پروانه قاسمیان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره جایگاه جشنواره مد و لباس فجر در مقایسه با سایر جشنواره‌های فجر، گفت: جشنواره مد و لباس یک مقوله کاملا جدا است. از سال ۱۳۹۳ یک روند رو به پیشرفتی برای جشنواره مد و لباس داشتیم به شکلی که هر سال تعداد آثاری که به دبیرخانه می‌رسید بیشتر می‌شد و استقبال طراحان نیز زیاد بود.
او ادامه داد: از طرفی در شورای سیاست‌گذاری جشنواره هر ماه جلساتی برگزار می‌کرد و از اردیبهشت ماه هر سال جلسات و تصمیم‌گیری‌ها آغاز می‌شد و تا بهمن ماه که جشنواره برگزار شود، ادامه پیدا می‌کرد. در این جلسات گزارش جشنواره‌های پیشین بررسی و تصمیم‌گیری می‌شد که برای دوره بعدی چه بخش‌هایی اضافه یا کم شده و یا چه تغییراتی ایجاد شود. این روند سبب می‌شد آگاهی درباره اهمیت جشنواره مد و لباس فجر افزایش یابد.
چرا جشنواره مد و لباس فجر کم رمق شد؟
مدیرگروه رشته طراحی پارچه و لباس دانشگاه علم و فرهنگ با اشاره به اینکه این روند تا زمان شیوع بیماری کرونا ادامه داشت، اظهار کرد: از آن پس به دنبال تغییر دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس در کنار آن اوج گرفتن کرونا، وقفه‌هایی ایجاد شد و جشنواره از دوران رونق خود فاصله گرفت. پس از فروکش کردن تقریبی بیماری کرونا، استقبال از جشنواره هم کمرنگ‌تر شد و گویی جهان به دو بخش قبل و بعد از شیوع این بیماری تقسیم شد که جشنواره مدو لباس فجر هم در این شرایط تحت تاثیر تغییرات قرار گرفت؛ چنانچه انگیزه دانشجویان هم برای شرکت در جشنواره کم شد.
اختراع دوباره چرخ یا شروع از نقطه صفر؟!
او افزود: از سال ۱۴۰۲ که مدیریت جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس درخواست کمک و همفکری کردند، بخشی از گروه قبلی سعی کردیم تجربیات خود را با تاکید بر تکیه به روند و تجربیات ادوار جشنواره در اختیار آنها بگذاریم؛ هرچند آنها چندان موافق این دیدگاه نبودند و گفتند که می‌خواهند از نقطه صفر شروع کنند و این امر سبب شد بنده آن سال هم به عنوان داور در جشنواره حضور پیدا نکنم.
ابراز امیدواری برای اعتماد دوباره به جشنواره
یکی از داوران ادوار جشنواره مد و لباس فجر درباره حضورش در سیزدهمین دور از این جشنواره به عنوان داور، اظهار کرد: برای امسال احساس کردم نیروی جوانی پای کار است و شرایط به شکلی پیش می‌رود که آدم دوست دارد رونق فعالیت فرهنگی - هنری را در جامعه ببیند، با این حال احساس می‌کنم به نقطه ۱۰ یا ۱۲ سال قبل بازگشته‌ایم چراکه خیلی از جوانان و دانشجویان نسبت به جشنواره بی‌تفاوت شده‌اند. امیدوارم حس اهمیت دادن به جشنواره و اعتماد به آن مجددا شکل بگیرد که این امر هم نیازمند زمان است. اگر همه چیز پیوسته بود و در این مدت اتفاقاتی که ذکر کردم رخ نمی‌داد، شاید شرایط بهتر می‌بود، با این وجود از این نظر هم می‌توان نگاه کرد که آنچه که گذشته درس‌هایی بوده است که به آموخته‌های ما اضافه کرده است تا با نیروی بهتری برای جشنواره کار انجام دهیم. البته در این دوره برای داوری آثار بخش دانشگاهی به دو جلسه دعوت شدم و به آن صورت در تصمیم‌گیری اقدامات جشنواره نقشی نداشتم.
تنها یک متخصص طراحی لباس در شورای سیاست‌گذاری
او با تاکید بر اینکه شورای سیاست‌گذاری هر جشنواره‌ای باید با حضور افراد متخصص همان رشته تشکیل شود، گفت: در شورای سیاست‌گذاری سیزدهمین جشنواره مد و لباس فجر فقط یک نفر را داریم که تخصص طراحی پارچه و لباس دارد، درصورتی که در سال‌های قبل همه مدیران گروه‌های رشته طراحی لباس و پارچه در شورای سیاست گذاری حضور داشتند. اگر نیتی برای رونق این جشنواره وجود دارد بهتر است نظرات افرادی که رزومه قوی در این حوزه دارند پرسیده شود تا بتوان شکل بهتری به جشنواره داد.
