به گزارش ایسنا، آیتالله رشاد مؤسس و رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشهاسلامی تصریح کرد: کشور ما باید (بدون استثناء) انواع ساز و برگهای بازدارنده، و کارساز در دفاع از استقلال و امنیت مردم و منافع ملی، و مورد نیاز برای حفظ عمق راهبردی انقلاب اسلامی را فراچنگ آورد؛ و الا بدون دستیابی به انواع ساز و برگهای لازم، عمل به فرمان راهبردی الاهی «نفی سبیل» تحقّق نمییابد.
متن پیام آیت الله رشاد بشرح زیر است:
بِسمِ الّلهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ
«إنّا فَتَحْنا لَکَ فَتَحاً مُبیْناً»
«پیروزی قاطع» ایران اسلامی، در دو عرصهی «نبرد نظامی» و «جنگ شناختی»، و درهم شکستن هیمنهی «ماشین جنگی» و «امپراتوری خبری» غرب غدّار و آمریکای مکّار و واردکردن ضربات مهلک به «کیان صهیونیسم سفّاک»، طی «دفاع جانانهی دوازده روزه»، چشم جهانیان را خیره کرد.
اینجانب از سویدای دل، این «پیروزی نمایان» را به محضر مبارک زعیم حکیم امت و فرماندهی کل قوا، آیت الله العظمی خامنهای (دام ظلّه)، نیروهای مسلّح قهرمان بویژه نیروی هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مردم وفادار و بامروت، هوشمند و مقاوم کشورمان، بویژه خانوادههای معزّز شهدای جنایات اخیر اسرائیل، و دیگر نهادها و طبقات مؤثّر در این فتح چشمگیر تهنیت عرض میکنم.
با همهی وجود به پیشگاه ارواح مطهر یکان یکان فرماندهان و دانشمندان شهید و خیل شهیدان اقشار مختلف خاضعانه سر تعظیم فرود میآورم، و از بارگاه بلند باری برای آنان حضور بر مائدهی «عِندَ ربِّهم یُرزَقون»، و برای بازماندگان بزرگوارشان صبر و سلامت مسالت میدارم.
این کمترین طلبه، در این برههی خطیر تاریخی، نکاتی را به مسئولان مکرّم و هممیهنان عزیز گوشزد میکنم:
یک) بیشک پیروز این «نبرد ترکیبی» ایران اسلامی است؛ هزار قرینهی تردیدناپذیر این واقعیت را تایید میکند. شیرینی این فتح، آنگاه دوچندان مینماید که میدانیم حریف ما در این نبرد، ایالات متحده آمریکا، اعضای برجستهی ناتو، صهیونیسم جنایتکار، و برخی دولتهای مزدور و بزدل عرب منطقه بودند.
دو) «التماس آتشبسِ» بی قید و شرط، بعد از «استیصال رژیم مفلوک صهیونی» از ضربات مهلک نیروهای مسلّح قهرمان ما، و پناه بردن او به پدرخواندهی نامشروعش آمریکا، و تجاوز به پایگاههای هستهای سهگانهی ما و «حملهی کوبندهی ایران» به پایگاه فرماندهی آمریکا در العُدَید قطر، بلافاصله از سوی ترامپ مغرور مطرح شد.
سه) عوامل گوناگونی در این پیروزی بزرگ نقشآفرین بودند، اما در این میان عناصر اصلی آن، پس از «الطاف خفیهی الهیه» و امدادهای غیبی، سه عنصر زیر بود:
۱ـ تدابیر حکیمانهی کارساز و فرماندهی میدانی مقتدرانهی رهبر معظّم انقلاب اسلامی (حفظه الله)،
۲ـ موقعشناسی هوشمندانه و پشتیبانی بیدریغ مردم عزیز از نیروهای مسلّح جمهوری اسلامی و اتّحاد و انسجام ملّی،
۳ـ عملیّات حسابشده و ضربات مؤثّر و شجاعانهی نیروهای مسلّح عزیز کشورمان. «عملکرد شایستهی رسانهی ملی»، و «مساعی فعّال و نستوهانهی دستگاه دیپلماسی» در این برهه نیز درخور تحسین بود.
