• شنبه / ۱۰ مرداد ۱۳۸۳ / ۱۲:۰۲
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 8305-03252

خانه سينما، تنها در خانه! چهل روز با اهالي سينما درباره‌ي خانه‌ي سينما

خانه سينما، تنها در خانه!
چهل روز با اهالي سينما درباره‌ي خانه‌ي سينما
ابراهيم مختاري، كارگردان پيش كسوت سينماي مستند كه به انتشار نامه هاي مفصل و سر گشاده در نقدسياست‌هاي دولت ونهادهاي صنفي شهره است اين بار نيز با انتشار نامه مفصل ديگري به انتقاد از خانه سينما پرداخت اين منتقد هميشگي خانه سينما كه در نامه خود با تجزيه وتحليلي دقيق و موشكافانه به نقد ساختار خانه سينما و عملكرد آن پرداخته بود در واقع افتتاح كننده جشنواره اي از اظهار نظرها و بحث هاي جنجال برانگيز درباره وضعيت خانه سينما بود. البته سينماگراني كه به اظهار نظر درباره خانه‌ي سينما مي پرداختند را طيفهاي گونا گوني تشكيل مي‌دادند از سينماگران بسياري كه به شدت از خانه سينما نااميد شده بودند تا افرادي كه علي رغم انتقادات فراوان به خانه سينما بخشهايي از عملكرد آن را مي‌پذيرفتند. «داستانهاي عامه پسند » در سطور بالا اشاره شد كه بودند هنرمنداني كه اصلا وجود خانه سينما برايشان اهميت نداشت و از خانه سينما به كلي قطع اميد كرده بودند ، همانند علي معلم كه بعد از استعفايش ، خانه سينما را به قول خودش طلاق داده بود و ديالوگي از فيلم مرگ يزد گرد رامثال مي زد كه آنهايي كه با پرچم سفيد آمدند چه كردند كه حالا اينها با پرچم سياه بكنند!" يا داريوش فرهنگ كه وجود خانه سينما برايش هيچ فرقي نمي‌كرد در اين ميان امير قويدل نيز خانه سينما را فقط يك نقاشي زيبا توصيف ميكرد كه از دور به هنر مندان نشان داده شده و تاكنون هيچ اتفاقي از سوي اين خانه براي آنها نيفتاده است. «سرزمين هيچ كس» امثال محمد علي كشاورز نيز چون اعتقادي به خانه‌ي سينما و عملكرد آن نداشتند از عضو نبودن در خانه سينما اظهار خوشبختي مي كردند. منيژه حكمت نيز همانند كشاورز چنين اعتقادي نسبت به خانه‌ي سينما داشت او حتي تا جايي كه مي توانست از خانه سينما دوري مي‌كرد! در اين ميان فرج الله سلحشور نه خانه‌ي سينما را مي‌شناخت ، نه عضو آن بود ، نه مي‌دانست كجاست ونه مي دانست كارش چي است! بود و نبود اين خانه، برايش فرقي نمي‌كرد. جالب تر از همه اينكه پروانه معصومي بازيگر پيش كسوت سينما تا دو سال گذشته كه از سوي جعفري جوزاني براي هيات داوران خانه سينما دعوت شد خانه سينما را بلد نبود! يا خسرو سينايي كه ديگر اصلا با سينماي ايران كاري نداشت . چه برسد به خانه‌ي سينما، و اصلاً نمي‌خواست راجع به سينما حرف بزند. وي مي گفت چگونگي عملكرد خانه‌ي سينما، شايد براي سينماگران مهم باشد ولي او كه خود راديگر سينماگر نمي دانست. حسن حسن دوست تدوينگر نيز چند سالي بود كه اصلا به خانه سينما رفت و آمد نداشت و نمي‏دانست آنجا چكار مي‏كنند. «چه كسي رييس