براساس آيات و روايات به دلايل مختلف و در برهه‌هايي از زندگي، مشكلاتي بر سر راه زندگي انسان‌ها قرار مي‌گيرد كه مي‌توان آن‌ها را مقدمه‌اي براي رشد و نتيجه اعمال و رفتار انسان ذكر كرد.
به گزارش خبرنگار دين وانديشه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در آيه 156 از سوره بقره به بحث در رابطه با رويكرد برخي افراد در مواجهه با مصيبت‌ها پرداخته مي‌شود كه در ادامه به متن، ترجمه و برخي مفاهيم آن اشاره مي‌شود:
متن:
«الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»
ترجمه:
(صابران) كساني هستند كه هرگاه مصيبتي بر آن‌ها وارد شود، مي‌گويند ما از آن خدا هستيم و به سوي او بازمي‌گرديم.
مفاهيم:
مردم در برابر مشكلات و مسائل چند دسته‌اند:
- « اذا مسّه الشّر جزوعاً» گروهي ناشكيبايي و جيغ و داد مي‌كنند.
- «و بشّر الصّابرين» گروهي بردباري و صبر مي‌كنند.
- «اللّهم لك الحَمد حَمد الشّاكرين لَك علي مُصابهم» گروهي علاوه بر صبر، شكرگزارند. متني كه در سجده پاياني زيارت عاشورا مي‌خوانيم موكد اين موضوع است.
اين برخوردها، نشانه معرفت هركس نسبت به فلسفه مصائب و سختي‌هاست. همان‌گونه كه كودك، از خوردن پياز تند، بي تابي مي‌كند و نوجوان تحمّل مي‌كند؛ ولي بزرگسال پول مي‌دهد تا پياز خريده و بخورد.
انتهاي پيام
نظرات