این عضو هیأت مدیره انجمن فیلمبرداران سینما درباره مرحوم فرجالله حیدری درگفتوگویی با ایسنا بیان کرد: آشنایی و نحوه ارتباط من با این هنرمند، از زمانی که وارد هیات مدیره انجمن فیلمبرداران شدم، یعنی از دهه هفتاد آغاز میشود. به خاطر دارم که او گله میکرد که "چرا ما را به فیلم فارسی متهم میکنند؟ آن دورهای که ما کار میکردیم سبک فیلمسازیها به این شکل بوده و ما فقط از عوامل اجرایی آن بودیم، حرفش درست بود و البته به نظر من فیلمهایی که آنزمان در سینما ساخته میشدند بسیار بهتر از برخی فیلمهای کنونی است.
این فیلمبردار با اشاره به اینکه "افرادی که با فرج الله حیدری کار کردهاند، از بچههای فنی تا کارگردانان، متفق القول میگویند، او انسان شریفی بود" بیان کرد: این هنرمند رابطه بسیار خوبی با دیگران داشت. سر صحنه هیچ گاه عصبانی نمیشد و هنگامی که در کنار او کار میکردی احساس آرامش داشتی. مهرداد لشگری نژاد از دستیاران او تعریف میکرد که سر فیلمی دچار مشکل مالی شده بودم، اما او صبر کرد و تا مشکل من حل نشد، کارش را شروع نکرد. حیدری بابت این رفتار و اخلاقش معروف بود.
بدخشانی درباره تخصص و مهارتهای این فیلمبردار توضیح داد: فرجالله حیدری، تخصص خاصی داشت که بین کارگردانان معروف بود، او سرعت عمل بسیار بالایی در کارش داشت. این نکته را از ابوالحسن داوودی نیز شنیدم زیرا فیلمبرداری "زادبوم" را مرحوم حیدری انجام دادند. این سرعت عمل بالای او باعث نشده بود که کیفیت کارش پایین بیاید بلکه به این مفهوم است که او به طور مثال نورپردازی خوبی انجام میداد. همه فیلم "میخواهم زنده بمانم" را به خاطر داریم که یکی از دلایل ماندگاری این اثر به خاطر فیلمبرداری آن است.
دبیر انجمن فیلمبرداران سینما ادامه داد: او از سال ۴۹ وارد سینما شد در حالیکه حدوداً ۱۴ ساله بوده. خوشحالم که توانستیم دو سال پیش در شب نقره فیلمبرداران برای او بزرگداشتی برای قدردانی از سالهای تجربه و تخصص او برگزار کنیم.
بدخشانی با بیان اینکه "او در این سالها مانند دیگر پیشکسوتان دچار دلشکستگی از بیمهریها شده بوده" گفت: کسی که بعد از سالها کار و فعالیت کوله باری از تجربه دارد نباید کنار گذاشته و بازنشسته شود و این اتفاق یک کم لطفی در حق میانسالان هنری است. در این سالها پیگیر کارهای بیمه او بودم و آخرین بار، هفته گذشته تلفنی با او صحبت کردم. مثل همیشه رفتاری بسیار انسانی و شریف داشت و اگر حرفی هم بیان میکرد و یا درخواستی داشت منطقی بود.
این مدیرفیلمبرداری اضافه کرد: فیلمبرداری فیلم «نیش» که اولین تجربه فیلمسازی همایون اسعدیان بوده را فرج الله حیدری انجام داد و در این سالها هیچگاه نشنیدم که کسی پشت سر او حرفی بزنند و نارضایتی از او داشته باشد. نکته دیگری که در سابقه کاری او وجود دارد این است که او سرصحنه تصویربرداری برای یکی از فیلمها، چشم راستش مشکل پیدا میکند و از آن به بعد فیلمبرداری را با چشم چپ انجام میدهد و تا این اواخر هم با همین چشم چپش کار میکرد؛ این در حالی است که ۹۹ درصد تجهیزات سینمایی ما برای چشم راست ساخته شده بنابر این کار با چشم چپ بسیار سخت است ولی او این مهارت را به خوبی داشت.
بدخشانی درپایان خاطرنشان کرد: از نظر من به عنوان یک فیلمبردار، کارنامه فرجالله حیدری بسیار درخشان است. ممکن است در این کارنامهاش جایزه یا سیمرغی وجود نداشته باشد اما اینها مهم نیست. من به عنوان فیلمبردار وقتی صحنههایی که او فیلمبرداری کرده است را میبینم متوجه میزان تبحر او میشوم. درنهایت آن چیزی که حقش بوده ادا نشد و به جرات میتوانم بگویم دیگر کسی مانند فرجالله حیدری در سینما متولد نخواهد شد.
به گزارش ایسنا، فرجالله حیدری از فیلمبرداران سرشناس سینمای ایران، (۱۵ آذرماه) در سن ۶۲ سالگی بر اثر ایست قبلی درگذشت.
فرجالله حیدری در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او دارای مدرک تحصیلی دیپلم ریاضی بود و فعالیت خود در سینما را با دستیاری فیلمبرداری فیلم «کوچه مردها» ساخته سعید مطلبی در سال ۱۳۴۹ آغاز کرد.
او تاکنون مدیر فیلمبرداری بیش از ۳۰ فیلم سینمایی و فیلمبردار نزدیک به ۲۰ اثر سینمایی بوده است.
فیلمبرداری «سام و نرگس» و «میخواهم زنده بمانم» به کارگردانی ایرج قادری و «روز شیطان» به کارگردانی بهروز افخمی از جمله کارهای مرحوم حیدری بوده است.
همکاری با فیلمهای «قاعده بازی» احمدرضا معتمدی و «پارکوی» فریدون جیرانی در سال ۸۵ از آخرین کارهای این فیلمبردار است. فیلمبرداری فیلم «کارناوال مرگ» در سال ۸۷، «شانس، عشق، تصادف» (۱۳۹۳)، «زندگی خصوصی» (۱۳۹۰) از آخرین کارهای اوست.
مراسم تشییع فرج حیدری یکشنبه ۱۸ آذر ماه ساعت ۹ صبح از خانه سینما خیابان وصال انجام میشود.
انتهای پیام
نظرات