است » سعيد سهيلي اگر چه عضو سه انجمن كارگردانان، فيلمنامه نويسان و تهيه كنندگان خانه‌ي سينما بود ، ولي هيچ اطلاعي از آنجا نداشت و حتي نمي‌دانست الان رئيس كيست!. رضا رويگري نيز اصلا نمي‌دانست كار خانه‌ي سينما چيست و چه كاري براي هنرمندان مي‌كند و حتي نمي‌دانست رئيس آن چه كسي است ، واز خبرنگار ايسنا مي خواست تا به او بگويد كه الان رييس كيست! «باغ خانه سينما » هما روستا، بازيگر سينما و تئاتر نيز كه واقعاً تو باغ خانه سينما نبود او شايد در طول زنديگي اش بيش از 5 بار به خانه سينما نرفته بود اگرچه خيلي وقت بود كه حق عضويت نمي‌داد ولي هنوز نامه‌هاي خانه سينما برايش مي‌آمد! «اتهام اول : دولتي بودن» منتقدان خانه سينما در اظهارات خود همواره اتهاماتي را متوجه اين نهاد صنفي مي دانستند اتهام دولتي بودن سينما نيز از جمله اتهامات وارده يه خانه سينما بود : “خانه سينما الان رابط وزارت ارشاد است و من ترجيح مي‌ دهم به جاي خانه سينما با خود ارشاد طرف شوم.“ ”الان خانه سينما بر اساس لابي‌ها و دستورالعمل‌هاي دولتي عمل مي‌كند كه ديگر به آن نمي‌توان صنف گفت بلكه وزارت ارشاد است كه در پوشش صنف رفته است” اينها را منيژه حكمت با قاطعيت و صراحت به خبرنگار ايسنا گفته بود. ايرج تقي پور تهيه كننده شهر زيبا نيز همانند حكمت معتقد بود خانه سينما از زمان تاسيس قرار بود يك واحد صنفي باشد و به مسائل صنفي دست‌اندركاران سينما رسيدگي كند اما به دليل اينكه بودجه‌اش از دو درصد فروش فيلم‌ها تامين مي‌شد وابستگي زيادي به وزارت ارشاد پيدا كرد و اين وابستگي روز به روز تشديد شد. «اعانه ارشاد » سيد ضياالدين دري نيز مي‌گفت خانه‌ي سينما چون در ابتدا از طريق وزارت ارشاد درست شد از همان ابتدا، به صورت يك نوع اعانه بود، به نظر مي‌رسد آنقدر خود اعضاي صنف نسبت به فعاليت‌هاي صنفي بي‌تفاوت بوده اند كه ارشاد دلش سوخته و مي‌خواهد اين طيف فرهيخته‌ي هنرمند را يك جور داراي تشكل صنفي كند تا اينها ياد بگيرند چگونه خواسته‌هاي صنفي‌شان را مطالبه كنند «خانه سينما، فاقد قدرت» در اين ميان عليرضااميني نظر ديگري داشت او معتقد بود هيأت مديره خانه سينما بر اساس قدرتي كه داشته عمل كرده، بنابراين به ظاهر قدرت دارد اما در عمل مي‌بينيم نمي‌توانند كاري كنند و زمانيكه دارد عمل مي‌شود، جاهائي ديگري تصميم نهائي را مي‌گيرند. به گفته اميني بايد ديد چقدر وزارت ارشاد و بنياد سينماي فارابي حرف خانه سينما را مي‌خوانند به هر حال تمام افرادي در خانه سينما حضور دارند جزء بدنه سينما هستند اما اينكه اين قدرت مورد قبول وزارت ارشاد است، بايد ديد و جستجو كرد. «زير سايه معاونت » علي ژكان كه پيش از اين عضو سابق شوراي مركزي كانون كارگردانان خانه‌ي سينما بود در آن زمان خود از نزديك، شاهد اتفاقات خانه‌ي سينما بوده واحساس كرده كه خانه سينما، به يك شكلي زير سايه‌ي سياست معاونت