به گزارش خبرنگار ایسنا، آیین تجلیل و تکریم سینماگران شاخص سینمای دفاع مقدس و اهدای نشان رسول به نام و یاد سینماگر فقید زنده یاد رسول ملاقلی پور به همت موزه سینما و دبیرخانه جشنواره بین المللی فیلم مقاومت، بنیاد فرهنگی روایت فتح و انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس عصر چهارشنبه (۲ مهرماه) در موزه سینما برگزار شد.
این مراسم که با حضور فرهاد قائمیان، اتابک نادری، محمدعلی باشه آهنگر، محسن علی اکبری، حمید زرگرنژاد، مهاجر توحیدپرست، دانش اقباشاوی، علی اصغری، علی غفاری، امیرحسین شریفی، محمدرضا شفیعی، خانواده رسول ملاقلی‌پور و جمال شورجه همراه بود، در ابتدا با اکران فیلم ترمیم شده «هیوا» آغاز شد.
اجرای این برنامه را مژده لواسانی برعهده داشت که در ابتدا یک توضیح کوتاه در مورد «شب‌های سینما، روایت» داد و سپس فاطمه محمدی -مدیرعامل موزه سینما- در سخنان کوتاهی بر لزوم تداوم روایت‌های اصیل دفاع مقدس تأکید کرد.
وی ادامه داد: ما در موزه سینما افتخار می‌کنیم که میزبان برگزاری این دوره از برنامه اهدای جایزه آقای رسول ملاقلی‌پور بوده‌ایم. ایشان به گردن سینمای ارزشی این مملکت، به ویژه سینمای دفاع مقدس، حق زیادی دارند.
محمدی افزود: ما می‌توانیم بگوییم اکثر عزیزانی که در این حوزه فعالیت کردند، اساتید سینمایی که در این حوزه قلم زدند، ناگفته‌هایی درباره ملاقلی‌پور دارند که هر چقدر همایش و گردهمایی برگزار کنیم تا از آنها بگوییم، باز هم مطالب ناگفته باقی می‌ماند. ای کاش قدردان باشیم و قدر همه عزیزان را تا وقتی زنده هستند، بدانیم.
مدیرعامل موزه سینما، «روایت» را عنصر کلیدی در سینمای ملاقلی‌پور دانست و تصریح کرد: به نظر من روایتی که ما در سال‌های اخیر در سینمای دفاع مقدس -نه به معنای دفاع هشت ساله، بلکه به معنای دفاع از وطن و میهن در تمامی ادوار تاریخی- شاهد هستیم، برگرفته از همان روایت‌هایی است که در دوران ملاقلی‌پور شکل گرفت. جا دارد پژوهش‌های دانشگاهی در این حوزه بیشتر فعال شوند و اساتید و پیشکسوتان ما در کارهایشان به این موضوع بپردازند.
پس از اتمام سخنان مدیرعامل موزه سینما، جمال شورجه با صدای بلند گفت که «من جمال شورجه، شاگرد رسول ملاقلی‌پور هستم».
سپس کلیپی از درگذشتگان سینما در ژانر سینمای دفاع مقدس پخش شد.
پس از آن نیز کلیپی از هجده دوره جشنواره فیلم‌مقاومت پخش شد.
در ادامه علی غفاری -دبیر هجدهمین دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت- با اشاره به خاطره‌ای از شهید سلامی، بر لزوم تداوم جلسات و هم‌اندیشی‌ها برای پیشبرد سینمای دفاع مقدس تأکید کرد.
غفاری با بیان اینکه «شهید سلامی حامی واقعی سینمای دفاع مقدس بود»، خاطرنشان کرد: حدود دو هفته قبل از شهادت ایشان، در جلسه‌ای که خدمت‌شان بودیم، ایشان با وجود اینکه دستور اصلی جلسه نبود، ساعت‌ها در مورد هنر والا مطالعه داشتند تا برای سخنرانی آماده شوند. این نشان‌دهنده عمق دغدغه‌ای بود که برای هنر و به ویژه سینما داشتند.
