پارسا محمدزاده که این روزها نمایش «سوکوبوس» را در خانه نمایش «دا» روی صحنه می‌برد، درباره شکل‌گیری متن این نمایش که برداشتی از نمایشنامه «مکبث» شکسپیر است، به ایسنا گفت: شهریور ماه ۱۴۰۳ بود که بین دو متنی که دوست داشتم، یعنی «مده‌آ» و «مکبث» مردد مانده بودم و صادقانه بگویم که «مده‌آ» را بیشتر هم دوست داشتم اما طی صحبتی با یکی از بازیگران که اتفاقا الان در کار نیست،تصمیم بر این شد که «مکبث» را کار کنم.
او با اشاره به علاقه‌اش به متون زنانه افزود: متن‌های زنانه را به خوبی می‌توانم درک کنم و همیشه در این حوزه نظرات مثبتی شنیده‌ام. همیشه هم در نمایشنامه «مکبث»، کاراکتر لیدی مکبث برایم جالب‌تر و اصلی‌تر بوده است. بنابراین احساس لیدی مکبث به محوریت کار تبدیل شد و خود «مکبث»، به عنوان کاراکتر غایب، در اجرای ما تثبیت شد.
محمدزاده با ارایه توضیحاتی درباره تقسیم نقش‌ها میان بازیگران افزود: نقش‌ها به هیچ کدام از بازیگران اعلام نشد تا میزانی از حس رقابت شکل بگیرد که البته بعدا، این رقابت کار مرا سخت‌تر کرد. نهایتا «لیدی مکبث» انتخاب شد و فرآیند تمرین به طور جدی جلو رفت. هرچند لیدی مکبث را به ظاهر در کار نمی‌بینیم اما روح او را کاملا احساس می‌کنیم. در نهایت اسم کار شد «سوکوبوس» که همان وجه اغواگرانه شیطان است.
او درباره شیوه اجرایی نمایش خود نیز توضیح داد: کار با محوریت تفکر برشت یعنی تئاتر در تئاتر و تئوری‌های فاصله‌گذاری شروع شد. به عنوان مثال در بخش زیادی از کار، نور در دست خود بازیگران است که با چراغ قوه نور می‌دهند و قرار نیست تصویر زیبایی ایجاد کنند. همه این ذهنیت‌ها جمع شد و کار با تمرکز و تمرین روی بازیگر اصلی نمایش بنا شد و حدود ۹ ماه به طول انجامید. کار، چیزی میان پرفورمنس و نمایش است؛ چیزی میان واقعیت و غیر واقعیت در حدی که خود اعضای گروه نمی‌دانستند بعضی از صحنه‌ها واقعی است یا نمایشی.
او درباره چالش‌هایی که برای آماده‌سازی این نمایش پشت‌سر گذاشته نیز گفت: کار پر از فضاسازی بود. همچنین این کار سخت‌ترین کاری بوده که تا کنون انجام دادم و واقعا خیلی از زمان‌ها می‌خواستم آن را متوقف کنم اما با همکاری اعضایی که ماندند و تلاش‌هایی که شد،ادامه دادیم.
محمدزاده ادامه داد: فرآیند اجرایی کار تا حدی درونی شده بود که پنج نفر از بازیگران به دلیل کم بودن نقش یا تغییرات روز به روز نمایش و احساس اینکه فکر می‌کردند اثرگذار نیستند، دو هفته به اجرا، گروه را ترک کردند. این چالش خیلی بزرگی بود که ما باید دو هفته به اجرا ۵ بازیگر را آماده می‌کردیم و خدا را شکر با دو اجرایی که گذراندیم، مشخص شد تلاش بازیگران جدید به ثمر نشسته و در بحث بازیگری تمام بازخوردها مثبت بوده است و اگر انتقادی بوده است به فکر من و پیچیده بودن کار برمی‌گردد.
او با اشاره به مدت زمان طولانی این نمایش اضافه کرد: کار ما هم ابتدا ۳ ساعت بود که هیچ سالنی اعتماد نکرد غیر از خانه نمایش «دا» که واقعا از آنان ممنونم طوری که حتی قرارداد به شکل حمایتی بسته شد. اما در فرآیندی که طی کردیم، مدت زمان نمایش به دو ساعت تبدیل شد البته با انتخاب خود گروه. به طور کلی در این نمایش، بیش از اینکه از بیرون تحت فشار باشم،از درون گروه تحت فشار قرار گرفتم . همه اینها جدا از فرآیند سخت و مشکلاتی بود که بین من و یسنا رنجبران یعنی بازیگر اصلی‌ام شکل می‌گرفت چون وضعیت اجرای ما مشخص نبود، به همین دلیل از همراهی او که پای کار ماند، تشکر می‌کنم.
محمدزاده در پاسخ به اینکه به عنوان یک کارگردان جوان با چه چالش‌هایی برای اجرای این نمایش رو به رو بوده، گفت: امیدوارم همه ما کارگردان‌ها بتوانیم به اطلاعات روز تئاتر جهان دست پیدا کنیم و در مورد کارهای تجربی حمایتی اتفاق بیفتد و فضایی برای ارائه و دیده شدن این آثار ایجاد شود و فضای اقتصادی تئاتر طوری باشد که بین اعضای گروه‌ها قراردادهای رسمی بسته بشود تا با خیال آسوده‌تری کار کنیم.
او با قدردانی از اعضای گروه خود ادامه داد: آنان پای یک کار تجربی ایستادند و کنار من ماندند و هر روز اجرا انتظار می‌کشند که قرار است با چه چیزی مواجه بشویم. دو روز از اجراهای ما گذشته است. در حال حاضر فقط یک اجرا در روز پنجشنبه دهم مهرماه داریم. وضعیت اجرای ما بعد از این سه اجرا به طور دقیق مشخص نیست ولی امیدوارم بتوانیم روزهای بیشتری روی صحنه بمانیم.
نمایش «سوکوبوس» با بازی یسنا رنجبران، نازنین حشمدار، مریم آذین، هانیه آرمیده، نسرین کرد، ملیکا باقری، هلیا فتحی، کاملیا کاظمی، ایلیا (لوین) توسلی، هانیه فراست روز پنجشنبه دهم مهر ماه ساعت ۱۴ و به مدت ۱۲۰ دقیقه روی صحنه می‌رود.
انتهای پیام
نظرات