یک هنرمند نقاش معتقد است برای شفاف‌سازی آنچه در حراجی تهران اتفاق می‌افتد و قیمت‌گذاری درست و اصولی آثار ارایه شده در این حراجی نیاز به نوعی از هدایت و نظارت دولتی وجود دارد.

اصغر کفشچیان مقدم در گفت‌و‌گو با خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی تأثیر حراجی‌ها بر هنرهای تجسمی ایرانی توضیح داد: حراجی‌ها به خودی خود، برای هنرهای تجسمی مفید هستند، مشروط بر اینکه اصول حاکم بر آن‌ها از بازار هنری داخل ایران شکل گرفته باشد نه از بیرون. اکنون به نظر می‌رسد زیرساخت‌های این حراجی‌ها از بیرون ایران تعیین شده‌اند.

او افزود: چنین وضعیتی نه به نفع فرهنگ و هنر خواهد بود نه کمکی به وضعیت اقتصادی هنرمندان می‌کند. به نظر می‌رسد که شرکت آثار هنری ایرانی در حراجی‌های مختلف مثل حراجی تهران توسط عده‌ای خاص انجام می‌شود و آن‌ها نیز افراد را گروه‌چین و دست‌چین می‌کنند.

این هنرمند بیان کرد: اگر ساخت‌های این حراجی‌ها مشخص باشد و از شکل یک شو خارج شود قطعا برای هنر ما مفید خواهد بود. ولی اکنون به نظر می‌رسد که همه چیز این حراجی‌ها در پرده‌ای از ابهام انجام می‌شوند.

او در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: حراجی‌هایی که خارج از مرزهای ایران برگزار می‌شوند متناسب با کشور خود هستند که توسط افراد از پیش تعیین شده کنترل و هدایت نمی‌شوند. باید ابزار کارآمدی برای هدایت حراجی وجود داشته باشد که هم آثار ارایه شده و فروش آن‌ها از داخل کشور شکل بگیرد و هم اینکه هنرمندانی که می‌توانند در این حراجی‌ها شرکت کنند هم مشخص شوند. سوالی که من دارم این است که آیا همه هنرمندان می‌توانند در این حراجی‌ها شرکت کنند؟

این هنرمند پیشکسوت در بخشی از سخنانش اظهار کرد: جدای از بحث دخالت مستقیم دولت معتقدم نباید احساس شود که برای این حراجی از سازمان‌های خارج از ایران سیاست‌گذاری می‌شود و در این بین افرادی از ایران هم در راستای منافع شخصی خود و تعدادی از هنرمندان هم برای نیاز معیشتی خود به این حراجی‌ها تمایل نشان می‌دهند ولی اگر تعداد حراجی‌ها زیاد باشد مشروط بر اینکه همه چیز واضح و مشخص باشد و بخش اعظمی از آنچه در حراجی اتفاق می‌افتد در پرده‌ای از ابهام نباشد و با مدیریت و هدایت درستی شکل بگیرد قطعا برای کشور مفید خواهد بود.

او در پاسخ به این سوال که چقدر مدیریت دولت بر این حراجی‌ها را مفید و لازم می‌دانند، گفت: می‌توانیم امکان مدیریت دولتی بر این حراجی‌ها را با کالاهای تولیدی مقایسه کنیم. باید بررسی کنیم دولت بر این کالاها چطور نظارت می‌کند؟ می‌بینیم که نظارت دولت بر تولیدکنندگان کالاها به این صورت است که آن‌ها را موظف می‌کند که اصولی را رعایت کنند. مثلا اندازه‌ی تولید کالا تعیین شود و شرکتی به نام استاندارد، شرایط ارایه کالا را تعیین می‌کند و مرتبا از عملکرد تهیه و توزیع کالا نیز گزارشاتی ارایه می‌شود. دولت می‌تواند در اجرای این حراجی‌ها به این شکل دخالت کند.