سينمايي حركت مي‌كند و اين شايد به كمك‌هاي اقتصادي و مالي وزارت ارشاد به خانه‌ي سينما برگردد و شايد هم علت را بايد در جايي ديگر جستجو كرد. محمد نيك بين تهيه كننده سينما نيز هشدار مي داد: خانه سينما در صورتي موفق خواهد بود كه به صورت مستقل از دولت عمل كرده و ابزاري در دست دولت نباشد نيك بين همانند اميني اعتقادداشت خانه سينما هنوز قدرت مستقل خودش را ندارد و بايد به صورتي، سياست‌هاي خود را با سياست‌هاي دولت هماهنگ كند و بدين ترتيب در هر صورت، تاييديه مسئولان در دولت تعيين كننده مي‌شود. اگرچه هماهنگي يا سياست‌هاي دولت از نظر نيك بين به نظر ضروري مي‌رسيد ولي او مي گفت خانه سينما نبايد تحت نفوذ دولت باشد و استقلال خود را هميشه بايد حفظ كند. «وابسته به ارشاد » مسعود كرامتي نيز براساس آنچه از اعمال و كارنامه خانه سينما ديده بود مي گفت اين نشان مي‌دهد كه متاسفانه خانه سينما مقدار زيادي به ارشاد وابسته شده و تحت تاثير سيستم دولتي، عملكردش هم تحت‌الشعاع قرار گرفته و از آن حالت كاملاً صنفي در موقعيت‌ها و لحظاتي خارج شده است «افتان وخيزان » اما جهانگير كوثري نظري متفاوت با ديگران درباره رابطه دولت با خانه سينما داشت به عقيده كوثري :فرهنگ و سينما، از سال 57 به شكل دولتي اداره شده و در واقع، يك بافت كلا دولتي دارد، بنابراين فعاليت‌هاي صنفي، كاري بسيار مشكل و در مواقعي غير ممكن است به گفته كوثري فعاليت صنفي خانه سينما ، يك دهه افتان و خيزان داشته و هيات مديره‌هاي مختلفي آمده و رفته اند كه در دوره‌هايي چهره‌هاي دولتي بر آن حاكم شده است تا هيات مديره‌اي كه سال گذشته، در شرايطي بحراني، خانه‌ي سينما را حفظ كرد البته در اين ميان، شايد كوتاهي‌ها و اشتباهاتي صورت گرفته باشد كه طبيعي است فعاليت هيات مديره‌ي خانه‌ي سينما، در مسير حركت‌هاي دولتي سينما نبوده و هيات مديره، سعي ‌كرده از برخورد و ايجاد تقابل با برنامه‌هاي معاونت سينمايي، پرهيز كند «انتقاد از سياسي بودن:اپوزيسيون بازي» سياسي بودن از ديگر اتهامات خانه سينما بود. ابوالقاسم طالبي از اپوزيسيون بازي سران خانه‌ي سينما به شدت انتقاد كرده و به ايسنا گفته بود:‌ اينكه از دولت پول بگيريم و اداي اپوزيسيون را دربياوريم درست نيست.سران خانه سينما بايد از سياستمداراني درس بگيرند كه در دولت بودند ولي اپوزيسيون بازي درمي‌آورند. سياسي بودن با سياسي بازي و جناحي بازي تفاوت مي‌كند. كارگردان فيلم “جنگ كودكانه” گفته بود : پول خانه سينما را دولت مي‌دهد ولي مجري جشن خانه‌ي سينما يك پناهنده سياسي است! يا ناصر شفق اميد داشت خانه سينما هيچ كاه شكل سياسي به خودش نگيرد و بتواند به خواسته‌هاي حقيقي بدنه سينما توجه كافي بكند. سيد ضياء هاشمي با تاكيد بر اينكه نگاه سياسي، خانه‌ي سينما را تخريب مي‌كند گفته بود : در اين سالها، تجربه كرديم و به نظر مي‌رسد كه هيچ كس در خانه‌ي