قسمت جنوب استان سيستان و بلوچستان با يكي از بزرگ‌ترين منابع آبي كشور يعني درياي عمان همجوار است. اين همجواري موقعيت ويژه‌اي را براي بهره برداري‌هاي جهانگردي و تفرجگاهي و انواع ورزش‌هاي آبي از سواحل درياي عمان به ويژه در ايام زمستان فراهم آورده است. به گزارش ايسنا، چابهار با قرارگرفتن در كنار ساحل درياي عمان، وسعت 25 هزار كيلومتر را داراست كه 130 كيلومتر آن مرز خاكي است. اين بندر با 230 هزار نفر جمعيت از پنج بخش مركزي، كنارك، پلان، دشتياري و زرآباد تشكيل شده و داراي سه شهر كنارك، ونگور و چابهار، همچنين 11 دهستان و 620 پارچه‌ آبادي است كه 33 درصد آن شهرنشين و 66 درصد آن ساكن روستا هستند. در كناره‌هاي اين دريا به خصوص در قسمت جنوبي شهرستان چابهار، صخره‌هاي بزرگي در اثر پيش روي آب درياي عمان و فرسايش سنگ‌هاي رسوبي به وجود آمده‌اند كه خلل و فرج ناشي از فرسايش آب در آنها، چشم‌اندازهاي بسيار زيبايي را ايجاد كرده است. خليج چابهار نيز با جلوه‌هاي بي نظير طلوع و غروب خورشيد در دريا، بدون شك زيباترين منظره طلوع و غروب كشور است. در كناره‌هاي درياي عمان و در قسمت جنوبي شهرستان چابهار صخره‌هاي بزرگي در اثر پيشـروي آب دريا و فرسايش سنگهاي رسـوبي به وجود آمده كه چشـم اندازي زيبا را تشكيـل داده است. ايـن بخـش از سـواحل را به خصوص در هنگام غـروب مي‌توان به عنوان يكي از ديـدني‌ترين سواحل جنوبي ايـران نام بـرد زيرا ديـواره‌هاي صخره‌اي و منـاظر دلنـشين ماننـد آكواريـومـي طبيعـي با انواع ماهي همـواره بينندگان را به شگفتي وا مي‌دارد. شهر چابهار، از اقليم متفاوت‌تري نسبت به ساير شهرهاي كشور بهره‌مند بوده و داراي ساحل صخره‌اي زيبايي است كه جاذبه‌هاي فراواني را براي جذب گردشگران و توريست‌ها فراهم ساخته است. ‌بندر زيباي چابهار گرچه شايد در نخستين نگاه، ناحيه‌اي محروم فاقد جاذبه‌هاي گردشگري و پيشينه تاريخي به نظر آيد؛ اما واقعيت آن است كه اين ناحيه داراي بهترين كرانه اقيانوسي كشور و معتدل‌ترين هواي جنوب كشور است. گل‌فشان‌ها، سواحل صخره‌اي و زيبا، مساجد زيباي محلي، بافت سنتي و زندگي ديدني بلوچ‌ها با كپرهاي خود، درخت انجير معابد و آثار فراوان تاريخي از جمله جاذبه‌هاي توريستي اين بندر زيبا هستند. از زيباترين جلوه‌هاي طبيعي چابهار ميژ توان به پديده گل‌فشان‌ها اشاره كرد. تپه‌هاي گل‌فشان به عنوان پديده‌اي كمياب در سطح جهان در شمال غربي منطقه‌ي چابهار استان سيستان و بلوچستان واقع شده‌اند. اين تپه‌ها با پرتاب حباب‌هاي گل و لاي از ژرفاي زمين، چشم هر بيننده‌اي را خيره مي‌كنند؛ به گونه‌اي كه بيشتر گردشگران وارد شده به چابهار از اين پديده زيباي طبيعي ديدن مي‌كنند. سه تپه‌ي گل‌فشان در فاصله‌ي دو دشت كهير و تنگ در 20 كيلومتري روستاي كهير و در مسير جاده‌ي تنگ، گالك در شمال غرب منطقه‌ي چابهار واقع شده‌اند. ميانگين ارتفاع اين سه تپه 10 تا 30 متر است. از اين تپه‌ها مانند آتشفشان حباب‌هايي از گل‌، لاي، آب و گاز هر 30 تا 36 ثانيه يكبار خارج مي‌شود، اين گل‌ها طوسي رنگ و فشرده هستند و طعمي شور دارند. روستاي تيس از توابع بخش دشتياري شهرستان چابهار است كه در منطقه