سعید خدیوی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ارتباط با جهان هستی و خالق، ارتباط با مردم و ارتباط با خانواده سه محور اصلی بحث درباره شخصیت امام خمینی است که در مورد ارتباط امام با خالقش و جهان هستی، باید به عرفان ویژه امام و نگاه عرفانی ایشان بپردازیم. این عرفان در تفسیر سوره حمد در کتاب شرح چهل حدیث دیده می‌شود و اصولا کتاب‌هایی که ایشان در موضوعات عرفانی نوشته‌اند، کتب قابل تاملی هستند. امام خمینی(ره) شاگرد استاد شاه‌آبادی از بزرگان حوزه عرفان بودند. امام نسبت به خالق هستی نگاه عاشقانه و وظیفه‌گرایانه‌ای داشت و این نگاه نسبت به نگاه‌های فلسفی و ماتریالیستی، نگاه متفاوتی بود.
وی افزود: امام در بحث عرفانی خود را مامور به وظیفه می‌دانست و مستظهر ذات حق بود و در همه جا او را می‌دید. وی خویش را واسطه فیض می‌دانست و این نگاه در آموزه‌ها و اشعار مولوی نیز مانند بیت "ما همه شیران ولی شیر علم/ حمله‌مان از باد باشد دم به دم" دیده می‌شود. امام با نگاهی وظیفه‌گرایانه خود را مامور به وظیفه می‌داند و نه نتیجه؛ این‌گونه نقش واسطه فیض بودن خویش را آشکار می‌کند و تفسیر مولوی در نی‌نامه و سایر عرفا و شاعران از انسان و نسبت آن با خالق نیز منطبق با همین نگاه است و این همان معنای توکل و تسلیم حق بودن به معنای واقعی کلمه و از سر رضایت است. این تفکر نه تنها از جنس اجبار نیست بلکه با عشق و اشتیاق نیز همراه است.
استادیار گروه پژوهشی اقتصاد گردشگری با اشاره به اینکه رفتار امام خمینی(ره) در موضوع فوت پسرشان آقا مصطفی موید این نکته است که امام عاشقانه تسلیم حضرت حق هستند، افزود: این نگاه واقعا ستودنی است و چیزی نیست که به راحتی در بسیاری از عرفا و شخصیت‌های دیگر تاریخ بتوان یافت. این مساله در تفسیر سوره حمد ایشان وجود دارد که به دلیل اینکه عموم مردم از این مساله تلقی وحدت وجود داشتند، برخی علما معتقد بودند که برای اکثر مردم بیانات و تفسیر امام ممکن است قابل فهم و درک نباشد و باعث خطا شود و به همین دلیل این کتاب مورد نقد قرار گرفته بود.
وی ادامه داد: هوشمندی سیاسی در ارتباط با مردم دومین ویژگی شاخص امام خمینی بود که توانستند یک انقلاب مردمی را هوشمندانه و با وجود دشمنان داخلی و خارجی و از دست دادن بسیاری از یاران و همراهان نزدیک در سال‌های اول انقلاب مانند شهید بهشتی، شهید مطهری و شهید رجایی و بسیاری از فرماندهان عالی‌رتبه نظامی مدیریت کنند. این افراد از شخصیت‌های تراز اول انقلاب بودند و طبیعتا وقتی یک رهبر سیاسی اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین افراد خود را از دست می‌دهد، دچار بحران می‌شود اما امام این مسیر را با وجود سختی‌ها ادامه دادند و این کار بسیار بزرگ و سترگی است که نشان‌دهنده هوش سیاسی ایشان بود.
خدیوی با بیان اینکه سومین ویژگی شاخص امام، احترام در ارتباط با خانواده به ویژه زن است، اضافه کرد: به همسر خویش احترام می‌گذاشتند و به فرزندانشان توجه می‌کردند و این مسائل نشان‌دهنده عمق درایت و توجه ایشان به حقوق خانواده و همسرشان بود. امام بسیار به همسرشان احترام می‌گذاشتند و قبل از اینکه ایشان بر سر سفره حاضر شوند غذا نمی‌خوردند و این قطعا برای یک رهبر سیاسی با آن مشکلات و مسئولیت‌ها موضوع بسیار مهمی است که به این مسائل کوچک توجه نشان می‌دادند. به طور کلی امام نمونه بارز تعادل برقرار کردن بین کار و خانواده بود.
وی با بیان اینکه امام به هیچ وجه در بند دنیا نبودند، ادامه داد: یکی دیگر از ویژگی‌های امام ساده‌زیستی و پرهیز از اشرافی‌گری بود، ایشان اشرافی‌گری را نمادی از طاغوت در زندگی فردی و اجتماعی می‌دانست، لذا به شدت مخالف آن بود و در همین راستا علاقمندی ایشان به نقاط محروم و دغدغه در مورد زندگی محرومین، یکی دیگر از ویژگی‌های شخصیتی امام بود. امام ادبیات کوخ‌نشینان و کاخ‌نشینان را وارد ادبیات حکمرانی کرد و ضمن بیزاری از کاخ‌نشینان، انقلاب را محصول اراده کوخ‌نشینان و مستضعفان می‌دانست و تاکید داشت مسئولان نسبت به سرگذشت محرومان متعهد باشند.
انتهای پیام
نظرات