استاندار فارس در نامه‌اي به رييس جمهور تصويب عنوان «پايتخت فرهنگي ايران» را براي شيراز در شوراي عالي انقلاب فرهنگي خواست. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متن نامه‌ي سيدمحمدرضا رضازاده ـ استاندار فارس ـ به محمود احمدي‌نژاد ـ رييس جمهور ـ به اين شرح است: پيرو مذاکره‌ي حضوري و موافقت آن جناب درباره‌ي تصويب عنوان پايتخت فرهنگي براي شهر شيراز به استحضار مي‌رساند، پيشنهاد اين عنوان براي شيراز با توجه به زمينه‌ي مساعد و مناسبي که در شيراز وجود دارد، براي توجه جدي به فعاليت‌هاي فرهنگي در شهر شيراز و پيشگيري از تمرکزگرايي بيمارگونه‌اي است که هم‌اکنون شهر تهران را به حالت انفجار رسانده است. امروزه در کشورهاي مختلف جهان، بخصوص آن‌ها که از لحاظ فن‌آوري در مرحله‌ي پيشرفته‌تري هستند، تقسيم کار بين شهرها بسيار رايج است. شهرها و شهرک‌ها صنعتي، آموزشي، فرهنگي، تجاري، زيارتي و ... در نوشته‌هاي اجتماعي امروز، مفاهيم غريبي نيستند و در برنامه‌ريزي‌هاي اجتماعي، جايگاه ويژه‌اي دارند. در شرايط بسيار رقابتي که امروز بر جهان حاکم است، اگر ميزان تخصص در امور مختلف را بالا نبريم، قادر به رقابت با ديگر جوامع و کشورها نخواهيم بود. از طرف ديگر، انباشته شدن وظايف مختلف در يک مکان، مسائل و مشکلاتي را با خود به همراه خواهد داشت که امروز در شهرهاي بزرگ کشور، بخصوص تهران کاملا مشهود است. ديگر مراکز استان نيز درحال تورم بي‌رويه‌اي هستند که کنترل و مديريت آن‌ها بسيار مشکل شده است. مساله‌ي هجوم جمعيت و مشکلات اداره‌ي کلان شهرهاي بزرگ که کشور ما را دربرگرفته است، با تقسيم سنجيده کار بين شهرهاي مختلف تا حد بسيار زيادي قابل حل خواهد بود. در اين راستا، شهر شيراز با توجه به تاريخچه و امکاناتي که دارد، جايگاه بسيار مناسبي براي فعاليت‌هاي فرهنگي است. عنوان پايتخت فرهنگي، عنواني است که سال‌ها به اين شهر اطلاق شده و به‌صورت جزيي از باور و اعتقاد مردم درآمده است. در اين مختصر، مستندات لازم براي روشن كردن جايگاه فرهنگي شهر شيراز به‌طور کاملا فشرده تقديم مي‌شود. 1ـ امامزاده‌هاي بزرگواري در شيراز به فضاي فرهنگي آن نورافشاني مي‌کنند که حضرت شاه‌چراغ (ع) برادر بزرگتر امام رضا (ع)، حضرت سيدميرمحمد و حضرت سيدعلاءالدين حسين برادران کوچک‌تر ايشان از جمله آنها هستند. 2ـ از همان آغاز ظهور تمدن اسلامي، شيراز محل زيست و بحث و گفت‌وگوي انديشمندان، علما و عرفاي بزرگواري بوده است که محمد بن عثمان بيضاوي مشهور به سيبويه، ابن باکويه ملقب به باباکوهي، عارف و سالک بزرگ عبدالله خفيف مشهور به شيخ کبير، عارف و فيلسوف نامي شيخ روزبهان بقلي، ارشدالدين نيريزي عالم، فقيه، محدث، مفسر و اديب که در قرن ششم مي‌زيست، استاد سخن سعدي شيرازي، علامه قطب‌الدين شيرازي طبيب بيمارستان مظفري، خواجوي