دبیر هجدهمین جشنواره فیلم مقاومت با اشاره به صحبت‌های مرحوم عزت‌الله انتظامی درباره شهید سلامی، اظهار کرد: شهید سلامی یک تئوریسین مقاومت بود و معتقد بودند شرط موفقیت در سینمای مقاومت و دفاع مقدس، استمرار همین محافل، جلسات و برنامه‌هایی است که بتوانیم ایده‌های اساسی را در آن به اشتراک بگذاریم.
غفاری سینمای دفاع مقدس را «وطنی‌ترین ژانر سینمای ایران» خواند و افزود: باور من به عنوان یک عضو کوچک جامعه هنری این است که همه برجستگی‌های خلق‌شده در سینما، برآمده از سینمای دفاع مقدس و شخصیت‌هایی مانند رسول ملاقلی‌پور و شاگردانشان است. سرمایه‌ای که شما هنرمندان برای این کشور به وجود آوردید، شاید نسل‌ها طول بکشد تا به درستی درک شود.
وی از تلاش برای تصویب «دکترای سینمای دفاع مقدس» در شورای تحول علوم انسانی خبر داد و گفت: خبر خوب این است که در کارگروه هنر شورای تحول علوم انسانی و هنر شورای انقلاب فرهنگی، در حال تلاش برای تصویب رشته دکترای سینمای دفاع مقدس هستیم. با این پشتوانه غنی، من قائلم که می‌توانیم مسیر جدی و متفاوتی را در سینمای ایران به برکت دستاوردهای چهل ساله شما عزیزان رقم بزنیم.
در ادامه کلیپی از فیلم‌های خاطره‌انگیز دفاع‌مقدسی پخش شد.
سپس محمدعلی باشه‌آهنگر -کارگردان سینما- در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به دشواری‌های فیلم‌سازی در شرایط حاضر گفت: فیلم ساختن خیلی سخت‌تر از گذشته شده است.
وی افزود: ما از روز اول، فیلم‌سازی در حوزه جنگ را به عنوان شغل انتخاب نکردیم، بلکه آن را یک وظیفه و تکلیف می‌دانستیم. اگر در این جمع بگویم تکلیف، کسی مسخره‌ام نمی‌کند، اما اگر جای دیگر بگویم ممکن است مورد ریشخند قرار بگیرم.
این کارگردان سینمای دفاع مقدس، یکی از خطرات تهدیدکننده این سینما را "کپی‌برداری از روی فیلم‌های دیگر" دانست و گفت: فیلم‌هایی که بوی کهنگی می‌دهند و به روز نیستند، مشکل‌آفرین هستند.
باشه‌آهنگر با اشاره به جنگ ۱۲ روزه اخیر، آن را نقطه اشتراکی برای ایجاد احساس مشترک با نسل جدید درباره جنگ برشمرد و تصریح کرد: بعد از این جنگ تصمیم گرفتیم رفاقت‌مان را محکم‌تر کنیم چون احساس کردیم، کشورمان ممکن است قربانی تشدد شود.
وی با انتقاد از کمبود حمایت از فیلم‌های این حوزه، به مشکل دریافت مجوز برای فیلم «سرو زیر آب» اشاره کرد که به گفته او پنج سال معطل ماند و حتی پس از نمایش نیز حمایت نشده است.
او این وضعیت را مشابه عدم حمایت از فیلم «سینما متروپل» دانست.
باشه‌آهنگر با بیان خاطره‌ای از تلاش برای معرفی شهدای زرتشتی در فیلمش، گفت: وقتی برای تحقیق به آتشکده رفتم، دیدم که عین فضای دعاهای خودمان است و عکس شهدای زرتشتی، حتی فرزند موبد موبدان، بر دیوار نصب است. این جهان‌وطنی و ایران‌وطنی است که باید به آن اعتقاد داشته باشیم. ادیان و قومیت‌ها دوشادوش مردم ما می‌جنگند ولی کسی مطلع نیست.
وی خطاب به فیلمسازان عرصه دفاع مقدس گفت: این سینما نباید ما را دلسرد کند. من این عرصه را به عنوان شغل انتخاب نکردم. خداوند رزق‌رسان است.