سينما قصد ندارد يك اتفاق را دنبال كند اما اين شائبه هميشه وجود داشته و ظاهراً به نظر مي‌آيد كساني كه وارد هيات مديره جديد مي‌شوند به يك نوعي براي آينده، برنامه‌هاي سياسي دارند و ما بايد خيلي هوشمندانه با اين موضوع برخورد كنيم تا كساني كه مسئوليت هيات مديره را مي‌پذيرند از كارهاي سياسي دور شوند. «اتهام سوم :باند بازي» در “خانه سينما “ارتباطات و باندبازي حكمفرماست و رابطه، جاي ضابطه را گرفته است. اينها را محمد علي كشاورز مي‌گفت و اتهامي ديگر به ديگر اتهامات خانه سينما اضافه كرد. يا سيد ضيا دري يك نوع لابي پشت پرده را در خانه سينما حس مي كرد. او مي گفت آن كساني هم كه بايد راي دهند تا افراد به جايگاهشان برسند معمولاً در مجمع عمومي‌ها نمي‌آيند و اين مجمع‌ها هميشه با كف اعضا تشكيل مي‌شود. آن كف هم دوستاني هستند كه در آن لابي‌ها قرار دارند و اينها را به طريقي مي‌كشانند تا در روز انتخابات همان افراد، دوباره انتخاب شوند دري معتقد بود آدم‌هايي كه رهبري صنف را در خانه سينما بر عهده مي‌گيرند حرف‌هايي را به نيابت از سوي صنف مي‌زنند در حاليكه اعضاي صنف خيلي‌هايشان اين حرف‌ها را قبول ندارند و اهميت نمي‌دهند.او مي گفت : در خانه‌ي سينما، عده‌اي هميشه ژست مي گيرند كه انگار، اينها بايد هميشه قيم باشند!. افرادي كه هميشه استعداد پشت ميز نشيني دارند و از ميز و منشي و تلفن و اينجور چيزها خوششان مي‌آيد و براي اهراز مسئوليت‌ها هميشه داوطلبند!. بنابراين اگر كساني انتظار دارند همانند عوض شدن رياست جمهوري، در اينجا نيز با عوض شدن برخي اعضا هيات مديره، اتفاقي بيافتد سخت در اشتباهند «امنيت شغلي» در حاليكه در اساسنامه خانه‌ي سينما، هدف از تشكيل اين نهاد حفظ و صيانت حقوق مادي و معنوي دست‌اندركاران حرفه‌اي، مومن و متعهد توليد، توزيع و نمايش اين هنر و صنعت از طريق ايجاد امنيت شغلي و تامين اجتماعي عنوان شده است موضوع امنيت شغلي از ديگر انتقادات وارده از سوي منتقدان به خانه سينما بود حسن زاهدي مي گفت ما امنيت شغلي نداريم؛ و به نظر او ايجاد امنيت شغلي وظيفه‌ي خانه‌ي سينماست كه متاسفانه كار زيادي در اين مورد انجام نشده است زاهدي زماني در اين مملكت دليران تنگستان، اجاره‌نشين‌ها، هامون و باشو را كار كرده بود اما هنوز كارت حرفه‌يي نداشت. او مي گفت ولي الان افرادي كارت صداگذاري مي‌گيرند كه آن موقع اصلا اين كاره نبودند. او فكر مي كرد چون علاقهاي به شلوغ كاري و شانتاژ ندارد وضعيتش به اين شكل درآمده است. زاهدي مي گفت حالا باز خوب است كه يك حقوق بازنشستگي دارم و خانمم كار مي‌كند و با آبرو داريم زندگيمان را مي‌كنيم. «نان شب خاك سينما» اسحاق خانزادي نيز مي گفت يك سري از بر و بچه‌هاي قديمي در سينما هستند كه ديگر نمي‌توانند كار كنند و زندگي‌هاي خيلي بدي دارند و آدم متاسف مي‌شود از اينكه بعد از اين همه سال، به نان شبشان محتاج هستند. به گفته خانزادي خانه سينما نبايد فقط به بازيگران، نويسندگان و كارگردانان توجه كند. افراد ديگر هم از بدنه سينما هستند.