معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور اعلام كرد: «مسجد جامع اصفهان» و «برج گنبد قابوس» ساعاتي قبل در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيدند.

مسعود علويان‌صدر در گفت‌وگوي اختصاصي با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: پس از بررسي دو پرونده‌ي مسجد جامع اصفهان و برج گنبد قابوس در سي و ششمين اجلاس كميته ميراث جهاني يونسكو، اين دو اثر به عنوان چهاردهمين و پانزدهمين آثار ايران در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شدند.

وي توضيح داد: دقايقي قبل پرونده «گنبد قابوس» با ارزش‌ها و معيارهايي كه براي آن عنوان شد‌، به عنوان پانزدهمين اثر ايران در فهرست ميراث جهاني ثبت شد.

علويان صدر با اشاره به منحصر بفرد بودن اين گنبد آجري، ادامه داد: نخستين معياري كه براي اين اثر ارزشمند در نظر گرفته شد، شاهكار نبوغ بشري بود كه با خلق الگوي «برج ـ مقبره»، گنبد قابوس را منحصر به فرد كرده است. همچنين دومين معيار اين بود كه گنبد قابوس را به عنوان مرجع هنر و معماري جهان شناختند.

وي خاطرنشان كرد: همچنين كارشناسان يونسكو گنبد قابوس را يادگاري از تمدن قرن دهم ميلادي دانستند كه به عنوان يك شاهد منحصر به فرد از يك سنت با اهميت است. علاوه بر اين، اين اثر را شاهكار معماري و يادمان‌سازي بشر با هندسه منحصر به فرد و تكنولوژي مخصوص دانستند.

معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور‌، با بيان اينكه تا كنون هيچ كشوري نتوانسته دو اثر را در اجلاس امسال در فهرست ميراث جهاني به ثبت برساند به ايسنا گفت: پرونده ديگر ايران كه ساعتي قبل بررسي شد، مسجد جامع اصفهان بود كه به عنوان بنايي از قرن هشتم ميلادي تا قرن 18 ميلادي و به عنوان يكي از قديمي‌ترين مساجد جامع ثبت شد.

وي ادامه داد: درباره مسجد جامع برخي نگراني‌ها وجود داشت كه دخل و تصرف‌هاي صورت گرفته و اقدامات عمراني انجام شده در حريم آن، مشكلي را به وجود آورد كه خوشبختانه با برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته و ارائه شده، اين مساله مانعي براي ثبت جهاني اين اثر نشد.

علويان صدر همچنين درباره دو پرونده ديگر ايران كه هر ساله در اجلاس يونسكو بررسي مي‌شوند،‌ گفت: بم و ميدان نقش جهان اصفهان هم در اين اجلاس بررسي شده‌اند.

به گزارش خبرنگار ايسنا‌، سي و ششمين اجلاس كميته ميراث جهاني يونسكو هم اكنون در سن پترزبورگ در حال برگزاري است و تا 16 تير ماه ادامه دارد.

بنا بر اين گزارش، پيش از اين مجموعه‌هاي تاريخي چغازنبيل (دوراونتاش) در خوزستان، تخت جمشيد (پارسه، پرسپوليس) در فارس و ميدان نقش جهان در اصفهان هر سه در تاريخ 19 ارديبهشت‌ماه سال 1358 در فهرست ميراث جهاني ثبت شدند. پس از ثبت اين آثار، ايران به‌مدت حدود 24 سال اثر ديگري را در فهرست جهاني ثبت نكرد تا اين‌كه در سال 1382، مجموعه‌ي تاريخي تخت سليمان به‌عنوان چهارمين اثر تاريخي كشور جهاني شد. سپس در تيرماه 1383 پاسارگاد و منظر تاريخي و فرهنگي بم، در تيرماه 1384 گنبد سلطانيه و در تيرماه 1385 مجموعه‌ي تاريخي بيستون به جمع آثار ايران در فهرست ميراث جهاني اضافه شدند.

در سال 1386 هم، ايران پرونده‌ي قره‌كليسا را براي ثبت در فهرست ميراث جهاني معرفي كرد كه به‌دليل تغيير و تحولات صورت‌گرفته در سازمان ميراث فرهنگي و ارائه‌ي ديرهنگام پرونده، قره‌كليسا از سوي كارشناسان يونسكو نمره‌ي قبولي نگرفت و ايران يك سهميه‌ي خود را براي ثبت جهاني از دست داد. در تيرماه 1387‌، پرونده‌اي با عنوان مجموعه‌ي كليساهاي آذربايجان به يونسكو فرستاده شد و نهمين اثر جهاني ايران با نام مجموعه «كليساهاي ارامنه» شامل سه كليساي اصلي و چند بناي اطراف آن، همراه دهكده‌ها و قبرستان ثبت جهاني شد. پس از آن و در سال 1388 «سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر» كه شامل 14 اثر بود، دهمين اثر جهاني ايران نام گرفت. سال 1389 نيز ايران براي نخستين‌بار توانست از ديگر ظرفيت‌هاي يونسكو استفاده كند و موفق به ثبت جهاني دو اثر تاريخي «بازار تبريز» و مجموعه‌ي «بقعه‌ي شيخ صفي‌الدين اردبيلي» به‌صورت همزمان شد. سال گذشته هم كه اجلاس كميته‌ي ميراث جهاني در پاريس برگزار شد، ايران يك پرونده تاريخي و يك پرونده‌ي طبيعي را براي ثبت معرفي كرده بود و موفق شد سيزدهمين اثر جهاني خود را با نام «باغ‌هاي ايراني» در بخش تاريخي ثبت كند.

انتهاي پيام