به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی مؤسسه‌ای علمی ـ پژوهشی است که در اسفند ۱۳۶۲ به‌منظور تدوین و انتشار دانشنامه‌های عمومی و تخصصی و کتاب‌های مرجع در ابعاد مختلف معارف بشری به‌ویژه فرهنگ و تمدّن اسلامی و ایرانی بنیاد نهاده شد.

این مرکز با تکیه بر روش‌های علمی و استناد بر موثّق‌ترین منابع و تازه‌ترین اطلاعات به تدوین دائرةالمعارفی پرداخته است که نیاز علمی جوامع اسلامی را در این زمینه ــ تا آن‌جا که ممکن است ــ برآورده سازد. اگرچه این دائرةالمعارف، به اعتبار انحصار آن به فرهنگ جهان اسلام، تخصّصی است، ولی دامنه‌ای بسیار گسترده دارد؛ علوم قرآنی، اصول عقاید، کلام، فقه، اصول فقه، حدیث، درایه، رجال، اخلاق، ادیان، ملل و نحل، منطق، فلسفه، عرفان، ادبیات، هنر، مردم‌شناسی، معماری و آثار اسلامی، تاریخ، جغرافیا، ریاضیّات، نجوم و طب ازجمله موضوعاتی است که در این دائرةالمعارف از آن‌ها بحث می‌شود.

این مجلّد حاوی ۱۶۷ مدخل است که با  مدخل «رِی» آغاز می‌شود و با مدخل «زنجانی، سیدابوالفضل» پایان می‌یابد که شامل این عناوین است: ری؛ ریا؛ ریاشی، عباس بن فرج؛ ریاشی، محمد بن یسیر؛ ریاض؛ ریاضت؛ ریاض الشعراء؛ ریاض العارفین؛ ریاض همدانی؛ ریاضی؛ ریاضیات؛ ریاضی هروی؛ ریال؛ ریپکا؛ ریتر؛ ریحانی؛ ریحانی، امین؛ ریطوریقا؛ ریف؛ ریگ؛ ریگی؛ ریو؛ رئوس ثَمانیه؛ رئیس الرؤسا؛ رئیس‌علی تنگستانی؛ رئیس‌علی دلواری؛ ز؛ زاب، دوشاخۀ رود دجله؛ زاب، سرزمینی کهن؛ زابَج؛ زابل؛ زابلستان؛ زاخاو؛ زاخو؛ زار؛ زاره؛ زازا؛ زازاریت باهرا؛ زاگرس؛ زالو؛ زام؛ زامباور؛ زانوبند؛ زاوه؛ زاویه؛ زاهدان؛ زاهدان کهنه؛ زاهد گیلانی؛ زاهد هروی؛ زاهدی؛ زایجه؛ زاید بن شَخبوط؛ زایمان؛ زاینده‌رود؛ زبان؛ زبانِ زنان؛ زبان‌شناسی؛ زبان و ادب فارسی، دانشنامه؛ زبان و ادب فارسی، فرهنگستان؛ زبانهای ایرانی؛ زبانی؛ زبدة التواریخ؛ زبدة التواریخ؛ زبدة النصرة و نخبة العصرة؛ زُبره؛ زَبور؛ زبور، رسم‌الخط؛ زبید؛ زبیده بنت جعفر؛  زبیدی، ابوبکر؛ زبیدی، ابوعبدالله؛ زبیدی، محمد؛ زبیر؛ زبیر بن بَکّار؛ زبیر بن عَوّام؛ زبیری؛ زَجّاج؛ زجاجی، ابوعمرو؛ زجاجی، ابوالقاسم؛ زُجاجی؛ زَجَل؛ زُحاف؛ زحل؛ زُخرُف؛ زخمه؛ زخمه؛ زرادخانه؛ زُرارة بن اَعیَن؛ زرافشان؛ زرتشت؛ زردشت؛ زردشت بهرامِ پَژدو؛ زردشت، کمیته؛ زردشتیان؛ زَرزا؛ زَرقاله؛ زرقالی؛ زرکشی؛ زرکلی؛ زرکوب تبریزی؛ زرکوب شیرازی؛ زرگری، زبانهای رمزی؛ زرگری، زبان رومانو؛  زرگری، شاخه‌ای از فلزکاری؛ زَرَنگ؛ زَروق؛ زره؛ زره، دریاچه؛ زَریاب؛ زِریاب؛ زری‌بافی؛ زُرَیع، بنی؛ زرین‌دست؛ زرین‌دشت؛ زرین‌قلم؛ زرین‌کوب؛ زرینه‌رود؛ زریوار؛ زُط؛ زعفران؛ زعفرانلو؛ زعفرانیه؛ زُعَیتِر؛ زَعیم؛ زَغنوس پاشا؛ زفر بن هذیل؛ زَقّاق؛ زَقّوم؛ زکات؛ زکرویه بن مهرویه؛ زکریا؛ زکریا، بنی؛ زکریا انصاری؛ زکریای طِیفوری؛ زکریای مُلتانی؛ زکی؛ زکی پاشا؛ زکی خان؛ زکی خان زند؛ زکی محمدحسن؛ زلاقه؛ زلالی خوانساری؛ زِلزال؛ زِلزَل؛ زلزله؛ زمام؛ زمان؛ زمان شاه دُرّانی؛ زَمَخَشری؛ زُمَر؛ زمرد؛ زمزم؛ زَمهَریر؛ زمین؛ زمین‌داری؛ زمین‌داور؛ زمین‌سنجی؛ زمین‌لرزه؛ زن؛ زنا؛ زَناته؛ زَنادِقه؛ زناشویی؛ زنج، قیام؛ زنجان؛ زنجانی، آیت‌الله سید رضا؛ زنجانی، ابراهیم؛ زنجانی، سید ابوالفضل.

جلد بیست‌وششم «دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی» زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی در ۷۹۲ صفحه، با شمارگان یک‌هزار نسخه و به‌‎بهای یک‌میلیون و ۲۵۰هزار تومان از سوی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) نشر یافته است.

 انتهای پیام