مردي كه الان 50 سال در سينما خاك خورده چون كارش حساس نبوده از رده خارج است و هيچكس توجهي نمي‌كند. « كوچه وبازار» رضا رويگري نيز چنين نظراتي داشت : كارت بازيگري به ما مي‌دهند براي اينكه بتوانيم كار كنيم. پس اينهايي كه از كوچه و بازار مي‌آيند و كار مي‌كنند و كارت ندارند فرقشان با من چي است. در حاليكه عزت و احترام آنها هم بيشتر است. وي مي گفت: افرادي در سن و سال من 10 سال پيش سوپراستار سينما بودند و نقش اول بازي مي‌كردند ولي الان كاري برايشان نيست و اين وسط، خانه سينما هم براي امنيت شغلي هيچ كاري نمي‌كند. «آدم بده » رويگري با اشاره به صحبت‌هاي نظام‌الدين كيايي يكي از اعضاي هيات مديره خانه سينما مي گفت: ايشان فرموده‌اند افرادي كه مدتها نبودند با انتقاد به خانه‌ي سينما خودشان را مطرح كردند و عكس‌هايشان در روزنامه‌ها چاپ شد! من به ايشان مي‌گويم آيا اين براي ما نون و آب و شغل مي‌شود؟اگر انتقاد كنيم آدم بده مي‌شويم؟!. «كار كردهاي جالب خانه سينما» خانه سينما از نگاه سينماگران داراي كار كردهاي جالبي بود!. ايرج گل افشان، تدوين گر، اسم خانه سينما را خانه‌ي اشباح گذاشته بود اعتقاد داشت كه ، اين خانه، فقط به درد مجلس ختم مي‌خورد! يا معتقد بود كار “خانه‌ي سينما” بيشتر گپ و گفت بوده است. ماها يا پطروسيان نيز خانه‌ي سينما را ، جايي براي گرفتن بليت‌هاي جشنواره مي دانست. قويدل نيز مي گفت فقط گاهي براي گرفتن حق عضويت و يا براي گرفتن طرح ترافيك با او تماس مي گيرند و يا براي بيمه مي گفتند طلبكار است چرا پولش را نمي‌دهند !‌؟ «انتقاد به دو كرسي» اختصاص دو كرسي ثابت به تهيه كنندگان و كارگردانان، هم در نامه مختاري از آن به صراحت انتقاد شده بود وهم واكنش شديد انجمن سينماداران را به همراه داشت. در اين ميان، اسفندياري با انتقاد از اضافه شدن دو كرسي ثابت از تهيه كنندگان و كارگردانان سينما در هيات مديره خانه سينما اظهار داشته بود : اگر قرار بود كرسي ثابت براي كسي باشد افراد ديگري هم مثل فيلمنامه نويسان و حتي سينمادارها هستند كه داراي راي اساسي مي باشند . «فاتحه خانه سينما » وي معتقد است: مشخص كردن كرسي به نام اين دو صنف كم‌كم خانه سينما را به عنوان يكي از اركان اتحاديه تهيه كنندگان و كارگردانان قرار خواهد داد و به نظر من اين جوري بايد فاتحه خانه سينما را خواند و فعاليت‌ها به منافع باندي و گروهي محدود خواهد شد. اسفندياري به خبرنگار ايسنا گفته بود : اين براي خانه سينما فاجعه است و تعجب مي‌كنم مجمع عمومي چطور چنين چيزي را تصويب كرده است؟!. البته اين عمل انحصارگرايي و محدود كردن همه كارها در حد دو سه نفر،از هيات مديره قبلي پيش بيني مي‌شد. «زير سوال» اكبرنبوي منتقد سينما نيز با انتقاد از