به گزارش ایسنا، فیروز نظری‌پور در طلیعه خرداد سال ۱۳۶۱، در روستای اصیل چمشک در استان لرستان، متولد شد. او را در شناسنامه سیروس نامیدند، اما سرنوشت، نامی شایسته‌تر برای او برگزید: فیروز، نامی که تا ابد با پیروزی و جاودانگی گره خورد.
سال ۱۳۶۷، در شش‌سالگی، وارد دبستان شهید امرعلی لرستانی شد و نخستین گام‌ها در مسیر علم و ادب را برداشت. ادب و متانتش او را میان همسالان ممتاز کرد. در مقطع راهنمایی مدرسه امام جعفر صادق(ع)، نشانه‌های یک "مرد تمام‌عیار" در وجود او آشکار شد؛ نوجوانی باوقار، موقر و سراپا اخلاق که محبتش در دل همه جا داشت.
مسیر علم و سربازی وطن
پس از پایان دبیرستان در رشته علوم تجربی در خرم‌آباد، عشق به خدمت در لباس مقدس ارتش او را به پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران کشاند. آموزش‌های تخصصی را در پادگان شهید ستاری تهران گذراند و سپس بنا به نیاز سازمانی به اهواز منتقل شد.
در کنار خدمت نظامی، پیگیر علم بود و با همتی والا، تحصیلات دانشگاهی را تا مقطع کارشناسی ارشد حقوق با معدل عالی به پایان رساند. فیروز به خانواده و خویشاوندان عشق می‌ورزید، بر صله‌رحم تأکید داشت و برای دوستان و همرزمانش برادری واقعی بود.
آخرین مأموریت او در پادگان شهید حمید دزفول رقم خورد. روزی پیش از شهادت، به خرم‌آباد رفت تا خانواده را ببیند، اما در برابر التماس مادر برای ماندن، پاسخ داد:
«مادر جان! وظیفه‌ام در جبهه آسمان‌هاست. باید برگردم.»
پرواز به سوی جاودانگی
غروب ۳۰ خرداد ۱۴۰۴، هنگام مقابله با حمله پهپادهای متجاوز رژیم صهیونیستی، سرگرد فیروز نظری‌پور با شجاعتی کم‌نظیر، سینه‌اش را سپر امنیت ایران کرد و به فیروزِ ابدی آسمان‌ها بدل شد.
مراسم تشییع این سرباز بی‌ادعا و پهلوان وطن، با حضور ده‌ها هزار نفر در خرم‌آباد، به یکی از باشکوه‌ترین وداع‌های لرستان بدل شد. یاد و نام او، سندی زنده از ایثار ارتش و پدافند هوایی در دفاع از آسمان کشور باقی ماند و برای همیشه در دل‌ها حک شد.
انتهای پیام
نظرات