به گزارش ایسنا، آرزو صراف‌رضائی، بازیگر نمایش «مغازه خودکشی» به کارگردانی حسین نصیری که اجراهای خود را از بهمن ماه سال گذشته در سالن شیشه‌ای عمارت هما آغاز کرده است، درباره حضورش در این نمایش گفت.
صراف‌رضایی با اشاره به ابعاد مختلف متن «مغازه خودکشی» توضیح داد: اگر بخواهیم ابعاد مختلف رمان و نمایشنامه «مغازه خودکشی» را بررسی کنیم، سه بعد در آن پر رنگ و اصل هستند؛ اول زورگویی و دگماتیسم یا خشک‌اندیشی پدر و رفتار مستبدانه‌اش که همه خانواده را مجبور به اطاعت می‌کند و قدرت تفکر و آزاداندیشی را از آنها سلب می‌کند، دوم اصل امید و شادی که از وجود کاراکتر «آلن» به جنگ با پدر و به صورت کلی‌تر به رویارویی و تغییر رفتار و نگاه به زندگی در جامعه پیرامون برمی‌خیزد و سوم قدرت عشق که در وجود کاراکتر «مرلین» زنده می‌شود و خونی تازه در رگ‌های خشک خانواده جاری می‌کند.
او که نقش «مرلین» را در این نمایش بازی می‌کند، با اشاره به ویژگی‌های این شخصیت اضافه کرد: «مرلین» در عین ساده‌دلی و ایمان به پدر و مادر به یک‌باره دست به انقلاب درونی و مقابله با باورهای غلط گذشته خود می‌زند و با ایمان به قدرت عشق به یاری «آلن» موجب تغییر در روند زندگی خانواده خود می‌شود و شعله عشق و مهربانی را شعله ور می‌کند.
صراف رضایی با اشاره به بزرگ‌ترین شاخصه و ویژگی‌هایی که باعث حضورش در این پروژه شد، افزود: به دو دلیل حضور در این پروژه و ایفای این نقش را پذیرفتم؛ اول اینکه معتقدم همگی ما با یک خانواده و ریشه‌ای وارد حرفه تئاتر شده‌ایم که این گروهِ عاشق خانواده من هستند و من در صورت نیاز خانواده، باید در کنارشان باشم و با صد درصد وجودم همراهی‌شان کنم و دوم سبک اجرایی نمایش بود که حسین نصیری در فضای فانتزی با درون‌مایه گروتسک، گویی انیمیشن را با تئاتر تلفیق کرده که چالشی جدید برای من به عنوان بازیگر بود و بیش از پیش مرا در قبول نقش مصمم می‌کرد، که امیدوارم رضایت کارگردان را فراهم کرده باشم.
او در پاسخ به چالش‌هایی که به واسطه شناخته شده بودن رمان و شخصیت‌های آن برای مخاطب برای گروه اجرایی و بازیگران ایجاد می‌شود، توضیح داد: رمان «مغازه خودکشی» کاملا شناخته‌شده است، کتاب صوتی و انیمیشن آن هم موجود است و این کار تک‌تک ما چه در مقام کارگردان چه در جایگاه بازیگر و طراحان لباس، گریم، موسیقی و آهنگساز را دو چندان دشوار می‌کند و هر لحظه امکان اینکه مخاطب «مغازه خودکشی» ما را باور نکند وجود داشت و دارد، اما خدا را شکر با توجه به وسواسی که تک‌تک بازیگران و عوامل در ریزترین ابعاد اجرا و تمرین‌ها به خرج داده‌اند، موجب شده تا جان متن به درستی به مخاطب ارائه و کاراکترها صحیح زندگی شوند و مقابل دیدگان پرمهر مخاطب قرار گیرند.
صراف رضایی تاکید کرد: آدمی به عشق، امید و شادی زنده است و نیاز جدی دارد و این جان و محتوای اصلی نمایش «مغازه خودکشی» است و به همین دلیل مخاطب، به راحتی با کاراکترها همزاد پنداری می‌کند و به آسانی با نمایش ارتباط می‌گیرد و خدا را شکر بازخوردها و نتیجه تلاش گروه تا به امروز مثبت و عالی بوده و پر بودن کامل صندلی‌های سالن از روز پنجم اجرا و تداوم استقبال تماشاگران و مهم‌تر از همه مخاطبانی که برای چندمین بار به تماشای نمایش می‌نشینند و چهره‌های خندان و راضی یشان هنگام خروج از سالن اجرا گواه این مهم است.
صراف رضایی افزود: خوشحالم که در سال ۱۴۰۳ با نمایش «مغازه خودکشی» به همراه همسرم داوود گراوند هر دو موفق به کسب مقام اول بازیگری زن و مرد از بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران شدیم، که اگر اشتباه نکنم این اتفاق برای یک زوج تئاتری شاید اولین بار است که به صورت همزمان در یک بخش هنری می‌افتد (هر دو جایزه اول برای بازیگری در بخش زن و مرد).
او در پایان با دعوت از تماشاگران برای دیدن این نمایش گفت: نه به عنوان یکی از اعضای گروه اجرایی نمایش، بلکه به عنوان یک هنرجو و عاشق تئاتر، از همه تئاتر دوستان و حتی آنها که برای اولین تجربه می‌خواهند تئاتر را انتخاب کنند، دعوت می‌کنم تا به تماشای نمایش ما بنشینند و شاهد این زندگی عاشقانه گروهی روی صحنه باشند. تلاش ما فراهم کردن اوقات خوش برای همه عزیزان است.
نمایش «مغازه خودکشی» نوشته حمید رضا رحیم متولی است که بر اساس کتاب مغازه خودکشی، ترجمه احسان کرم ویسی، نشر چشمه با کارگردانی حسین نصیری و بازی داوود گراوند، مهتاب کیوان جو، آرزو صرّاف رضائی، رضا همتی، یگانه واقفی، مژده مختاری، آرزو اکبری، علی حقگودریاکناری، حمیدرضا اسفندیاریان، عرفان شاهرخی پور، الناز شاکری هر شب ساعت 21 به مدت 65 دقیقه در سالن شیشه‌ای عمارت «هما» روی صحنه می‌رود و در خلاصه داستان آن آمده :
«خانواده تواچ مغازه‌ای منحصر به‌فرد را مدیریت می‌کنند که برای چند نسل است که به صورت موروثی اداره می‌شود. نام آن «مغازه خودکشی» و به افرادی که قصد خودکشی دارند، خدمات ارائه می‌دهد تا آنکه فرزند متفاوت آنها به دنیا می‌آید و زندگی و کسب و کار آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.»
انتهای پیام
نظرات