يك راهنماي طبيعت‌گرد گفت: كشيدن جاده در كوه دماوند، هيچ سودي براي گردشگران ندارد، فقط يكي از منابع درآمدي مردم بومي منطقه را از بين مي‌برد. مهران اعتمادي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اعتقاد به اين‌كه ساخت جاده در كوه دماوند اقدام بي‌خودي است، اظهار كرد: جاده‌ي خاكي ديگري را در ضلع جنوبي دماوند منتهي به معدني در اين كوه تا بارگاه سوم ايجاد كرده‌اند كه ارتفاع زيادي از دماوند را شامل مي‌شود. وي ادامه داد: در هيچ كجاي دنيا در كوه‌ها جاده نمي‌كشند و اين مناطق معمولا به خاطر سخت و بكر بودن‌شان براي گردشگران جذاب‌اند. كوه‌نوردي روي جاده چه جذابيتي براي گردشگران مي‌تواند داشته باشد؟! اين راهنماي طبيعت‌گرد بيان كرد: اگر منظور مسؤولان از ساخت جاده در كوه دماوند جذب گردشگر، بخصوص خارجي‌ها بوده كه اين اقدام با اين انگيزه كاملا بي‌اساس است، چون اين كار هيچ كمكي به گردشگران، بويژه خارجي‌ها نمي‌كند. وي گفت: گروه‌هاي گردشگري كه براي بهار به دماوند آمده بودند، دوست داشتند از رينه كه در ارتفاع بيش از دوهزار متري دماوند است، با چوب اسكي حركت كنند و اصلا تمايل نداشتند با ماشين بروند. كشيدن اين جاده فقط براي ايراني‌هايي است كه براي پيك‌نيك به دماوند مي‌روند، زباله مي‌ريزند و شقايق‌هايي را كه عمر زيادي ندارند، مي‌چينند و زحمت همه‌ي اين كارها با كوه‌نوردان است تا اين مسيرها را پاكيزه ‌كنند. او توضيح داد: مردم بومي دماوند با حمل بار گردشگران و كوه‌نوردان به ارتفاع و كرايه‌ي اتومبيل‌هاي خود به گردشگران و كوه‌نوردان، درآمد كسب مي‌كنند؛ اما با كشيدن جاده، آن‌ها فقط ضرر مي‌كنند. در گذشته، گردشگران و كوه‌نوردان اتومبيل‌ خود را در رينه متوقف و از خودرو مردم بومي استفاده مي‌كردند؛ اما وقتي اين جاده كشيده شود، گردشگران و كوه‌نوردان با همان اتومبيل خود تا گوسفند‌سرا مي‌روند. اعتمادي افزود: مردم بومي با خدماتي كه مي‌دادند، پولي به‌دست مي‌آوردند. وقتي اين جاده درآمدي براي مردم منطقه ندارد، ديگر به چه درد مي‌خورد؟! انتهاي پيام