به گزارش ایسنا، ستوانیکم جواد شادی، متولد شهرستان عجبشیر، از نیروهای متخصص پدافند هوایی ارتش در حوزه موشکهای «هاگ» بود. او در بهمنماه ۱۳۸۴ به لباس مقدس سربازی وطن درآمد و سالها در راه دفاع از آسمان ایران اسلامی مجاهدت کرد.
زندگی خانوادگیاش آمیخته با عشق و آرامش بود؛ متأهل و پدر دو فرزند (یک دختر و یک پسر) که همواره با حضور گرم و نگاه مهربانش، خانه را لبریز از صفا و ایمان میکرد.
در بامداد ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، در جریان حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به گروه پدافند هوایی تبریز، ستوانیکم شادی با ایستادگی و شجاعت مثالزدنی تا آخرین لحظه در خط مقدم دفاع از وطن ماند و آسمان ایران را با خون سرخش پاسداری کرد. پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در زادگاهش، در گلزار شهدای عجبشیر آرام گرفت.
همسر شهید از او چنین یاد میکند:
«جواد فردی صبور، آرام و قانونمند بود؛ بدقولی، دروغ و اسراف را برنمیتابید و هرگز پشت سر کسی سخنی نمیگفت. در خانه با محبت یاریگر من بود، با بچهها وقت میگذاشت و هر روز نیم ساعتی قرآن را با آنها مرور میکرد. نمازهایش را با خضوع و حضور قلب میخواند و در میانه دعاهایش حتی صدای بچهها را نمیشنید. اهل مهماننوازی و گوش دادن به درد دل دیگران بود، کینهای در دل نداشت و همیشه با دلِ آرام حرف میزد. وفاداریاش به خانواده زبانزد بود و در مسائل اقتصادی دقیق، امانتدار و قانع زندگی میکرد. او پدری بود که از هفتسالگی دخترمان را بیاجبار عاشق حجاب و قرآن کرد، و روزهداری را با شیرینی سحرها و افطاریهای خانوادگی به بچهها یاد داد.»
انتهای پیام
نظرات