این هنرمند افزود: یکی از نکاتی که در این حراجی‌ها حائز اهمیت می‌باشد، این است که در همه جای دنیا بازار اقتصاد و هنر حراجی را کنترل می‌کند و خریداران از کالایی که می‌خرند اطمینان دارند ولی در ایران چگونه می‌توانیم اطمینان کنیم که کالایی که خریدیم قیمت حقیقی خود را دارد؟

کفشچیان در بخشی از سخنانش گفت: سوالاتی که غالبا در این حراجی‌ها مطرح می‌شود این است که آیا قیمت‌گذاری آثار هنری براساس مبنای اصولی انجام شده است؟ و اگر اثر خریداری شده اورجینال نباشد و قیمت آن اصولی نداشته باشد خریدار چه می‌تواند بکند؟ یکی از نکات دیگر حراجی تهران این است که در ایران هنوز تقاضای کالای هنری شکل نگرفته است و ما سرنا را از سر آن می‌زنیم! حراجی‌ها در کشورهایی شکل می‌گیرد که تقاضاکننده و خریدار آثار هنری زیاد است و بر مبنای آن بازار حراجی به عنوان راهکاری برای پاسخگویی به نیاز مردم انتخاب می‌شود. در کشور ما هنوز تقاضای محصول هنری به اندازه‌ای نیست که این حراجی‌ها شکل بگیرد.

او ادامه داد: در حراجی تهران شاهد آن بودیم که یک هنرمند ارزشمند حراجی را برگزار می‌کند. از نظر من این توهین به ارزش هنری هنرمند است چون این کار باید توسط کارشناسی که مراحل علمی این کار را گذرانده است، انجام شود. نه اینکه به وسیله‌ی یک هنرمند مشهور مردم‌فریبی شود. آیا این تخلف نیست؟

این هنرمند پژوهشگر اضافه کرد: من فکر می‌کنم بهتر است تبلیغات و جوسازی‌ها را کم کنیم و برای قیمت‌گذاری اثار نظر منتقدین هنری را لحاظ کنیم و توجه کنیم که ارزش هنری آثار چقدر هستند که قیمت آن‌ها بالا می‌رود و آن‌ها چه جایگاهی در ارتقای هنر ایران‌زمین دارند؟ هنرمندان چقدر از ساختارهای خلاقانه و نو برای خلق آثار هنری خود استفاده کرده‌اند؟

این هنرمند نقاش همچنین گفت: یکی دیگر از مشکلات این حراجی این است که ما اصلا نمی‌دانیم خریداران چه کسانی هستند؟ آیا خریداران حقیقی هستند؟ حقوقی هستند؟ آیا آن ها کالا را می‌خرند و یا این یک بازی است؟ چون ما همیشه می‌بینیم یک سری افراد خاصی در این حراجی‌ها شرکت می‌کنند. ما سرمایه‌داران، هنردوستان و هنرمندان را می‌شناسیم. لازم است که تفحصی شود و مشخص شود که این چه کسانی هستند که آثار هنری را می‌خرند؟

کفشچیان اضافه کرد: اگر احساس می‌شود که در این حراجی‌ها اتفاقات دیگری در حال وقوع است باید عاقلانه هدایت شده و رشد پیدا کند و به دست کسانی سپرده شود که دغدغه دارند، دلسوزند و هنر را می‌فهمند، نه کسانی که فقط پول را می‌فهمند. احساس می‌شود که در این حراجی فقط پول استشمام می‌شود.

او در بخشی از سخنانش بیان کرد: متأسفانه این روند تأثیر منفی در تولید آثار هنری می‌گذارد و جوانان ما فکر می‌کنند که آثاری که قیمت بالایی دارند حتما آثار ارزشمندی هستند. امیدوارم حداقل سرنخ آنچه در حراجی تهران اتفاق می‌افتد در داخل ایران باشد و این گونه نباشد که این حراجی‌ها از خارج از کشور خط بگیرند و این برنامه‌ها فقط برای خاطر طمع باشد.

انتهای پیام