برگزاری جشنواره در خرداد ماه هیچ منطقی ندارد
این مدرس دانشگاه با تاکید بر اینکه موکول شدن موعد زمانی برگزاری سیزدهمین جشنواره مد و لباس فجر به خرداد ماه را آسیب‌زا می‌داند، در این باره توضیح داد: در گذشته سعی بر این بود که جشنواره بهمن یا نهایتا اسفندماه برگزار شود، حتی این طرح مطرح شده بود که بخش علمی از بخش اصلی جدا شود که البته نکاتی هم به این تصمیم وارد شد، چراکه نظر این بود اگر از زمان دهه فجر فاصله داشته باشد، از اهمیت آن کاسته می‌شود؛ بنابراین نمی‌توان هر زمانی جشنواره برگزار کرد. برای این دوره، شرایط سال گذشته خاص بود، اما با این حال برگزاری جشنواره در خرداد ماه هیچ منطقی ندارد.
بیشتر بخوانید:
او درباره مطرح شدن این بحث که بخش ملی و بین‌المللی جشنواره مد و لباس فجر از یکدیگر جدا شوند، گفت: موافق جدا شدن بخش ملی و بین‌المللی جشنواره نبودم. حتی زمانی معترض بودم که چرا چند مدل جشنواره برای مد و لباس داریم، درحالی که اگر یک جشنواره مد و لباس فجر به شکل پرقدرت برگزار می‌شد، مطمئنا مخاطب و جامعه طراحان برای ارائه آثار استقبال بیشتری می‌کردند. وقتی جشنواره‌های مختلف و متعدد وجود داشته باشد، افراد برای ارسال آثار هم دچار سردرگمی می‌شوند. آنچه که به عنوان جشنواره مد و لباس فجر می‌شناسیم، می‌توانست جایگاه محکم‌تری داشته باشد که منجر به از دست رفتن انرژی طراحان نشود. تفکیک بخش ملی و بین المللی آسیب به ساختار است.
ماجرای پیشنهادی که هیچ‌وقت عملی نشد!
قاسمیان درخصوص گستره نوع آثاری که در جشنواره مد و لباس فجر ارائه می‌شود، گفت: در ادوار گذشته این پیشنهاد مطرح شده بود که مانند جشنواره‌های بین‌المللی همچون اسکار، در روند برگزاری جشنواره فیلم فجر نیز یک بخش ویژه به طراحی لباس اختصاص دهیم؛ بخشی که به نظرم در آن ضعف جدی داریم و باید در جشنواره مد و لباس فجر به آن نگاه ویژه‌تری داشته باشیم.
بخش فروشگاهی؛ آری یا خیر؟
او در پاسخ به این سوال که آیا وجود بخش فروشگاهی در کنار نمایش آثار جشنواره مد و لباس فجر می‌تواند منجر به رونق جشنواره شود؟، توضیح داد: جشنواره یک محتوای متفاوت از بخش فروش گاهی دارد؛ در جشنواره یک سری اثر با توجه به موضوعی که مطرح شده باید به نمایش دربیاید. به نظرم حتی به بهانه رونق هم نباید به بخش فروشگاهی فکر کرد چون ارزش جشنواره پایین می‌آید.
چرا سهم لباس‌های زنانه در جشنواره بیشتر است؟
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ درباره توجه به لباس مردان و کودکان در جشنواره مد و لباس فجر، بیان کرد: خوب است که به کودکان هم توجه شود؛ چنانچه دو یا سه سال جشنواره ملی طراحی لباس و پارچه کودک و نوجوان برگزار شد که البته آن هم بعد از تغییر سیاست‌ها کلا ناپدید شد. اما در جشنواره مد و لباس فجر اگر بخواهیم خیلی حرفه ای در نظر بگیریم، باید بدانیم مزون، طراح و خیاط زنانه دوز بیشتر داریم؛ بنابراین بیشترین آثار هم در بخش لباس‌های زنانه است. در بخش جنبی و حاشیه‌ای، برندها می‌توانند به لباس‌های مردانه بپردازند، اما عملا در بخش مسابقه به نظر نمی‌رسد رغبتی برای ارائه لباس‌های مردانه وجود داشته باشد.
انتهای پیام
نظرات