كوهپايه‌اي در پنج كيلومتري شمال غرب چابهار واقع شده، رودخانه «لاوري» از ميان روستا مي‌گذرد و «خليج چابهار» در غرب آن قرار گرفته است. ارتفاعات متعددي نظير كوه‌هاي شهباز، پيلبند و لاوري، روستاي تيس را احاطه كرده است. اين روستا آب و هوايي از نوع گرم و خشك دارد. روستاي تيس از مراكز عمده سوزن دوزي است كه به طرز زيبا و تحسين برانگيزي توسط زنان روستا توليد مي‌گردد. اين روستا قلعه‌اي به نام «قلعه پرتقالي‌ها»‌دارد كه به لحاظ قدمت و نوع معماري جالب توجه است. اسكله‌هاي ماهيگيري نيز از ديگر جاذبه‌هاي چابهار به شمار مي‌روند. در چابهار چندين اسكله صيادي وجود دارد كه 3 سكلـه صيادي تيس ، رمين و بريس از بقيه ديدنـي‌تر هستند. در 15 كيلــــو متري شهر چابهار بعد ا‌‏‏‎ز روستاي رمين در مسير جاده‌اي ساحـلي گواتـر و در تنگه‌اي صخره‌هاي مشـرف به دره‌اي سبز و زيبا قرار دارد كه از بالاي آن روستــاي ليــپار در ميان سبزه زارها پيداست . در ميان دو كوه كه فاصــله چـــنداني با هم ندارند، آب بندي ايجاد شده كه آبــهاي سـرگردان اطراف را در خود جمع كرده و به آبگيــــري به طول 14 كيلومتر تبديل شده است. در اين آبگيــر چشم‌نواز انواع بوته‌ها و درختچه‌ها از نوع گز و كلير و چش با چشم انـدازي زيبا، منطقه‌اي بــكر با اكو‌سيستم خاصي را به وجود آورده است. پرندگاني چون چنگر، فلامينگو، كشيم، انواع حواصيـــــل، طاووس كن، باقرقره، تيهو، عقاب دشتي، خوتكا، در اين منطقه به چشم خورده و مناظر و جلوه‌هاي زيبايي را براي توسعه اكوتوريسم پديد آورده‌اند. انجير معابد هم از جاذبه‌هاي اكوتوريستي اين خطه از ديار سيستان و بلوچستان محسوب مي‌شود. جنگل حرا هم ديگر عنصر شاخص اكوتوريسم در چابهار است. در ناحيــــه ساحلي خليـــج گواتر، جنگلي بسيار زيبا و قابل توجه از گونه حرا به چشم مي‌خورد. حرا درختــــچه‌اي است كه در مرداب‌هاي نواحي گرم كرانه‌هاي عربــستان، مصـــــر و جنــــــــوب ايــــــران از جمله شهـــــــرستان چابهار مي‌رويد. از مشخصات حرا اين است كه دانه‌اش بر روي درخــــت مادر رشد اوليه را طي كرده و سپس نهال جوان حاصل از درخت جدا شده و به مرداب مي‌افتــــــد. برگــ‌هاي حرا با دوام است و ظاهر بيضوي شكل و منتهي به يك خامه باريك مي‌باشد، قسمت مورد اســـتفاده پوســته شاخه آن مي‌باشد، در حال حــــاضر اين جنـگل يكي از زيبـــــا‌ترين منظــــره‌هــــاي موجود در چابهار و منطقه گواتر به شمار مي‌رود. در حوزه حيات وحش نيز تمساح پوزه كوتاه برجسته ترين موجــود حيات وحش منطقه چابـــهار است كه به طـــور طبيعي در اين منطقه زندگي مي‌كنند. زيستگاه اصلي اين تمساح كه به نام محلي گانـدو خوانده مي‌شـــود، حدود 380هزار هكتار مســاحت دارد كه بخشـــي از آن در چابــهار و بخــش ديگر آن در شهرســتان ايرانشهر قرار دارد. بيشتر اين تمساح‌ها در بركه‌هاي ميان راســك و باهو كلات و باتلاق‌هاي دلــگان وكلاني متمركــــز هستند و اين تمســـاح تنـها تمســـاح ايـــران اســت كه داراي ارزش ملي و بيـــن المللي است. طول اين جانور تا چهار متر و حدود نيمي از كل بدن آن را دم قوي اين حيـــوان تشــــــكيل مي‌گردد. انتهاي پيام