چهار) آنچه رخ داده است، «توقّف عملیّات نظامی» است، نه «صلح» و «ترک مخاصمه» (که آشتی میان حق و باطل محال است)، بلکه و حتی نه «مهادنه و آتشبس» بر اساس معاهدهای مشخص.
پنج) «ذرّهای اعتماد» به «آمریکای عهدشکن» و «صهیونیان حیلهگر» نیست، احتمال «نقض توقّف عملیّات نظامی» از سوی دشمن بدعهد، پس از ترمیم لطمات واردشده و تجهیز مجدّد خویش، «بسیار قوی» است؛ نهادهای مسئول باید با «قوّت»، «سرعت» و کاملا «سنجیده» به «اصلاح»، «ترمیم» و «تجهیز» نیروها پرداخته، برای مواجهه با «همهی گزینههای محتمل» آمادگی کامل داشته باشند. مولی الموحّدین امیر المؤمنین (ع) فرمود: «وَ لکِنَّ الحَذَر کُلَّ الحَذَر مِنْ عَدُوِّکَ بَعدَ صُلْحِهِ، فَإنّ العَدُوَّ رُبّما قَارَبَ لِیَتَغَفّلَ، فَخُذْ بِالحَزْمِ وَ إنَّهُم فِی ذلِکَ حُسنِ الظّنِّ» (نهج البلاغه: نامه ۵۳)
شش) جنگ دوازده روزه، دستآوردهای «تلخ و شیرین» بسیاری داشت، که همگی «ارزشمند و مغتنم» بود؛ موارد زیر از جملهی آنهاست:
۱ـ تقویت چشمگیر «انسجام ملّی»، و افزایش همدلی و همزبانی و «روح وطنخواهی» در میان آحاد ملّت.
۲ـ ارتقاء «اعتماد به نفس» و غرور ملّی و «احساس افتخار» نسبت به تواناییهای نظامی و پیشرفتهای شگرف صنایع دفاعی کشور.
۳ـ برجسته شدن «کارکرد بیبدیل ولایت فقیه» در شرائط بحرانی، و افزایش محبوبیّت رهبر معظم انقلاب اسلامی (حَفِظَه الله)؛ بار دیگر کلام روحنواز حضرت امام خمینی (ره) گوش دل ملت را نواخت، که: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا مملکت شما آسیب نبیند».
۴ـ افزایش «اعتماد به نهادهای درگیر جنگ»، و پشتیبانی بی دریغ ملت از مسئولان و نیروهای مسلّح.
۵ـ احیاء «روح ایثار» و «از خودگذشتگی» و ترمیم رخنههای به وجود آمده میان طبقات مختلف جامعه.
۶ـ افزایش «سرمایهی اجتماعی» نظام اسلامی.
۷ـ آشکارشدن برخی نقاط ضعف و قوت ما در زمینهی مواجهه با دشمن، از جمله وجود رخنهها و حفرههای امنیّتی و اطلاعاتی، آسیبپذیری مرزهای زمینی و خطر نفوذ و جاسوسی دشمنان ملّت.
۸ـ برملا شدن اهمّیت فوق العادهی «جنگ شناختی» و «سایبری»، و تاثیر تعیینکنندهی آنها بر سایر ابعاد کارزار با دشمنان.
۹ـ وزش «نسیم معنویّت» و عطر دعا و التجاء به ساحت الاهی در بسیط میهن اسلامی، و شکلگیری حال و هوای جهاد و شهادت در میان طبقات گوناگون بویژه جوانان، سراسر کشور.
۱۰ـ افزایش آگاهی نسبت به «نقاط ضعف و قوت دشمن»، که در همین نبرد کوتاه، نیروهای ما به طرز مناسبی از آن بهرهبرداری کردند.
۱۱ـ افزایش بینش و بصیرت و دشمنشناسی و ژرفایش نفرت و خشم آگاهانه در میان طبقات مختلف نسبت به دشمنان ملّت.
۱۲ـ فروپاشی هیمنهی کاذب رژیم منفور آمریکا، پس از حمایت تمامقد او از رژیم مفلوک صهیونی در این نبرد، و حملهی تلافیجویانهی ایران به پایگاه آمریکا در العُدَید قطر.
