این کارگردان سینما که فیلم «مجسمه» با بازی زنده‌یاد امین تارخ از آثار ماندگار کارنامه اوست، بیش از ۱۰ سال است که فیلم نساخته ولی همچنان علاقمند به کار است. او درباره این سال‌های غیبت و برنامه‌های آینده خود در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: در این سال‌ها که فیلم نساختم، پشت سر هم فیلمنامه نوشتم و الان ۶ فیلمنامه کامل دارم اما متاسفانه هنوز موفق نشده‌ام یک سرمایه‌گذار پیدا کنم تا یکی از این فیلمنامه‌ها را بسازم.  

وحیدزاده با اشاره به اینکه تمام فیلمنامه‌هایی که نوشته کمدی هستند، در پاسخ به اینکه آیا کمدی‌های اخیر سینما را تماشا کرده، گفت: تعدادی از آن‌ها را دیده‌ام و اگرچه نمی‌خواهم دوستان را ناراحت کنم اما کارهای بسیار ضعیفی دیدم. تعجب می‌کنم از اینکه چرا این نوع فیلم‌ها ساخته می‌شوند. البته بهانه‌هایی ذکر می‌شود مبنی بر اینکه تماشاچی خواهان این فیلم‌ها است و آن‌ها را می‌پسندد در حالی که به نظرم اینطور نیست. مردم عموما وقتی به سینما می‌روند به این دلیل است که تنها جایی است که در مقایسه با دیگر سرگرمی‌ها قیمت ارزان‌تری دارد. آن‌ها به ناچار به سینما می‌روند و آنجا هم چنین فیلم‌هایی به نمایش گذاشته می‌شود. دو - سه فیلم اجتماعی که اخیرا اکران شدند با وجود تلخ بودن مورد توجه مخاطب قرار گرفتند و این نشان می‌دهد حرف‌هایی که درباره پسند مردم از فیلم‌های کمدی زده می‌شود حرف‌ کسانی است که بیشتر نگاه کاسبکارانه دارند و تماشاچی اگر فیلم درستی ببیند چه کمدی باشد چه تراژدی، آن را دنبال می‌کند و طبیعتاً سینما هم از فروش خوبی برخوردار خواهد شد.

 
او درباره اینکه چه نوع‌ کمدی‌هایی را برای ساخت ترجیح می‌دهد، توضیح داد: براساس فیلم‌هایی که قبلا ساخته‌ام مشخص است چه نوع کارهایی را دوست دارم و چطور کار می‌کنم. بیشتر از هر چیز دوست دارم یک فیلمِ درست بسازم. ویژگی کار من کمدیِ موقعیت است، یعنی این اتفاقات هستند که باعث خنده می‌شوند و فیلم ضمن اینکه حرفی برای گفتن دارد، سرگرم‌کننده هم خواهد بود. بعضی از دوستان فیلم‌هایی می‌سازند که اصلاً حرفی برای گفتن ندارد و فقط دنبال لودگی هستند، فکر می‌کنند با این کارها تماشاچی را جذب می‌کنند. به نظرم اگر این تفکر کنار گذاشته شود و فیلمسازان به دنبال این باشند که هم فیلمشان روایت درستی داشته باشد و هم سرگرم کننده باشد، حتماً کار درست و قابل قبولی از آب در می‌آید و مخاطب خود را هم خواهد داشت.

کارگردان فیلم‌های «تحفه‌ها» و «عشق فیلم» در پاسخ به اینکه با توجه به شرایط روز چقدر شیوه کارش را تغییر می‌دهد، گفت در هر مقطع زمانی مردم با یکسری مسائل درگیر هستند که اگر در سینما بیان شوند، مخاطب نیز همذات پنداری می‌کند. اصولاً هنرمندان در هر زمان و هر مقطعی حرف‌هایی را می‌گویند که مربوط به آن دوره است یا مشکلات و مسائل اجتماعی را که مردم  با آن دست به گریبان هستند، به تصویر درمی‌آورند بنابراین من هم براساس همین روند پیش می‌روم.

وحیدزاده همچنین درباره اینکه آیا برای فیلمنامه‌هایی که نوشته صرفا به دنبال سرمایه‌گذار بخش خصوصی است یا در بخش‌های دولتی مثل فارابی هم پیگیری کرده، گفت: بیشتر در بخش خصوص دنبال سرمایه بودم  چون نمی‌دانم شرایط در بخش دولتی چگونه است. البته امیدوارم شرایط متفاوت شده باشد چرا که در گذشته احساس می‌شد یک عده خودی هستند و یک عده ناخودی و من هم در این بین جزء ناخودی‌ها بودم. در بخش خصوصی متاسفانه سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده‌هایی هستند که خیلی دنبال کلیشه می‌روند، یعنی وقتی یک فیلم خوب می‌فروشد -که گاهی درباره برخی از فیلم‌های پرفروش بحث‌هایی پیرامون خرید بلیت توسط تهیه‌کننده شنیده می‌شود - سرمایه‌گذاران فوری می‌خواهند که نسخه ۲ و ۳ و ۴ آن را بسازند و به پول برسند. ریسک پذیری آن‌ها پایین آمده و نگران سرمایه هستند و نمی‌دانند باید چه کار کنند در حالی که کار هنری اصولاً هر چه بدیع‌تر باشد و حس و حال تازه‌تری را ارائه کند بیشتر جای توجه به آن وجود دارد ولی دست و دل سرمایه‌گذاران چندان با هزینه کردن برای پروژه‌ای که مشابه آن را در گذشته ندیده‌اند، راحت نیست.

انتهای پیام