به گزارش خبرنگار ایسنا، سی‌وهفتمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان در حالی برگزار شد که طبق سنوات گذشته دانش‌آموزان پسر و دختر هر روز در نوبت‌های صبح و بعدازظهر به تماشای فیلم‌ها نشستند.

سالن‌های سینما حس و حال خاصی داشت و بچه‌ها به دور از هرگونه فضای رسمی جشنواره‌ای فیلم ها را دیدند، در نشست‌های خبری فیلم‌ها شرکت کردند و حتی سوالات تخصصی از فیلم‌سازان پرسیدند.

این نشان می‌دهد نسل جدید نسبت به تولید آثار سینمایی دقیق‌تر، حساس‌تر و آگاهی بیشتری دارد و این هم به خاطر پیشرفت تکنولوژی و دسترسی‌های راحت‌تر به محصولات سینمایی جهانی است، هرچند گزارش میدانی خبرنگار ایسنا در این فضای جشنواره نشان می‌دهد که برخلاف برخی پیش بینی‌ها ، کودکان و نوجوانان ایرانی، همچنان فیلم‌های بومی را هم پیگیری می‌کنند.

به همین منظور به سینماهای محل جشنواره سر زدیم و با برخی از داوران کودک و نوجوان، خبرنگاران و تماشاگران ، صحبت کردیم تا کمی با نظرات و ذائقه نسل جدید آشنا شویم.

سوین صابری سومین سالی است که به عنوان داور در جشنواره فیلم‌ کودک ‌و نوجوان حضور داشت.

او با اشاره به تماشای چهار فیلم در جشنواره امسال، گفت: فیلم‌های جشنواره امسال بسیار جذاب و عالی بودند و سطح آن‌ها نسبت به گذشته بالاتر رفته بود.

وی گفت: ایران فیلم‌های بسیار خوبی با توجه به سلیقه کودکان و نوجوانان می‌سازد. 

این داور نوجوان که عاشق فیلم‌سازی، بازیگری و مجری‌گری است، از علاقه خود به حرف زدن از کودکی گفت و افزود: با راهنمایی مادرم و بدون گذراندن کلاس، چندین بار روی صحنه رفته‌ام.

او خطاب به همسالان خود تأکید کرد: قطعاً فیلم‌هایی که در جشنواره وجود دارد مناسب شماست و به دردتان می‌خورد. حتماً سال آینده در جشنواره شرکت کنید.

«افسانه سپهر» و «دختر برقی۲» را دوست داشتم

فاطمه ترابی نیز که امسال افتخار داوری را داشته است، اظهار کرد: داور باید نظر شخصی خود را بیان کند و این موضوع به معنای نادیده گرفتن زحمات کارگردانان نیست. 

وی که دو سال است در جایگاه داوری قرار گرفته، معتقد است جشنواره سه درس «تلاش و پشتکار»، «جنگیدن برای آرزوها» و «ناامید نشدن» را به بچه‌ها می‌آموزد. 

ترابی از بین فیلم‌های دیده‌شده، انیمیشن «افسانه سپهر» را به دلیل به تصویر کشیدن زندگی واقعی و درس‌های بزرگش برای کودکان و «دختر برقی ۲» را به این دلیل که نشان می‌دهد یک کودک نیز می‌تواند کارهای بزرگ انجام دهد و برای جامعه مفید باشد، بسیار دوست داشت. 

وی با اشاره به بهبود کیفیت فیلم‌ها گفت: فیلم‌های این دوره جذابیت خاصی داشتند و توانسته بودند زندگی واقعی را برای بچه‌ها به تصویر بکشند.

آرزوی این داور تبدیل شدن به یک بازیگر موفق بود و از حضورش به عنوان بازیگر در دو فیلم کوتاه خبر داد.

آنیتا ملک‌پور دیگر داور نوجوان جشنواره بود که از افتخار حضور در این جایگاه ابراز خوشحالی کرد. 

او نیز بر این باور است که داور باید نظر خود را صریح بیان کند.

با تماشای فیلم‌ها قدرت تخیل‌مان بالا می‌رود

هورا میرقلی خان، داوری با دو سال سابقه، جشنواره امسال را بسیار دوست داشت اما اشاره کرد که سلیقه‌اش به فیلم‌های دوره قبل نزدیک‌تر بود.

او «فیلم «دختر برقی ۱» را بیشتر دوست داشت و معتقد بود که «اگر تعداد انیمیشن‌ها جشنواره بیشتر می‌شد، خوش‌گذرانی بیشتری داشتیم.»

این داور کودک از الهام گرفتن از فیلم‌ها برای نمایش‌های مدرسه گفت: فیلم‌هایی که تماشا می‌کنیم ایده‌های خوبی به ما می‌دهد، برای مثال پس از تماشای فیلم‌های جشنواره من در مدرسه خودمان به عنوان مدیر برنامه می‌شوم و نقش‌هایی را براساس داستان‌های سینمایی به بچه‌ها می‌دهم و با هم تمرین می‌کنیم. 

فیلم‌های ایرانی را ترجیح می‌دهند 

آوینا سرکانی یکی از تماشاگران ۱۱ ساله که برای اولین بار در جشنواره حاضر شده بود، گفت: آدم می‌تواند خودش را جای شخصیت‌ها بگذارد و حس کند در آن موقعیت چه حالی دارد.

این کودک تماشاگر، در مورد تفاوت بین فیلم‌های ایرانی و خارجی گفت: فیلم‌های ایرانی را به دلیل فهم بهتر ، ترجیح می‌دهم، چون فیلم‌های خارجی هم موضوعاتش با زندگی‌های ما همخوانی ندارد و هم اگر دوبله نباشد و تند حرف بزنند، متوجه نمی‌شویم.

سرکانی به اتفاق از فیلم‌های «دختر برقی ۱»، «دختر برقی ۲» و «افسانه سپهر» به عنوان آثار محبوب  خود نام برد. 

در ادامه ترنم تدین دیگر تماشاگر این دوره از جشنواره از علاقه خود به ژانرهای تخیلی، هیجانی، اکشن و حتی ترسناک سخن گفت و از فقدان برخی ژانرها گلایه کرد.

جشنواره کمک کرد تا شغل خبرنگاری را انتخاب کنم

ابوالفضل میرخلف‌زاده، خبرنگار نوجوان، درباره سابقه فعالیتش گفت: من تقریباً از سه سال پیش کار خبرنگاری را شروع کردم و با خبرگزاری‌های مختلف همکاری داشته‌ام. این حوزه بسیار گسترده و جذاب است و علاقه زیادی به آن دارم؛ بنابراین دوست دارم این راه را ادامه دهم.

وی در ارزیابی جشنواره امسال بیان کرد: جشنواره سی‌وهفتم بهتر از دوره‌های سی‌وششم، سی‌وپنجم و سی‌وچهارم بوده است. خدمات ارائه‌شده به بچه‌ها کیفیت بالاتری داشته و فیلم‌ها با نیاز مخاطبان هماهنگ شده‌اند. در کل، پیشرفت کلی بسیار خوبی مشاهده می‌شود.

میرخلف‌زاده درباره ضعف‌های جشنواره افزود: ضعف خاصی به نظرم نمی‌رسد، اما ضعف‌های بسیار کوچکی وجود دارد.

وی خطاب به دیگر نوجوانان گفت: به بچه‌ها توصیه می‌کنم سال آینده در جشنواره سی‌وهشتم به عنوان داور یا خبرنگار شرکت کنند. علاوه بر لذتی که می‌برید، در حوزه کاری‌تان نیز تجربه کسب می‌کنید.

این خبرنگار نوجوان درباره تأثیر جشنواره بر انتخاب شغلی خود توضیح داد: جشنواره به من کمک کرد تا بین چند شغل، خبرنگاری را انتخاب کنم. برگزاری جشنواره در اصفهان و حضور من در بخش خبرنگاری، علاقه‌ام به این حرفه را افزایش داد.

او درباره روند گزینش داوران و خبرنگاران نوجوان گفت: از نحوه گزینش بسیار راضی بودم. ابتدا یک آزمون آنلاین برگزار شد که حدود ۱۱۰ نفر انتخاب شدند و سپس در آزمون حضوری، ۵۰ نفر به عنوان داور و خبرنگار برگزیده شدند. آزمون‌ها به خوبی طراحی شده بودند.

فیلم‌های کمدی ضعیف برای کودکان نسازید

سیدامیرحسین مدنی دیگر خبرنگار نوجوان حاضر در جشنواره، که سومین سال حضورش در این رویداد بود، درباره جشنواره امسال گفت: جشنواره امسال نسبت به سال قبل بهتر بود. فیلم‌های بهتری ارائه شد و کارگردانانی که سال گذشته تلاش‌شان نتیجه نداده بود، این بار فیلم‌های بهتری آوردند. فیلم‌هایی مثل «دختر برقی» بسیار قوی و زیبا بودند.

او همچنین به برخی ضعف‌ها اشاره کرد و گفت: به نظر من فیلم‌ها نباید فقط بر طنز تمرکز کنند، زیرا ممکن است طنز ضعیف، تأثیر منفی روی کودکان و نوجوانان بگذارد.

این خبرنگار نوجوان در مورد فیلم‌های با زبان‌های محلی مانند کردی یا لری نیز مطرح کرد: اگر فیلم‌ها زیرنویس نداشته باشند، برای برخی از بچه‌ها مشکل‌ساز می‌شود. من خودم حوصله خواندن زیرنویس را ندارم و ممکن است از فیلم زده شوم. به نظر من اگر این مشکل برطرف شود، می‌توانیم بهتر از فیلم‌ها لذت ببریم.

وی در پایان درباره علایق شغلی خود گفت: دوست دارم در آینده بازیگر شوم، اما به کارگردانی هم فکر می‌کنم. در عین حال، احتمالاً خبرنگاری را ادامه خواهم دادم چون به آن علاقه دارم.

انتهای پیام