باشه آهنگر در پایان با قدردانی از بزرگان سینما، ابراز امیدواری کرد که چراغ سینمای دفاع مقدس روشن بماند.
پس از آن با حضور خوش‌مرام، جهانبخش، سلطانی، غفاری و علی اکبری و مدیرعامل موزه سینما از جمال شورجه، فرهاد قائمیان و خانواده رسول ملاقلی‌پور به عنوان چهره‌های شاخص سینمای دفاع‌مقدس تجلیل و نشان رسول ملاقلی‌پور به آنان اهدا شد.
سپس جمال شورجه -پیشکسوت سینما- با تقدیر از بانیان این برنامه گفت: دفاع مقدس از یادها نرفته و نخواهد رفت چون رزمندگان آن هنوز در میان ما زندگی می‌کنند و افتخارآفرینی می‌کنند.
این کارگردان سینما در ادامه با اشاره به دیدار خود با مقام معظم رهبری افزود: ایشان در این دیدار فرمودند: "شورجه جانباز جنگ تبیین است."
شورجه با یادآوری خاطراتی از ابتدای فعالیت سینمایی خود پس از انقلاب تصریح کرد: در سال ۵۷ در دفتر آقای محسن علی‌اکبری و با حضور چند تن از دوستان، پیشنهاد دستیاری کارگردانی به من شد و با افتخار این پیشنهاد را پذیرفتم.
وی اولین تجربه کاری خود را دستیاری مرحوم رسول ملاقلی‌پور در فیلم "پرواز در شب" عنوان کرد و افزود: در این فیلم مرحوم سلحشور نقش اصلی را داشتند. پس از آن، مرحوم رحیم رحیمی‌موحد این فرصت را به من دادند که دومین کارم را در اصفهان بسازم.
این پیشکسوت سینمای دفاع مقدس در پایان بر تداوم راه این سینما تأکید کرد.
دل نوشته زنده یاد رسول ملاقلی‌پور خطاب به فرهاد قائمیان توسط مژده لواسانی قرائت شد.
پس از آن فرهاد قائمیان -بازیگر سینما- در سخنان کوتاهی با اشاره به همکاری خود با رسول ملاقلی‌پور یادآور شد: در سه کار با آقا رسول همکاری در کردم که بهترین دوران زندگی من بود. نقطه عطف کارهای سینمایی و هنری من با ایشان بود و همیشه منتدار آن بزرگوار هستم.
او افزود: یک انسان شریف را از دست دادیم و جای او همیشه خالی است، اما از زمانی که رفته، هر شب و روز با من است و من با ایشان صحبت می‌کنم.
این بازیگر با بیان خاطره‌ای از فیلم "قارچ سمی" ادامه داد: زمانی که این فیلم ساخته شد، روزی بود که بیستم بهمن بود و هیچ شرایطی برای این فیلم در نظر نگرفته بودیم. این را گفتم تا بگویم برای سینمای ایران و دفاع مقدس سختی‌های زیادی کشیده شده است.
قائمیان با طرح این پرسش که "چرا ما دیگر سینمای دفاع مقدس نداریم؟ چرا تئاتر دفاع مقدس نداریم؟" افزود: چرا جوانان ما نمی‌توانند از این نعمت برخوردار باشند؟ اگر اینجا با امنیت کامل هستیم، به خاطر همان شهداست که باید قدردانشان باشیم.
وی خطاب به فیلمسازان حاضر گفت: باید رسالت خود را با ساختن فیلم‌های مناسب به نسل بعدی برسانیم و این فرهنگ و تاریخ را به ملت خودمان منتقل کنیم.
این بازیگر در پایان دست‌نوشته‌ای را که از رسول ملاقلی‌پور به امانت داشت را با اجازه خانواده‌اش قرائت کرد:
«سلیمانت به من گفت هیچ اتفاقی بی‌دلیل نیست... سلیمان راست می‌گوید هیچ اتفاقی بی‌دلیل نیست.
خدایا امشب دلم شکست... چه کودکانه و چه خوشبینانه دلخوش به داوری‌های زمینی و برای خود خواستن عدالت را...
خدایا خود می‌دانی که سلیمان سرشار از عشق احدیت است... خدایا خود می‌دانی که در همه وجودم پر از عشق است، عشقی که تظاهر به نداشتنش می‌کنند».
وی در پایان با طلب آمرزش و راهنمایی از خداوند، از حضار خواست برای روح رسول ملاقلی‌پور صلوات بفرستند.
سپس نوبت به دختر رسول ملاقلی‌پور رسید که در سخنانی گلایه‌آمیز با اشاره به دشواری‌های کاری پدرش گفت: دقیقا ۱۹ سال و ۶ ماه و ۱۷ روز پیش پدرم را از دست دادم. در روزهای توقیف طولانی فیلم‌های پدرم، او زجرهای بسیاری کشید و بسیار اذیت شد، این نشانی که امروز به ما اهدا شد خیلی بزرگی است اما کاش زمانی که در قید حیات بود، این نشان‌ها را می‌دید.
وی با بیان تأسف از محدودیت‌های فعلی برای خانواده‌شان افزود: در حالی که ثمره یک هنرمند متدین (اشاره به برادرش) است، اما ۵ سال است که هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد و واقعاً از این اتفاق متأسفم.
دختر ملاقلی‌پور با بیان اینکه «وقتی آدمی می‌رود چرا تازه این تجلیل‌ها اتفاق‌ها می‌افتد» اظهار کرد: تمام بچگی ما آمیخته با عصبانیت و حسرت بود که باعث شد پدرم در ۵۱ سالگی سکته کند.
وی در ادامه درباره برادرش گفت: برادرم کاملاً هنر پدر را به ارث برده و پسر بسیار متدین و معتقدی است. برای یک کشور اسلامی چه چیزی بالاتر از این که یک هنرمند مسلمان کار کند؟ اما او پنج سال است که هیچ‌کاری نمی‌تواند انجام دهد.
دختر ملاقلی‌پور در پایان ابراز امیدواری کرد که شرایط تغییر کند و روزگار بهتری برای سینمای کشورمان ببینیم.
در حالی که مراسم به پایان رسیده بود امیرحسین شریفی -تهیه‌کننده سینما- درخواست کرد لحظاتی سخن بگوید و سپس با حضور بر روی صحنه با انتقاد از روند انتخاب فیلم‌ها برای بازسازی گفت: نمی‌دانم چه کسی فیلم‌ها را برای بازسازی انتخاب می‌کند، اما این کار اشتباه است. فیلم‌های ارزشمند باید در تاریخ سینما باقی بمانند.
او با اشاره به دو فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس افزود: فیلم «حوراء» و فیلم «اشک سرما» که از بهترین فیلم‌های دفاع مقدس هستند، نه بازسازی شده‌اند و نه نامی از آنها برده می‌شود. در مقابل، فیلم‌هایی که ۱۵ سال بعد ساخته شده‌اند و هیچ ارتباطی با دفاع مقدس ندارند، بازسازی می‌شوند.
این تهیه‌کننده با بیان خاطراتی از دشواری‌های ساخت فیلم «اشک سرما» گفت: برای ساخت این فیلم در برف و بلندی‌ها، پای من دچار مشکل شد که تا به امروز بهبود نیافته است. این فیلم‌ها با زحمت فراوان ساخته شده‌اند.
شریفی در بخش دیگری از سخنانش با یادآوری خاطره همکاری با مرحوم رسول ملاقلی‌پور گفت: افتخار کردم کارم را در سینما با ایشان شروع کنم. از ایشان درس‌های بسیاری آموختم، از جمله اینکه بدون وضو پشت دوربین نمی‌آمد.
وی در پایان با ادای احترام به مرحوم رحیم رحیمی‌پور گفت: روحش شاد که او نیز با فیلم «الماس بنفش» در حوزه دفاع مقدس فعال بود و پس از ما فیلم «شب دهم» را ساخت.
انتهای پیام
نظرات