این روزنامهنگار در آستانهی بیستمین سال فعالیت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) چنین میگوید: من با نشریات مختلفی کار کردم؛ جمهوری اسلامی، کیهان و جامجم و البته با برخی نشریات دیگر و خبرگزاریها هم کار کردم. مدتها برای ایرنا و ایلنا مقاله مینوشتم و گاهی هم مطالبی به ایسنا دادم و به فارس هم یک بار مطلب دادم. وقتی که به کل مجموعه فعالیت ایسنا نگاه میکنم، میبینم ایسنا در میان خبرگزاریها از استقلال بیشتری برخوردار است.
مسعود ادامه میدهد: کمتر دیدهام ایسنا تحت تاثیر جریانهای سیاسی قرار بگیرد. در بیشتر مطالب، گزارشها و اخبارش دقت کردهام و دیدهام بیشتر خبرنگاران، هم و غمشان جامعه است تا منافع این گروه و آن گروه. به همین خاطر به مجموعه ایسنا تبریک میگویم و اعتقاد دارم که در انجام وظایف حرفهایاش هیچگاه اصول حرفهایاش را زیر پا نگذاشته است.
این روزنامهنگار پیشکسوت با اشاره به وظایف حرفهای رسانهها در قبال جامعه که نسبت به آن کوتاهی میکنند، با طرح چند پرسش اظهار میکند: امیدوارم ایسنا بعد از فاز دوم فعالیت خودش یعنی بعد از ۲۰ سالگی، خوب بدرخشد. باید بگویم، من پیش از این انتقادی از کل رسانهها داشتم و آن اینکه چرا رسانهها در وظایفشان نسبت به جامعه کوتاهی میکنند؟ بعد از اینکه تشت رسوایی افتاد، تازه شروع میکنند و پوشش میدهند؟ چرا در مورد مبارزه با مفاسد پیشتازی نمیکنید؟
او سپس ادامه میدهد: زمانی بود که در مطبوعات گزارشها و مطالبی از مسائل جامعه تهیه میکردیم و تاثیرگذار هم بود؛ به عنوان مثال زمانی که معاون درمان وزرت بهداشت ۳۰۰ قلم دارو را از لیست بیمه حذف کرد، بلافاصله خود من گزارش تهیه کردم بعد از سه روز هیات دولت ۳۰۰ قلم را برگرداند. و بعد معاون وزارت بهداشت هم برکنار شد. میخواهم بگویم اگر دوستان رسانه گزارشهایی تهیه کنند که تاثیرگذار باشد، ارزش آن از ۱۰۰ خبر روتین معمولی بیشتر است. ایرادی که من به برخی رسانهها میگیرم و امیدوارم ایسنا اینگونه نباشد، این است که دستمزد را بر اساس تعداد اخبار تعیین میکنند و این به نظرم به آن رسانه ضربه میزند؛ در حالی که یک گزارش یا مصاحبهی جاندار ارزشش از ۱۰۰ خبر معمولی بهتر است. اگر شما از نظر کیفی برای گزارشگر و خبرنگار ارزش قائل باشید، آن خبرنگار به سمت خبر تولیدی میرود نه خبرهای کپی پیست و گزارش و خبری تهیه میکند که به درد جامعه بخورد.
انتهای پیام
نظرات