به گزارش ایسنا، بیش از سه دهه است که «ریس ویترسپون» در حوزه‌های مختلفی فعالیت کرده است: ستاره‌ برنده‌ اسکار فیلم «سر به راه‌باش» و تهیه‌کننده‌ هالیوودی که «دختر گمشده» و «دروغ‌های کوچک بزرگ» را به پرده‌ سینما و تلویزیون آورد. اکنون، او عنوان تازه‌ای به رزومه‌اش افزوده است: رمان‌نویس.

«گاردین» نوشت، این ماه، این بازیگر ۴۹ ساله نخستین اثر داستانی خود را منتشر می‌کند: رمان «رفتن بدون خداحافظی»، که با همکاری «هارلن کوبن»، نویسنده‌ پرفروش رمان‌های تریلر نوشته شده است.

این کتاب، که پیش‌بینی می‌شود بلافاصله وارد فهرست پرفروش‌ها شود، داستان  شخصیتی به نام «مگی مک‌کیب» را روایت می‌کند که جراح سابق ارتش است که شغلی پزشکی و محرمانه را برای کارفرمایی ناشناس می‌پذیرد، اما ناگهان یکی از بیمارانش ناپدید می‌شود و زنجیره‌ای از توطئه‌های بین‌المللی آغاز می‌شود.

«ویترسپون» اخیرا گفته بود: «تا به حال هیچ‌وقت ایده‌ای برای نوشتن رمان نداشتم. همیشه بازیگری بودم که در خدمت اجرای دیدگاه دیگران بود. اما فکر کردم شاید وقتش رسیده که جهش بزرگ را انجام دهم و دنیای خودم را بسازم.»

«ویترسپون» و «کوبن» اکنون مشغول اجرای تور معرفی کتاب هستند و هفته‌ آینده در Royal Festival Hall واقع در لندن، در راستای بخشی از جشنواره‌ ادبی لندن، در کنار هم ظاهر خواهند شد.
اما این تغییر مسیر، برای «ویترسپون» در واقع ادامه‌ راهی است که همیشه با بازآفرینی و درک دقیق سلیقه‌ مخاطبان شناخته شده است.

«ویترسپون» که در نیواورلئان به دنیا آمد و در نشویل بزرگ شد، در ۱۴ سالگی با فیلم «مردی در ماه»(۱۹۹۱) پا به سینما گذاشت.
او در دهه‌ بیست‌سالگی زندگی‌اش نقش زنان باهوش، جاه‌طلب و متفاوتی را بازی کرد که با انتظارات جامعه مقابله می‌کردند: شخصیت «تریسی فلیک» در فیلم «انتخابات»، «ال وودز» در «لیگالی بلوند» و «ملانی کارمایکل»‌ در «خانه شیرینم آلاباما»‌.

بازی او در نقش «جون کارتر کش» در فیلم «سر به راه باش» جایزه‌ اسکار را برایش به ارمغان آورد و جایگاهش را به عنوان یکی از ستاره‌های پول‌ساز هالیوود تثبیت کرد.

با وجود این شهرت، اواخر دهه‌ ۲۰۰۰ دوران حرفه‌ای سختی برای «ویترسپون» بود. انتخاب‌های سینمایی‌اش ضعیف‌تر شد و فیلمنامه‌هایی که دریافت می‌کرد الهام‌بخش نبودند. او در آن زمان گفته بود: «فیلم‌های خیلی خیلی بزرگی درباره‌ ربات‌ها ساخته می‌شود، اما هیچ نقشی برای زن ۳۴ ساله در فیلمی درباره‌ ربات‌ها وجود ندارد.»

کمبود نقش‌های پیچیده برای زنان باعث شد او تصمیم بگیرد خودش پروژه‌هایش را تولید کند.
در سال ۲۰۱۲، شرکت Pacific Standard را تاسیس کرد که بعدا با شرکت بزرگ‌تر رسانه‌ای‌اش به نام Hello Sunshine ادغام شد تا داستان‌هایی درباره‌ زنان و توسط زنان روایت کند.

این استراتژی موفق بود. فیلم‌ها و مجموعه‌هایی چون «وحشی»، «زن گمشده» و «دروغ‌های بزرگ کوچک» با محوریت زنان پیچیده و قوی، به موفقیت‌های انتقادی و تجاری بزرگی دست یافتند.

