اهالی سیستان و بلوچستان همچنان لباسهای سنتی و سوزن دوزی میپوشند و این لباسها در عید قربان و عید فطر بالاترین فروش را دارند. در مراسم عروسیها نیز خانواده عروس و داماد هرکدام کمتر از 10 دست به عروس لباسهای سنتی سوزن دوزی شده نمیدهند.
به گزارش خبرنگار صنایع دستی ایسنا، شهین شهرکی، یکی از سوزندوزهای استان سیستان و بلوچستان است که کارهایش مُهر ملی ایران و خامهدوزیهایی که انجام میدهد مُهر اصالت یونسکو را دارد و از دو آکادمی انگلستان و دانمارک گواهی اصالت گرفته است.
این هنرمند از چهارم دبستان سوزن دوزی را یاد گرفته و حالا حدود 44 سال است که این کار را انجام میدهد. 17 سال است که به صورت حرفهای و به شکل شرکت تعاونی سوزن دوزی را انجام میدهد. او که کارآفرین برتر بخش خدمات در سیستان و بلوچستان است، به ایسنا میگوید: به شکل شرکت تعاونی کار کردن راحتتر است، چون گروه بیشتری را میتوان جمع کرد و تحت پوشش بیمه قرارداد.
شهرکی بیان میکند: 200 کارگر سوزن دوز و 20 خیاط دارم که لباسهای سنتی میدوزند، گروهی از آنها بیمه صنایع دستی هستند و بعد از آنکه مدتی با ما کار میکنند آنها را به سازمان میراث فرهنگی معرفی میکنیم. آنها هم یک آزمون از افراد سوزندوز میگیرند و بعد از کسب نمره لازم یک گواهی به آنها میدهند. سپس سازمان فنی حرفهای آن گواهی را تایید و آنها را به بیمه تامین اجتماعی معرفی میکند تا با پایینترین نرخ، بیمه شوند که البته این کار هم به دلیل کمبود بودجه از شهریور سال گذشته متوقف شد.
این هنرمند، بیمهی صنایع دستی نیست و چون بازنشسته آموزش پرورش است، از همان بیمه بازنشستگیاش استفاده و درباره فروش محصولاتش اظهار میکند: فروشمان در استان خودمان خوب است چون مردم هنوز از لباسهای اصیل سیستان و بلوچستان استفاده میکنند. سالانه حدود 200 میلیون تومان فروش دارم، اما قبلا در نمایشگاهها به خصوص تهران که برگزار میشد، فروش خوبی داشتیم اما در یک سال اخیر نمایشگاهها افت کردند و آن فروش سابق را دیگر نداریم و در حال حاضر تنها چیزی که در نمایشگاهها فروخته میشود خوراکیها هستند.
ارزانترین کارهای این بانوی سوزندوز شال مروارید بافی شده است که قیمت آن 25 هزار تومان و گرانترین کارهایش رومیزیهای سوزن دوزی شدهی دو میلیون تومانی است که با پارچه پشمی و نخ فرانسوی دوخته شده است.
او کارهایش را به شکل چمدانی به کشورهای اروپایی از جمله دانمارک، سوئد، اتریش و... هم صادر و اظهار میکند: مثلا همان رو تختی که قیمتش دو میلیون تومان است را در کشورهای دیگر با 500 هزار تومان سود بیشتر عرضه میکنم. این کشورها بیشتر از شال، روسری، نوارهایی که برای روی لباس تولید میشود، کراوات، دستمالهای جیبی و کتهای سوزن دوزی شده استقبال میکنند.
این هنرمند کارهایش را به ترکیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس هم صادر و بیان میکند: امسال صادرکننده نمونه مواد غیرنفتی شدهام.
شهرکی میافزاید: اگر قیمت کارهایمان بالاست به خاطر خاص بودنش است که البته عمر طولانی دارند، چون مواد اولیهایی که برای این کار استفاده میشود بهترین نمونه ایرانی است و خودمان آن را تولید میکنیم. ابریشم را خودمان طوری رنگ میزنیم که پس ندهد. قبلا پارچههایمان را به نساجی مازندران سفارش میدادیم، اما بعد از زمانی که آن نساجی سفارش قبول نکرد کارمان را به پارچه بافهای تهرانی سپردیم.
بانوی سوزن دوز سیستان و بلوچستان میگوید: سوزن دوزی یک کار قدیمی و اصیل بوده که بیشتر درباریان از آن استفاده میکردند. بزرگترین مشکل ما این است که مردم کارهایمان را نمیشناسند یا اگر کاری را میخرند، نمیدانند چطور باید از آن استفاده کنند.
انتهای پیام
نظرات