به گزارش ایسنا، چاپ دوم کتاب «مجموعه فانوسها: سرچشمههای شعر غنایی چین» گردآوری و ترجمه عباس صفاری از مجموعه شعر جهان در ۲۰۰ صفحه با شمارگان ۳۳۰ نسخه و قیمت ۲۶۰ هزار تومان در انتشارات مروارید منتشر شده است. این کتاب برای نخستینبار در سال ۱۳۹۰ منتشر شده بود.
در بخشی از توضیح عباس صفاری آمده است: بیتردید یکی از گنجینههای عظیم و شگفتانگیز شعر جهان با قدمتی بیش از سههزار سال به چین تعلق دارد که قرنها کشور همسایه و گاهی همسرنوشت با ما بوده است.
شعر در ایران و چین از اعتبار و جایگاه مشابهی برخوردار است. شعر هنر ملی و ارجمندترین دستاورد ادب و هنر این دو سرزمین باستانی است. تعدادی از شاعران طراز اول کلاسیک، که به شهرت جهانی رسیدهاند، از این دو کشور برآمدهاند. اگرچه چین در عرصههای دیگر هنر مانند مجسمهسازی، معماری، اُپرای شرقی، مینیاتور و سرامیک دارای سنتی غنی با شهرتی جهانی است، هنر افتخارآفرینش که خاطره مشترک اقوام متنوع آن سرزمین را به ثبت رسانده، همواره شعر بوده است. شعر چین تنها دریچهای است که از میان آن سرتاسر پانورامای تاریخی و فرهنگی این تمدن را میتوان مشاهده کرد. ما خیام و مولوی و حافظ را به جهان عرضه کردهایم و آنها آثار گرانبهای توفو و لیپای و وانگوی را به گنجینه شعر جهان افزودهاند.
اما آنچه جای تأسف بسیار دارد این است که به رغم همسایگی در طی قرنها و لطمه خوردنهای مکرر از جانب دشمنی یگانه، هرگز نتوانستهایم از شعر و ادب و هنرهای نوشتاری یکدیگر تأثیر بپذیریم. به استثنای مینیاتور که از نگارخانههای چین به ایران رسیده است و هنر قالیبافی که باید از ایران به چین رفته باشد، داد و ستد قابل ذکری در عرصههای هنر نداشتهایم.
اینکه چه عوامل و مشکلاتی باعث این گسست و فقدان شده است، شرح مفصلی دارد و تحقیق و بررسی دیگری را میطلبد. اما بیتردید دشواری خط و زبان چینی که از سنت و سابقهای کاملاً متفاوت از زبانهای هند و اروپایی برخوردار است یکی از آنها باید باشد. زبان و خط هیروگلیفی چینی طی قرنهای متمادی مرز نفوذناپذیر و «دیوار چین» شعرا و نویسندگان این دو تمدن همجوار بوده است. دیوار ضخیمی که تا همین دوران معاصر نگذاشته است نغمه سحرانگیز بلبل شعر فارسی به گوش شاعران آن دیار برسد و آواز شبانه جیرجیرک شعر آنها به گوش ما.
در نمونه شعری از این مجموعه آمده است:
درختان بید برکنار دروازه شرقی
آرمیدهاند در چتر برگهایشان
تو گفتی پیش از سرآمدن شب
پرندگان بر کنگره بام میخوانند
درختان بید بر کنار دروازه شرقی
سراسر شب در سایهاند
تو گفتی پیش از سرآمدن شب
ستاره صبح خواهد درخشید (شعری از سال ۸۲۶ ق.م)
همچنین کتاب «به من گوش سپار چنانکه به باران و سرودههای دیگر» اکتاویو پاز با ترجمه سعید سعیدپور در ۱۲۰ صفحه با شمارگان ۳۳۰ نسخه و قیمت ۱۸۰ هزار تومان در نشر یادشده راهی بازار کتاب شده است.
در این کتاب در معرفی اوکتاویو پاز است: این شاعر، مترجم و دیپلمات مکزیکی در سال ۱۹۱۴ در حوالی مکزیکوسیتی به دنیا آمد. پدربزرگش روزنامهنگاری سرشناس بود کـه بـا فرانسویها میجنگید، پدرش حقوقدان بود و ضمن شرکت در انقلاب مکزیک، نماینده زاپاتا در آمریکا شد و اصلاحات ارضی را طراحی کرد. خاندان مادرش اسپانیاییتبار و از مهاجران آندلس بودند.
