به گزارش ایسنا،‌ محمدرضا ابراهیمی ـ رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اندونزی ـ با اشاره به مجموعه اقدامات رایزنی برای توسعه همکاری‌ها در حوزه مد اسلامی، گفت: این اقدامات از برپایی نشست‌ها و همایش‌های تخصصی و نمایشگاه‌های مد اسلامی میان دو کشور تا پیگیری اقدامات شناختی و ساختاری که بتواند استانداردها، الگوها و شبکه‌های لازم برای تداوم همکاری را فراهم آورد شامل می‌شود.

ایندریا روسمانا ـ فعال حوزه مد و نویسنده ۳۵ عنوان کتاب و مقاله در زمینه مد و استاد دانشگاه ابن‌خلدون بوگور ـ نیز در این نشست به بیان دیدگاه‌های خود پرداخت.

وی که از سال ۲۰۱۰ میلادی کار حرفه‌ای در مد اسلامی را آغاز کرده و سه مقاله نمایه ‌شده در اسکوپوس دارد، نمونه‌هایی از نوآوری‌های خود از جمله طراحی موتیف لباسِ علمایی و ایده پارچه احرامِ حلال را شرح داد و نشان داد چگونه توجه به ریشه‌های دینی و فرهنگی می‌تواند به زبان مشترک طراحی بدل شود.

روسمانا، مد اسلامی را دارای ابعاد تبلیغی، آموزشی، اقتصاد اسلامی و حقوقی دانست و تأکید کرد: هرگاه حمایت حاکمیتی و نهادی به ‌صورت هدفمند فراهم شود، این صنعت به قله‌های تازه‌ای می‌رسد.

وی شهر باندونگ را یکی از کانون‌های مهم مد در اندونزی معرفی کرد؛ شهری که در ادبیات محلی به پاریس یا میلانِ اندونزی نیز شهرت دارد و پیشنهاد داد در صورت پیشبرد برنامه‌های خواهرخواندگی، باندونگ می‌تواند در حوزه مد و مد اسلامی یکی از گزینه‌های جدی برای همکاری شهری با همتایان ایرانی باشد.

روسمانا با نگاهی تمدنی، تصریح کرد: مصنوعات مد اسلامی بخشی از عناصر تمدنی‌اند و توسعه آن با همکاری‌های ایران و اندونزی می‌تواند به بازتعریف و تقویت هویت تمدن اسلامی یاری رساند.

وی در پایان برای همکاری علمی میان گروه مد اسلامی دانشگاه ابن ‌خلدون و دانشگاه‌ها و مراکز تخصصی مد در ایران اعلام آمادگی کرد.

در ادامه نشست همچنین خانم جِنی چهیاواتی ـ طراح شناخته‌ شده، مالک گالری مُد مُسلم و رئیس کمیته برگزاری هفته مد اندونزی ـ با مرور تجربه‌های خود از جهش مد اسلامی در سال‌های اخیر گفت: مد اسلامی در اندونزی از یک جریان نوظهور به بخشی جدایی‌ ناپذیر از منظومه مد کشور تبدیل شده است و برند او نیز درهمین مسیر به یکی از مجموعه‌های پیشرو بدل شده است.

وی با ترسیم تصویر کلان از ظرفیت‌ها، اندونزی را به‌ عنوان مرکز جهانی مد اسلامی با بیشترین جمعیت مسلمان و پیوند مستقیم با روندهای بازار جهانی توصیف کرد و در مقابل، ایران را واجد سنت‌های غنی زیباشناسی اسلامی ـ ایرانی و بازار بالقوه در خاورمیانه و آسیای مرکزی دانست؛ دو کشوری که با هویت‌های اسلامیِ پررنگ و اکوسیستم خلاق می‌توانند مکمل یکدیگر باشند.

چهیاواتی پیشنهادهای عملی خود را چنین توضیح داد: همکاری‌های طراحی بر پایه ترکیب نقوش باتیک با زیورآلات و موتیف‌های ایرانی و تولید کالکشن کپسولی «ایرانی–نوسانتارا»؛ نمایش‌های مد مشترک و حضور منظم ایران و اندونزی در رویدادهایی نظیر هفته مد اسلامی اندونزی (IMFW)؛ هم‌افزایی صادرات و واردات با تکیه بر آماده‌پوش‌های اسلامی اندونزی و منسوجات ممتاز ایران و نیز برنامه‌های آموزشی و تبادل طراحان جوان در حوزه پژوهش‌های نساجی و فرهنگ مد.

در بخش ایرانیِ اکوسیستم دانش‌ بنیان، امین مفتاحی ـ عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی و دبیر «مدآفرین» ـ با تمرکز بر معماری همکاری، مجموعه‌ای از اقدامات ساختاری و عملیاتی را برشمرد و گفت: ایجاد گروه‌های تحقیقاتی موضوع‌ محور همچون فقه و حقوق مد، اقتصاد و زنجیره تأمین پوشاک اسلامی، فناوری‌های نوین نساجی و پایداری، شبکه‌سازی هوشمندِ جهان اسلام برای پیوند مراکز طراحی، تولید و آموزش و تشکیل کارگروه‌های بالادستی به‌منظور هم‌افزایی سیاستی و تنظیم‌گری در دو کشور بخشی از این اقدامات است.

وی امضای تفاهم‌نامه‌ها میان بخش‌های خصوصی و دولتی را شرط لازم عبور از همکاری‌های موردی به برنامه‌های پایدار دانست و پیشنهاد کرد: هماهنگی با دانشگاه‌ها از مرحله تعریف پروژه‌های مشترک تا هدایت پایان‌نامه‌ها و رویدادهای علمی با محوریت و همراهی ایشان پیگیری شود.

مفتاحی با اشاره به ضرورت فراگیرسازی، بر اقدامات برخط (آنلاین) در آموزش، داوری مسابقات، نمایش‌های دیجیتال و فروشگاه‌های اینترنتیِ کالکشن‌های مشترک تأکید کرد تا فاصله جغرافیایی به مانع همکاری تبدیل نشود

حاضران نیز با تأکید بر نقش رایزنی فرهنگی به‌عنوان تسهیل‌گر از یک‌ سو بر تقویم ‌سازی رویدادها و نمایشگاه‌های مشترک از حضور هدفمند در IMFW تا طراحی و ویترین‌های مشترک در تهران، جاکارتا و به‌ویژه باندونگ و از سوی دیگر بر توسعه زیرساخت‌های دانش‌بنیان از شبکه پژوهشی و کارگروه‌های تخصصی تا استانداردسازی و مستند سازی تجربه‌ها تاکید کردند.

در بُعد صنعتی، مدل‌های B2B میان برندها، تولیدکنندگان و خرده‌فروشان و در بُعد حکمرانی، پشتیبانی نهادهای دولتی و صنفی به‌منظور تسهیل تجارت، نشان‌گذاری حلال، و تسهیل نقل ‌و انتقال نمونه‌ها و کالاها به‌عنوان اهرم‌های تسریع معرفی شد.

بنابر اعلام روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی همچنین، همکاری‌های آموزشی و تبادل طراحان جوان با رویکرد تلفیق زیباشناسی ایرانی و میراث نوسانتارا و طراحی یک پلتفرم تجارت الکترونیک مشترک برای عرضه کالکشن‌های «مدِ اسلامیِ نوین» در سطح منطقه‌ای و جهانی در کانون توجه قرار گرفت.

انتهای پیام