۱۳ـ چشاندن طعم شکست به رژیم مغرور و منحوس صهیونی، پس از تجاوزهای مکرر و متوالی او به سرزمینهای اسلامی و کشورهای مسلمان طی دهههای گذشته، که غالباً پاسخی درخور دریافت نکرده بود.
۱۴ـ افزایش حرمت و عظمت شیعه بین مسلمانان، و ارتقاء موقعیّت و اقتدار ایران و جبههی مقاومت، در چشم جهانیان.
هفت) متواضعانه تقاضا میکنم: مسئولان ذیدخل و ذیربط، به نکات زیر به عین عنایت نگریسته، بذل توجه فرمایند:
۱ـ اینک تعریف مقولهی جنگ تغییر کرده است؛ ماهیّت، مؤلّفهها و ابعاد و کارافزارهای جنگ در عصر حاضر دیگرگون شده است؛ اکنون جنگ، یک امر نظامی صرف نیست؛ بلکه مفهوم «نظامیگری» دیگرگون شده است؛ میدان جنگ، بیش از آنکه «زمین» و «هوا» باشد «ذهن» و «دل» آدمیان است؛ و پیش از آنکه «سلاح گرم» ساز و برگ جنگ به شمار آید، «زبان گرم» سلاح کارساز کارزار قلمداد میشود؛ اینک سنگر، پیش و بیش از آنکه از آهن و سیمان فراهم آید، جانپناه جنگجویان «آرمان» و«اراده»ی آنهاست. در عرصهی «ادبیّات دفاع» باید همهچیز از نو نوشته شود.
۲ـ کشور ما باید (بدون استثناء) انواع ساز و برگهای سرد وگرم بازدارنده، و کارساز در دفاع از استقلال و امنیت مردم و منافع ملی، و مورد نیاز برای حفظ عمق راهبردی انقلاب اسلامی را فراچنگ آورد؛ و الا بدون دستیابی به انواع ساز و برگهای لازم، عمل به فرمان راهبردی الاهی «نفی سبیل» تحقّق نمییابد.
۳ـ نسبت به وضعیّتسنجی و آسیبشناسی سامانهی امنیّتی و اطلاعاتی کشور اقدام عاجل فرمایند، تا رخنهها و حفرههای موجود در این بخش خطیر را با قدرت و دقت و سرعت ترمیم و تدارک گردد.
۴ـ «غنائم گرانبهای فراچنگ آمده» از نبرد مقدس دوازده روزه را قدر بشناسیم، و در صیانت و حفاظت از آنها، بویژه عناصر ارزشمندی چون «انسجام ملّی»، «سرمایهی اجتماعی»، و «حال معنوی» فراهم آمده، بکوشیم، و از رفتار و گفتار آسیبرسان به آنها جدا پرهیز نموده و در انباشت و افزایش آن تلاش کنیم.
۵ـ زمینهی بسیار مناسبی برای «ساماندهی عزم و عواطف انسانها و ملل آزادهی جهان»، بر اثر دو سال جنایات رژیم دژخیم وکودک کش صهیونی، و مقاومت جانانهی فلسطینیان و یمنیان و لبنانیان، و نبرد قهرمانانهی اخیر ایرانیان، فراهم گشته است؛ از این رو: شایسته و بایسته مینماید که با «فراخوان همهی آزادگان جهان»، «جبههی فرااقوامی، فراسرزمینی و فراادیانی مقامت» جهت نبرد نهایی برای نابودی صهیونیان تشکیل شود؛ مسؤولان فرصت فراهم آمده برای تحقق «بسیج جهانی مستضعفان» را که یکی از وعدههای راهبردی حضرت امام خمینی (قده) است، تضیع نفرمایند.
۶ـ از عمق جان، هماره گوش به فرمان زعیم حکیم، هوشمند، و شجاع خویش، و پشتیبان نیروهای مسلّح قوی و قهرمان خود باشیم. ربّنا أفرِغ علینا صَبراً، و ثبِّت أقدامَنا، وانصُرنا عَلی القوم الکافرین».
کمترین طلبه: علیاکبر رشاد
سی ام ذی الحجّه ۱۴۴۶/ برابر با پنجم تیرماه ۱۴۰۴
انتهای پیام
نظرات