به اعتقاد من نوروز بيش از هرچيز براي ما يك پديده فرهنگي است. لذا لازم است اول فرهنگ سازماني را تعريف كنيم. فرهنگ در سازمان مجموعه‌اي از نگرش‌ها، ارزش‌ها و باورهايي است كه در نبود دستورهاي مشخص رفتار افراد را هدايت مي‌كند. فرهنگ در واقع يكي از جنبه هاي نرم هر سازماني است و با مقوله منابع انساني ارتباطي تنگاتنگ دارد. حتي فكر مديريت منابع انساني فكري متضمن بار فرهنگي است. فرهنگ مي‌تواند منبع نيرومندي از هويت و آرمان مشترك باشد، ولي در عين حال مانعي فرا راه تحول هم خواهد بود. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) افشين دبيري در http://hr.blogfa.com/ نوشته است: فرهنگ سازمان خود را به شيوه‌هاي گوناگون عرضه مي‌كند به ويژه هنجارها (مقررات نانوشته رفتار)، ارزش‌ها (باور به آنچه براي سازمان سودمند است و رفتار را شكل مي‌دهد)، سبك مديريت (روش‌هاي اعمال اقتدار مديريت) و ابزار و مصنوعات (تصوير ذهني شركت و طرح ساختمان و غيره). اما نوروز، اين آيين كهن. به نظر مي‌رسد ارتباط نوروز با ابزارهاي مديريت منابع انساني، بيشتر ريشه در فرهنگ و ارزش‌هاي سازمان داشته باشد. از اين رو من به توضيح دو «ارزش» برخاسته از نوروز مي‌پردازم كه با فرهنگ سازماني رابطه نزديك دارند. يكي از مهمترين ارزش‌هايي كه نوروز به ما گوشزد مي كند «نو شدن» است. واحد منابع انساني سازمان مي‌تواند ارزش «نو شدن» را همزمان با گرامي داشت اين جشن به كاركنان يادآور شود. به عنوان مثال از طريق اجراي برنامه‌هاي «خانه تكاني سازماني» كه مي‌تواند به صورتي فراگير و با مشاركت همگان سازماندهي شود توجه خود را به اين ارزش نشان دهد. همچنين برخي تغييرات ساختاري در سازمان مي‌تواند با الهام از ارزش نوشدن پياده شود. به عنوان مثال چقدر زيباست همراه با دگرگوني طبيعت سازمان‌ها، مهندسي مجددي در ساختار سازماني و رويه‌هاي خود داشته باشند. برخي واحدهاي سازماني كه عملاً كارايي خود را از دست داده و پير و فرتوت شده‌اند را حذف و ادغام و برخي رويه‌هاي كهنه و بلا استفاده را از مجموعه رويه‌هاي سازمان محو كنند. به هرحال بايد "پلاس كهنه انديشه را دور بايد انداخت". اين گونه اقدامات به كاركنان نشان مي‌دهد كه مديريت توجه عملي به «نوشدن» دارد. ارزش ديگر نوروز كه در سازمان كاربرد دارد «بهبود ارتباطات» سازماني است. ناگفته پيداست كه گسترش مهر و دوستي يكي از ارزش‌هايي است كه بهانه نوروز مي‌توان آن را دامن زد. فراموش نكنيم ارتباطات، فقط سلام كردن و احوال پرسي نيست و ارتباطات موفق مستلزم توجه به طيف گسترده‌اي از نيازهاي انسان است. واحد منابع انساني مي‌تواند روش‌هاي بهبود ارتباطات را با توجه به شناختي كه از سازمان خود دارد تعريف و جاري كند. مثلاً چنانچه «بازخور ضعيف» يكي از اين ويژگي‌ها باشد، مي‌توان مديران سازمان را به گفتگوي بيشتر با كاركنان در سال جديد در جهت بهبود عملكرد هرفرد و گوشزد كردن كاستي‌ها ترغيب كرد. آنچه اشاره شد نمونه‌اي از طرز تفكر مبتني بر ارزش‌هاي تاريخي و فرهنگي ماست. مي‌توان اين رويكرد را بسط داد و در قالب تحقيقي علمي طرحي براي سازمان‌ها ارايه داد. ولي قدر مسلم هر سازماني، بايد با توجه به موقعيت خود، از ارزش‌هاي ريشه‌دار ملي الهام بگيرد و در مناسبت‌هايي چون نوروز كه جو عمومي جامعه به شدت تحت تأثير آن است از فرصت‌ها در جهت بهبود سازمان استفاده كند. انتهاي پيام