کرماني، شمس‌الدين محمد حافظ شيرازي، علي بن محمد بن علي الحسيني الجرجاني معروف به علامه جرجاني، مکتبي شيرازي، نظام‌الدين محمود ملقب به داعي الي‌الله متخلص به داعي، صدرالدين دشتکي شيرازي حکيم و فقيه معروف به صدرالدين کبير و ملقب به صدرالعلما، صدرالحکما، صدرالحقيقه و سيدالحکما، محمد متخلص به اهلي، غياث‌الدين دشتکي شيرازي، فيلسوف شهير ملاصدراي شيرازي، ميرزا فضل‌الله شريفي حسيني متخلص به خاوري، فتحعلي ميرزا خطاط، مذهب و شاعر متخلص به حجاب، ميرنظام‌الدين احمد، حاج علي‌اکبر ملقب به نواب و متخلص به بسمل، ميرزا سيدعلي، خطاط، طبيب و شاعر متخلص به نياز مشهور به خوشنويس، ميرزا محمد شفيع عالم، اديب، شاعر، عارف و خطاط، متخلص به وصال، ميرزا علي‌اکبر شيرازي متخلص به نديم، حکيم و شاعر متخلص به قاآني ملقب به حسان العجم و مجتهد الشعرا، فريدون توکلي، دکتر حميدي شيرازي و ... مشتي از نمونه خروار هستند. 3ـ دوره‌ي کريم‌خان زند که شيراز را پايتخت قرار دادند، دوره‌ي مهمي از نظر فرهنگي و هنري در تاريخ ايران است. به روايتي او، خود را از جانب علماي وقت وکيل‌الرعايا مي‌خواند. 4ـ در دوره‌ي قاجار در شهر شيراز، بناهاي ساخته‌شده توسط خاندان‌هاي قوام‌الملک، نصيرالملک و مشيرالملک گوياي هنر و صنعت‌گران بهاي اين دوران است که ريشه در تاريخ گران‌سنگ اين شهر دارند. بيشتر حرکت‌هاي هنري صدر مشروطه از شيراز شروع شدند. 5ـ لقب مشهور و دايمي شيراز که فقط در تاريخ اين شهر وجود دارد، «دار العلم» است. 6ـ نخستين روزنامه‌نگار ايراني، ميرزا صالح شيرازي بود و شيراز همواره بيشترين تعداد نشريات را در سطح شهرهاي مختلف کشور به‌جز تهران داشته است. 7ـ نزديکي شيراز به مراکز مهم فرهنگي جهان در زمان خود يعني آثار برجسته‌ي پاسارگاد و تخت جمشيد مربوط به دوره‌ي هخامنشيان و فيروزآباد و شهر بيشابور در کازرون مربوط به دوره‌ي ساسانيان، به اين شهر موقعيت ويژه‌اي داده است که هيچ‌يک از شهرهاي ايران آن‌را ندارند. 8ـ در دوران بعد از انقلاب نيز شيراز از شهرهاي اثرگذار در زمينه‌ي فرهنگي کشور بوده است. شعار الله‌اکبر در انتهاي سخنراني‌ها از اين شهر به ديگر نقاط کشور صادر شد. طرح نخستين جهاد سازندگي در شيراز عملياتي شد و سپس به ديگر نقاط کشور رفت. طرح آمارگيري روستايي سراسر کشور که نخستين کار منسجم و اثرگذار بعد از انقلاب در زمينه‌ي برنامه‌ريزي بود، در شيراز طراحي و عملياتي شد. همه‌ي ويژگي‌هاي فوق زمينه‌هاي مساعدي را در شيراز فراهم مي‌آورند، تا بتوانيم فعاليت‌هاي فرهنگي کشور را در آن متمرکز کنيم و از اين مکان به توليد فکر و فرهنگ براي سراسر کشور بپردازيم. با توجه به اين توضيح‌ها استدعا دارم، دستور فرماييد، موضوع در شوراي عالي انقلاب فرهنگي مطرح و عنوان پايتخت فرهنگي براي شهر شيراز به تصويب برسد. انتهاي پيام