تغيير ساختار خانه سينما و حضور دو عضو ثابت از انجمن كارگردانان و تهيه كنندگان در هيات مديره‌ي جديد گفت: اساساً منطق اين كار زير سوال است. من توضيحات آقاي داوودي را به عنوان مسئول خانه سينما در روزنامه‌ها خواندم. اين كار منطق محكم و قابل دفاعي ندارد. فردا ممكن است كانون‌هاي ديگر هم خودشان را از اركان اصلي بدانند و خواستار حضور مستقيم نماينده‌شان در هيات مديره باشند. آورده‌ي تهيه كننده براي توليد يك فيلم 250 ميليون تومان است ولي آورده يك سينمادار كه سرمايه‌اش را در اختيار گذاشته كه فيلم به نمايش درآيد حتماً بيش از يك ميليارد تومان ارزش دارد. بنابراين انجمن سينما داران هم به اعتبار نقشي كه در فرآيند نمايش فيلم دارد، مي‌تواند ادعاي حضور داشته باشند. «ريشه يابي» ريشه يابي مشكلات خانه سينما از نظر سينماگران منتقد دور نمانده بود عبدالله اسفندياري علت عدم موفقيت خانه‌ي سينما را، عدم استفاده از آدم‌هاي باتجربه در هيات مديره آن خوانده و مي گفت : در بدو تشكيل هيات مديره‌ي گذشته، شورايي وجود داشت بنام شوراي سياست گذاري و مشورت خانه سينما كه تعداد زيادي از آدم‌هاي باسابقه در امر مسائل خانه سينما در آن شركت مي‌كردند كه با مستقر شدن اين هيات مديره، آن شورا هم بلافاصله تعطيل شد!. سيد ضياء هاشمي، تهيه كننده و سينمادار نيز اشكال اصلي خانه‌ي سينما در شرايط فعلي، فقدان مدير عامل در خانه سينما و پيدا نكردن يك فرد بعد از نزديك به دو سال است كه منطقي به نظر نمي‌رسد. او مي گفت بنابراين هيات مديره جديد بايد تلاش كند تا مدير عاملي كه امكان اجراء كردن برنامه‌ها را داشته باشد، انتخاب كنند. ،: هيات مديره در نبود مدير عامل علاوه بر مسئوليت سياستگذاري، مسئوليت اجرايي را نيز بر عهده گرفته بود بنابراين اين موارد باعث شده انتخابات جديد، نظرات خيلي از اعضاء را تامين نكند. و داوود نژاد نيز اعتقاد داشت اهالي سينما هنوز دور هم جمع نشده‌ اند تا به طور صريح و جدي درباره اين موضوعات صحبت كنند به هر حال، اين ابهامي كه در فعاليت‌هاي صنفي هست البته مشاركت اهالي سينما در بحث‌هاي صنفي به فضاي جامعه برمي‌گردد. اگر فضا سنگين و آميخته به تهديد باشد آدم‌ها از فعاليت اجتماعي پرهيز مي‌كنند. «راهكار» سيد ضيا هاشمي يك مدير عامل قدرتمند را دواي درد خانه سينما عنوان كرده بود: لازم نيست كه در سينما بگرديم و انتخاب كنيم. الان مديران فرهيخته‌يي وجود دارند كه مسئوليت نگرفتند و در جاهايي مختلف مشاور هستند، اگر اينها حضور پيدا كنند، ما از لحاظ اجرا، قاعدتاً مشكلي نخواهيم داشت و هيات مديره تقويت و صاحب برنامه خواهد شد. وي در ادامه افزوده بود : مدير عامل، اگر آدم قدرتمندي باشد مي‌تواند براي خانه سينما كمك‌هاي مالي جذب كند چون در اين سالها گرفتاري اصلي خانه سينما مشكلات مالي بود چراكه خانه سينما مي‌بايد با بودجه محدودي كه از وزارت ارشاد