در هفدهسالگی انتشار اشعارش را در مجلهای که با گروهی از شعرای جوان بنیان نهاده بود، آغاز کرد. دو سال بعد اولین کتابش «ماه وحشی» را منتشر و مجلهای دیگر را تأسیس کرد. در سال ۱۹۳۷ برای شرکت در دومین کنگره بینالمللی نویسندگان ضدفاشیست به اسپانیا رفت و آنجا با شاعران بسیار از جمله آلبرتی، نرودا، آودن، اسپندر و تزارا آشنا شد. چند ماه در اسپانیا ماند و در ارتش جمهوری خدمت کرد. در سال ۱۹۳۸ به مکزیک برگشت تا برای روزنامه کارگری مردمی سرمقاله بنویسد، مجموعه شعری اسپانیایی را تدوین و سومین مجلهاش کارگاه را تأسیس کند، نشریهای که تا مدتها پاتوق مهمی برای شاعران جدید مکزیک محسوب میشد. پاز با پیمان هیتلر - استالین از فعالیت تند سیاسی سرخورده شد. در سال ۱۹۴۱ به طور مشترک گزیده اثرگذاری از شعر اسپانیایی را با عنوان لارل (Laurel) تدوین کرد.
در جریان جنگ جهانی دوم سیل مهاجران به مکزیکو سرازیر شد و پایتخت را به شهری جهان - وطن تبدیل کرد. در این دوران پاز ضمن دوستی با شاعران تبعیدی فرانسه، خود را غرق در شعر فرانسه کرد. در ۱۹۴۳ با یاری دیگران چهارمین مجلهاش فرزند نابغه را تأسیس کرد، نشریهای با اهمیت بینالمللی که ادیبان گوناگون چون الیوت و جان دان را به اسپانیایی معرفی کرد. طی این سالها باز با مشاغل متفرقه روزگار میگذراند، از جمله شمردن اسکناسهای فرسوده و از رده خارج در بانک مرکزی.
در سال ۱۹۴۴ با بورس گوگنهایم به آمریکا رفت، در نیویورک و سانفرانسیسکو زیست، با شعر آمریکا آشنا شد و عقبافتادگی مکزیک را از منظر جامعهای مدرن مشاهده کرد. حاصل این پژوهش بعدها در کتاب «هزارتوی انزوا» نخستین اثر منثور او ارائه شد.
در ۱۹۴۵ به پاریس رفت و ضمن رفاقت با آندره برتون در فعالیتهای مختلف سوررئالیستی و نمایشگاههای هنری آن شرکت کرد. سال بعد به اداره امور خارجه مکزیک پیوست. طی بیست و دو سال بعد پاز در مقام سفیر مکزیک در پاریس، نیویورک، سانفرانسیسکو، ژنو و دهلی نو خدمت کرد.
از اواخر دهه ۱۹۴۰ باز کار ادبی را با فشردگی خاصی آغاز و تا پایان عمر دنبال کرد. در این سالها چندین کتاب مطرح از او منتشر شد. این شاعر بلندآوازه در سال ۱۹۹۸ در ۸۴ سالگی درگذشت. سرودههای این دفتر از کتاب مجموعه اشعار اکتویو پاز ۱۹۸۷ - ۱۹۵۷ ترجمه و تدوین الیوت واینبرگر برگرفته شده است.
در شعری از این مجموعه میخوانیم:
به من گوش سپار چنانکه که به باران
نه به دقت، نه به غفلت
گامهای سبک، نمنم ریز
آبی که هواست، هوایی که زمان
روز هنوز رهسپار
شب هنوز فرا نرسیده است
دیگر کتاب منتشرشده در نشر مروارید، «روایتشناسی عناصر روایتگری در داستاننویسی ایران» نوشته ابوالفضل حُرّی است که در ۳۶۰ صفحه با شمارگان ۳۳۰ نسخه و قیمت ۴۶۰هزار تومان راهی بازار کتاب شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: روایت و دستور زبان روایت و به تبع آن، روایتشناسی از جمله گرایشهای نقد و نظریه ادبی و از حیطههای خاص علوم انسانی است. روایت و داستان به تعبیر نظریهپردازان، مثل خود زندگی در همهجا حضور دارد و واجد ویژگیهای فرافرهنگی و جهانشمول است. روایت همواره شگرد و ابزاری در دستان بشر بوده است تا بتواند با زمان و مکان و جامعه سازگاری پیدا کند. در کتاب حاضر دکتر ابوالفضل حری، استاد دانشگاه اراک، پژوهشگر و تحلیلگر ادبی، و مؤلف و مترجم کتابهایی در حوزه نظریههای ادبی، ضمن معرفی تفصیلی عناصر روایتگری در سیزده فصل، کوشیده است در کنار اشاره به چند اثر غربی و کهن، شمار درخور توجهی از آثار داستاننویسان ایران را از این نظر به طور دقیق و موشکافانه بررسی کند: صادق هدایت، محمود کیانوش، احمد محمود، صادق چوبک، بیژن نجدی، هوشنگ گلشیری، بهرام صادقی، رضا قاسمی، ابراهیم گلستان، منیرو روانیپور، گلی ترقی، جمال میرصادقی، شهرنوش پارسیپور، عباس معروفی، علیمحمد افغانی، جلال آلاحمد، بهرام صادقی، تقی مدرسی، ابوتراب خسروی، عباس معروفی، سارا سالار، محمدرضا کاتب، هوشنگ مرادی کرمانی، هرمز شهدادی.
انتهای پیام
نظرات