به گزارش ایسنا، هنرمندانی که طی یکی دو روز اخیر در صفحات شخصی خود از سالروز درگذشت داریوش مهرجویی نوشته بودند، صبح امروز اما با انتشار خبر درگذشت ناصر تقوایی در بهت فرو رفتند؛ هنرمندی که سال‌ها مجالی برای فیلمسازی نیافت و همین مساله، اندوه درگذشت او را برای جامعه هنری دو چندان کرد.

پرویز پرستویی، رضا کیانیان، حسن فتحی، شبنم مقدمی، اسدالله امرایی، منیژه حکمت، شهرام مکری، صابر ابر، مهدی سلطانی، هادی حیدری، علی شمس، رویا میرعلمی، فاطمه معتمد آریا، الهام کردا، کورش سلیمانی، فرزین محدث، حمیدرضا نعیمی، روح‌الله جعفری،رضا گوران، هاله مشتاقی‌نیا و ... از جمله چهره‌هایی بودند که بهت و اندوه خود را بابت درگذشت این هنرمند در فضای مجازی به اشتراک گذاشتند و بعضی از آنان کوشیدند بی‌قراری خود را با انتشار چندین پست و استوری التیام ببخشند.

حامد بهداد نیز با انتشار پستی نسبتا طولانی غم و اندوه خود را از درگذشت تقوایی به اشتراک گذاشت.

او در بخشی از این نوشتار خود آورده است:

« لباس پوشیدم و با سیگاری روشن به سمت اتاق گریم رفتم. فاصله دو اتاق زیاد بود. نمی‌دانم چرا در راه به مرگ ناصر تقوایی فکر کردم. گویی سئوالی آمد که این چگونه خواهد بود و حس کردم روح از جسمش بیرون می‌آید. به پله‌ها نرسیده، از خود پرسیدم اگر اینها بروند چه می‌شود و ناگهان سرم را تکان دادم که این فکر ناپدید شود. بعد از گریم میان کار با تورج الوند نشستیم و درباره سینمای داریوش مهرجویی گفتیم و من تأکید کردم که مرگ او عادی نبود و بهتر است نامش را شهادت بگذاریم و مهرجویی پیامبر بود و … گرماگرم صحبت، دستیار گفت: بریم سر صحنه. امروز چشمم را که باز می‌کنم خبر رفتن ناصر تقوایی را درست به تاریخ فوت (شهادت) مهرجویی می‌بینم. میهوت شدم که چرا دیشب چنین فکری از من گذشت؟ آیا ما همه به هم وصلیم؟ چه بود و حالا باید موضوع را درک‌کنم. گویی هنوز آن را نفهمیده‌ام. حال همسرش را تخیل می‌کنم. سال‌ها در کنار تقوایی بودن را و مراقبت و مهر ورزیدن و زین پس بی او بودن را. و سپس حال سینما را مرور کنم که با تقوایی چه شد و کجا رسید و چگونه خواهد بود چرا چون سینمای ایران بی تقوایی نبوده هیچگاه. چون تقوایی با فیلم‌ نساختن‌هایش هم در ادامه سینمای خود دارد به‌ما چیزی می‌گوید و احتمالا با تحمل مصائب، که حرمان هنرمند و هنرش بیشتر از همه ملال‌آور است دارد پیامی را به آیندگان مخابره می‌کند و این مدتهاست که در حافظهٔ تاریخی سینمای ایران زنگ می‌خورد که ناصر تقوایی بزرگ در جامعهٔ سانسورزدهٔ دست از کار کشیده است و حیف که ما را محروم از آثار بعدی کرد و حالا فکر بعدی شکل می‌گیرد که محرومیت ما از او و اعتصاب و دست شستن او از فیلمسازی حتی از زندگی دارد حیات و رازی را زنده نگه میدارد و به‌ ما می‌گوید مرگ اصلی ما کار کردن در این فضا است و از جایی به بعد برای آنکه فهم آگاهی حقیقت خدا هنر خلق زنده بماند باید مبارزه کرد و نساخت و عبور کرد. حال سخن اینجاست. اگر کار نکردن و حضور نداشتن و نساختن مرگ است که او (تقوایی) سال‌هاست یا کشته شده یا خودکشی کرده است. اما او که در تمام این سال‌ها با تمام وجود در ذهن و تاریخ ما بوده و حضور داشته است. و اینجا درست همینجاست که بغض و اندوه من فرا می‌رسد چرا که این سینما به دست بزرگانی چون او به ساحل دست‌های نسل بعدی می‌رسد. حالی دارم شبیه کشتی که از طوفان به سلامت رسیده و چیزیش به ساحل نمانده و ناخداش مرده سر بر سکان نهاده است و غریو شادی مسافران طوفان‌زده به گوش می‌رسد. سلام بر ناخدا ناصر تقوایی.»

تقوایی که جزو سرامدان سینما و ادبیات بود، در زمینه تئاتر کمتر فعالیتی کرد و کمتر در مجامع تئاتری حاضر می‌شد. با این حال او در زادروز بهرام بیضایی با حضور در مجموعه تئاترشهر و در جلسه نمایشنامه‌خوانی «شب و هزار و یکم» نوشته بیضایی، فرصتی رقم زد تا این هنرمند چند ساعتی، مهمان تئاتری‌ها باشد.

روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر نیز همزمان با درگذشت این هنرمند خاطره آن روز را بازنشر داد.

« یکشنبه پنجم دی ماه سال ۱۳۹۵ بود که زنده یاد ناصر تقوایی این کارگردان پیشگام سینمای ایران که در حوزه‌های پژوهشی مربوط به تعزیه نیز فعالیت‌های ارزنده‌ای را در حوزه سینمای مستند پیش‌روی مخاطبان قرار داده، مهمان تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر به بهانه برگزاری جلسه نمایشنامه‌خوانی «شب هزارو یکم» به نویسندگی استاد بهرام بیضایی و کارگردانی هادی سروری بود.

مراسمی که به مناسبت تولد استاد بیضایی با حضور هنرمندان ارزنده سینما، تئاتر و تلویزیون برگزار شد و یکی از شب‌های به یادماندنی مجموعه تئاترشهر را رقم زد.

مرحوم ناصرتقوایی تیرماه سال ۱۳۹۳ بود که با حضور در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر از نمایش «یوبیتسومه» به کارگردانی نیما نادری نیز دیدن کرد.

این باکس خبری به روز رسانی می‌شود.