پروژه‌های بعدی مانند مینی‌سریال «آتش‌های کوچک در همه‌جا» و «برنامه صبحگاهی»، جایگاه «ویترسپون» را به عنوان قدرت فرهنگی هالیوود تثبیت کردند.

زمانی که شرکت Hello Sunshine در سال ۲۰۲۲ با مبلغی حدود ۱ میلیارد دلار فروخته شد، «ویترسپون» به یکی از ثروتمندترین و بانفوذترین زنان هالیوود تبدیل شد.

او در سال ۲۰۱۷، «باشگاه کتاب ریس»(Reese’s Book Club) را راه‌اندازی کرد که اکنون میلیون‌ها عضو دارد و به‌طرز شگفت‌انگیزی قادر است هر کتابی را که انتخاب می‌کند به پرفروش‌ترین اثر تبدیل کند؛ پدیده‌ای که اکنون از آن با عنوان «اثر ویترسپون» یاد می‌شود.

کتاب‌هایی که او انتخاب می‌کند، اغلب داستان‌هایی درباره‌ تاب‌آوری و بازآفرینی زنان هستند و بسیاری از آن‌ها بعدا به پروژه‌های تصویری Hello Sunshine تبدیل می‌شوند.

«ویترسپون» در سال ۲۰۲۲ میلادی، نخستین جلد از مجموعه‌ «بتی پرمشغله» را برای کودکان نوشت و سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد به رمان‌نویسی بزرگسالان روی آورد.

شاید از ابتدا اجتناب‌ناپذیر بود که «ویترسپون» روزی رمان خود را بنویسد. در سال‌های اخیر، چهره‌های سرشناس زیادی به نویسندگی روی آورده‌اند: «کیانو ریوز» با «چاینا میویل» نویسنده‌ بریتانیایی فانتزی همکاری کرد؛ «هیلاری کلینتون» با «لوئیز پنی» نویسنده‌ داستان‌های جنایی کتابی نوشت و «بیل کلینتون» رمان‌های تریلری را با «جیمز پترسون» نوشت.

بر اساس داده‌های وبسایت Nielsen BookScan، در سال ۲۰۲۳، هشت مورد از صد رمان پرفروش جلد نرم، و پنج مورد از بیست جلد اول، توسط چهره‌های مشهور نوشته شده بودند.

داستان همکاری‌ «ریس ویترسپون» و «هارلن کوبن» تقریبا ۱۰ سال پیش،  زمانی که در یک کنفرانس با هم آشنا شدند، آغاز شد.

چند سال بعد، زمانی که ویترسپون با ایده‌ای درباره‌ جراحی که ناچار می‌شود به یک فراری تبدیل شود با «کوبن» تماس گرفت، همکاری‌شان طی تنها یک تماس تلفنی سه‌ساعته شکل گرفت.

این طرح برای «ویترسپون» معنایی شخصی هم دارد. پدرش پزشک نظامی بود که به عنوان ستوان در ذخیره‌ ارتش آمریکا خدمت می‌کرد و مادرش استاد پرستاری بود.

«کوبن» گفت: «نمی‌خواستیم هیچ‌کدام از این‌ها ظاهری تبلیغاتی یا نمایشی داشته باشد. هیچ‌کدام از ما دنبال افزودن یک مورد تزئینی به رزومه‌مان نبودیم. هر دو توافق داشتیم که باید بهترین کارمان را ارائه دهیم.»

اینکه آیا واقعا چنین شده است یا نه، هنوز مشخص نیست.

نقدهای اولیه دلگرم‌کننده‌اند؛ «لس‌آنجلس تایمز» توانایی رمان را در «غرق کردن خواننده در عمق داستان» ستوده و کتاب در وب‌سایت Goodreads میانگین امتیاز چهار ستاره دارد، اما همین نام «ویترسپون» برای جلب توجه عموم کافی است.

«کوبن» پیش‌تر درباره‌ ماهیت سینمایی داستان و تناسب شریک نویسندگی‌اش برای ایفای نقش اصلی نیز اظهارنظر کرده است.

اما در حال حاضر، تمرکز «ویترسپون» بر روی نوشتن است.

انتهای پیام