مي‌گيرد، تامين هزينه كند. «نجات از بي ثباتي» داوود نژاد كارگردان سينماي ايران نيز مي گفت: اگر فضاي كلي، طوري باشد كه اهالي سينما تشويق به فعاليت جمعي شوند و در رابطه با اصلي ترين مساله خودمان كه همين منبع تامين سرمايه براي سينما است پاسخ دهيم از بي‌ثباتي در مسائل صنفي نجات خواهيم يافت خانه سينما به عنوان اتحاديه‌ي صنوف سينمايي زماني جايي اميدواركننده و دلپذير است كه تمام صنوف فعال باشند و نخبگان و پيشكسوتان صنوف، به طور جدي مشاركت صنفي داشته باشند. همايون اسعديان از نياز خانه سينما به يك مدير قدرتمند سخن مي گفت . اما از نظر او اينكه مديران قدرتمند ما، اين سمت را بپذيرند بحث ديگري بود . همچنانكه در اين سالها نپذيرفته‌اند «مدير عامل» اگرچه سينماگراني چون سلحشور معتقد بودند : خانه سينما هم يكي از گوشه‌هاي همين سينماي مبتذل است هر چقدر وجود يك مسكن براي جسم سرطاني مي‌تواند موثر باشد همانقدر هم وجود خانه‌ي سينما براي كل سينما موثر بوده است يا كتايون رياحي كه اعتقاد داشت بهتر است خانه‌ سينما تعطيل شود. «نسخه پيچيده مي شود» اما مدير عامل پر قدرت، نسخه اي بود كه همان طور كه در بالا اشاره شد برخي از سينما گران براي دردهاي بي درمان خانه سينما پيچيده بودند. ولي اين مدير عامل بايد چه ويژگيهايي مي داشت جمشيد مشايخي معتقد بود : در راس كارهاي اداري، هنرمندان نبايد حضور داشته باشند. اين بازيگر و هنرمند پيشكسوت كشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار هنري ايسنا گفته بود : مدير آينده‌ي خانه سينما، نبايد از بين هنرمندان انتخاب شود. به نظر من هنرمند به دليل عاطفي بودنش نمي‌تواند مدير خوبي باشد و بر اساس يك تفكر درست تصميم‌گيري كند و آن مساله عاطفي باعث مي‌شود هميشه خطا و اشتباه كند. وي تصريح مي كرد: اما مي‌شود يك هيات مديره‌اي از تمام صنوف خانه سينما وجود داشته باشد و يك مدير عامل كه هنرمند نيست ولي هنر دوست و آدم سالمي است زير نظر اين هيات مديره كار كند مرضيه برومند نيز معتقد بود : اگر مديرعامل آينده خانه سينما از اهالي سينما نباشد، بهتر است. امير قويدل نيز درباره‌ي مدير عامل آينده خانه سينما مي گفت: زماني اظهار نظر قشنگ است كه شما را بطلبند و نظر بخواهند آن‌موقع حرفت حرف است و چيزي براي گفتن داري. آنها خودشان انتخاب مي كنند و كاري به كسي ندارند. «خانه سينما تنها در خانه» ولي خانه سينما آنقدر هم تنها نبود وسينماگراني وجود داشتند كه از اين نهاد دفاع كنند مرتضي شايسته، همايون اسعديان و پرويزشهبازي، سينماگراني بودند كه نسبت به عملكرد خانه سينما نظري مثبت داشتند و در اين ميان مرتضي رزاق كريمي عضو جديد هيات مديره خانه سينما از اين انتقادات فراوان به شدت استقبال كرده و گفته بود از اين انتقادات استفاده خواهد شد. گزارش: محمد تاجيك انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha