• چهارشنبه / ۹ مهر ۱۴۰۴ / ۱۵:۰۰
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 1404070906081
  • منبع : فرهنگستان زبان و ادب فارسی

گشایش دبیرستانی به نام ژاله آموزگار

گشایش دبیرستانی به نام ژاله آموزگار

هم‌زمان با آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴ – ۱۴۰۵، با حضور ژاله آموزگار، دبیرستان دخترانه‌ای که به همت این عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در شهر خوی نوسازی و تجهیز شده است، گشایش یافت.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، هم‌زمان با آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴ – ۱۴۰۵، دبیرستان دخترانه‌ای که به همت ژاله آموزگار، استاد پیشکسوت فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نوسازی و تجهیز شده است، با حضور جمعی از مسئولان، خیرین و اهالی فرهنگ شهرستان خوی به بهره‌برداری رسید.

این دبیرستان دخترانه به پاس خدمات علمی و فرهنگی ژاله آموزگار به نام این استاد پیشکسوت و زادۀ شهر خوی نام‌گذاری شده است.

ژاله آموزگار در سخنانی در مراسم گشایش این مدرسه گفت: با سلام و درود به مدیر محترم و دلسوز این دبیرستان و همکاران ارجمندشان، که با عشقی مادرانه پرورش و آموزش دختران نازنین این دیار را برعهده گرفته‌اند. از صمیم قلب از لطف بی‌ریا و محبت بی‌کران همشهریان عزیزم سپاسگزارم که این خدمت کوچک مرا با مهربانی بی‌حدشان در آغوش کشیدند. خوشحالم که زادۀ شهری زیبا و خوش‌منظره‌ام، خوی، دیاری که مردمانش چون چشمه‌های زلال کوهستان، مهربان و دلسوزند و شخصیت‌های برجستۀ ادبی، علمی و اقتصادی‌اش در همۀ مجامع چون ستارگان درخشیده‌اند. خوی، شهری است با ثروتمندان اصیل و سخاوتمند که با کارهای خیرشان بیمارستان‌ها ساخته‌اند، تجهیزات آن‌ها را تأمین کرده‌اند و مدارسی بسیار بنا نهاده‌اند. من، فرزندی از این خاک، نه فردی ثروتمندم و نه ادعایی در این راه دارم. این خدمت کوچک، مرهون بلندنظری بنیاد نخبگان است که با تشویق کتاب‌ها، نوشته‌ها و خدمات ناچیز بنده، مبلغی به‌عنوان جایزه در اختیارم گذاشت تا کاری فرهنگی انجام دهم. در آن لحظه، قلبم به سوی زادگاهم پر کشید، جایی که در دبستان و دبیرستانش، شخصیت من شکل گرفت.

در این مسیر، دو تن از همشهریان گران‌قدرم راه را برایم هموار کردند. نخست، جناب آقای دکتر طه مرقاتی، که پس از جست‌وجوهای بسیار، این دبیرستان را انتخاب و معرفی کردند و با پیگیری‌های بی‌وقفه، مسائل پیچیدۀ اداری را حل‌وفصل نمودند تا مجوز این پروژه صادر شود. دیگر، دوست لایق و جوانم، آقای مجتبی سیدگباری که چون خواهرزاده‌ام می‌ماند، چرا که مادر گرامی‌شان، از صمیمی‌ترین دوستان دوران کودکی، نوجوانی و جوانی من بود. او با مدیریت بی‌نقص خود، کارهای اجرایی این پروژه را به سرانجام رساند، چنان‌که آخرین مبلغ در اختیارمان، با دقت و وسواس، صرف نوسازی این مدرسه شد.

خودم را چون گنجشکی می‌بینم در آن داستان کهن: جنگلی در آتش بود و گنجشک، قطره‌ای آب از دریا برمی‌چید و بر شعله‌ها می‌پاشید. وقتی از او پرسیدند این کار کوچک در برابر آن آتش عظیم چه سودی دارد، پاسخ داد: «لااقل بی‌تفاوت نیستم. آنچه از دستم برمی‌آمد، کردم.» این مدرسه نیز قطره‌ای است از دریای محبت من به زادگاهم، و از شما که در این شادی همراهم شدید، با تمام وجود ادای احترام می‌کنم.

خطابم اکنون به شما، دختران نازنین این مدرسه است که در چهره‌های پاک و معصوم‌تان، سایه‌ای از جوانی خودم را می‌بینم. سال‌ها پیش، من نیز چون شما، دختری بودم از خوی، که در دبستان دولتی سپهر و دبیرستان ایراندخت، پشت نیمکت‌های چوبی سه‌نفره، با تخته‌سیاه و معلمان دلسوز آن زمان درس خواندم. هیچ‌گاه فردی فوق‌العاده نبودم؛ دختری بودم مثل شما، اما در مسیری درست قرار گرفتم، مصمم بودم، تلاش کردم و درس خواندم. در دورۀ ما، نه سهمیه‌ای در کار بود و نه راهی برای تقلب. اگر در کنکور دانشکدۀ ادبیات تبریز و دورۀ لیسانس رتبۀ اول را کسب کردم، جز تشویق خانوادۀ فرهنگی‌ام، هیچ نیروی دیگری پشتیبانم نبود.

دختران عزیزم، شما که بر این صندلی‌های نو خواهید نشست، هرگز ناامید نشوید. روزگار به مرادتان خواهد بود، چرا که هیچ کاری نزد خداوند غیرممکن نیست. اما این را هم به یاد داشته باشید: درس، تنها بخشی از زندگی است، نه همۀ آن. از زیبایی‌های زندگی لذت ببرید، بازی کنید، شاد باشید و زندگی را به معنای واقعی کلمه تجربه کنید. درس باید با لبخند باشد، چرا که زندگی موهبتی بزرگ است که خداوند به ما ارزانی داشته. از این موهبت بهره ببرید، نه فقط برای دویدن، بلکه برای زیستن و لذت بردن.

فراموش نکنید که فرزندان ایرانید. همۀ ما مسئول اعتلای این سرزمین عزیز هستیم. ایران را بزرگ بدارید، چنان‌که نامش در تاریخ، چون گذشته، همیشه خندان بماند. روحتان شاد، جسمتان تندرست و آینده‌تان روشن باد.

همچنین رئیس هیئت مدیره مجمع خیرین مدرسه‌ساز خوی در آیین گشایش دبیرستان دکتر ژاله آموزگار گفت: این مدرسه به همت دکتر ژاله آموزگار، با هزینه‌ای بالغ بر ۱۵ میلیارد ریال، به طور کامل بازسازی و بهسازی شده است.

مختار تکاور اظهار کرد: این بانوی گران‌قدر خویی، با نوسازی کامل مدرسه، خرید میز، نیمکت و صندلی‌های جدید، رنگ‌آمیزی مدرن، ایجاد آزمایشگاه مجهز و کتابخانه‌ای غنی و اتصال به اینترنت پرسرعت فیبر نوری، این بنا را به پایگاهی پیشرفته برای آموزش تبدیل کرده است.

او افزود: زیرساخت‌های شبکه برای اتاق‌های مدیریت، معاونت، مشاوره، کتابخانه دیجیتال و هوشمندسازی کلاس‌ها و ویدئوکنفرانس فراهم شده تا دانش‌آموزان خوی از امکاناتی هم‌تراز با پایتخت برخوردار شوند.

انتهای پیام 

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha