خصوص بسیار پررنگ است که جامعه را به گونه‌ای هدایت‌گری کنند تا تعادل در جامعه ایجاد شود تا جشن‌های ما بتواند فروغ و شکوه بیشتری داشته باشد.
ابراز ارادت به خداوند تنها با عزاداری میسر نمی‌شود
وی اضافه کرد: گاهی اوقات در ذهن افراد این‌گونه است که تعظیم شعائر دینی و ابراز ارادت کردن به خدا تنها با عزاداری و اشک ریختن است؛ در حالی که این‌گونه نیست. فردی که دل مؤمنی را شاد کند در واقع خدا و اهل بیت(ع) را شاد کرده است یا اینکه می‌تواند با برپا کردن فضاهای شاد به دین خدا خدمت کند که نوعی عبادت به شمار می‌رود.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: اهل بیت(ع) فرمودند «همان‌قدر که در عزاداری‌های ما غمگین هستید؛ در شادی‌های ما هم شاد باشید» ما شادی کردن را به خوبی درک نکردیم و این امر مهم است، زیرا اگر شادی کردن را درک کنیم می‌تواند گره از کار ما باز کند و با این نیت که «خدایا من آنچه را که دارم در راه تو به نیت شاد کردن دل مردم انجام می‌دهم» قطعاً گره از کار ما باز خواهد شد.
وی اضافه کرد: بنابراین باید تلاش کنیم فضاهایی که برای عزاداری وجود دارد را برای شادی نیز فراهم کنیم و اگر در این زمینه بی‌اهمیت باشیم، نشان می‌دهد که در فکر ما نقص وجود دارد. هر فردی در جامعه نقشی بر عهده دارد که می‌تواند آن را به خوبی انجام دهد و به سمت اصلاح جامعه گام بردارد.
ابراهیمی گفت: جشن‌های دینی حکمت‌های زیادی را در خود جای داده است که با برگزاری این جشن‌ها می‌توان حال مردم را بهتر کرد، چراکه اگر جشن‌ها شکوه بیشتری داشته باشد قطعا آینده بهتری را هم خواهیم داشت.
انتهای پیام
نظرات