مظفر قربانی‌نژاد که بیش از ۵۰ سال است تعزیه‌خوانی می‌کند و در محرم امسال برای اجرای تعزیه از تهران به تفرش رفته است، در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: اصالت من رشتی است اما از اوایل انقلاب به تهران آمدم و تقریبا در تمام شهرهای ایران تاکنون تعزیه اجرا کرده‌ام اما در این سال‌ها شرایط به گونه‌ای شده که کمتر تعزیه در تهران اجرا می‌شود و به همین دلیل امسال برای مردم تفرش تعزیه‌ اجرا خواهیم کرد.

او با اشاره به اینکه در تهران توجه کمتری به این هنر نمایشی صورت می‌گیرد، گفت: وقتی در تهران برای دولتی‌ها تعزیه بخوانیم، باید شش ماه دنبال پولت بدوی که وقتی هم گرفتی کلی مالیات و بیمه از آن کم می‌شود و آن وقت آنچه باقی می‌ماند باید بین اعضای گروه تقسیم بکنی که بسیار رقم کمی می‌شود، در حالی که برخی از تعزیه‌خوان‌ها فقط از این راه درآمد کسب می‌کنند.

تعزیه خیلی غریب مانده است

وی که در تمام سال‌های تعزیه‌خوانی خود اولیاخوان بوده است، ادامه داد: در طول سال فقط همین دو ماه محرم و صفر است که امکان اجرای تعزیه وجود دارد و در این دو ماه هم ممکن است فقط ۲۰ شب تعزیه اجرا شود. در حالی که اگر از سوی سازمان تبلیغات اسلامی، اوقاف و وزارت ارشاد توجه کافی صورت بگیرد، شرایط این طور نخواهد بود چون الان مداحان هم برای خودشان سازمان و انجمن مشخصی دارند اما تعزیه خیلی غریب مانده است.

چطور است که برای تعزیه هزینه نمی‌کنند؟

قربانی‌نژاد با اشاره به ثبت تعزیه در یونسکو گفت: وقتی یک در به عنوان میراث تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت می‌شود برای آن نگهبان می‌گذارند و پول خرج می‌کنند تا حفظ شود. آن وقت چطور است که برای تعزیه هزینه نمی‌کنند؟! در صورتی که قطعا این هنر سهمیه‌ای دارد اما مشخص نیست چه می‌شود.

چرا تکیه دولتی همچون گذشته ها نداریم 

او گفت:‌سال‌ها قبل وقتی در خوانسار تعزیه اجرا می کردم به آقای لاریجانی گفتم زمان شاه تکیه دولت وجود داشت و مردم تهران در آنجا تعزیه می‌دیدند، چطور است که در جمهوری اسلامی تکیه دولتی برای تعزیه وجود ندارد که اگر بود حداقل هفته‌ای یا ماهی یک بار تعزیه‌ای از شهرهای مختلف اجرا می‌شد و آن وقت اگر گردشگر خارجی هم به تهران سفر می‌کرد، می‌توانست تعزیه ایران را ببیند.

این تعزیه‌خوان پیشکسوت در ادامه اظهار کرد: یکی دیگر از مشکلاتی که این روزها در تعزیه دیده می‌شود کم شدن نسل بچه‌خوان است چون هیچ‌کس حاضر نیست فرزندش را برای اجرای تعزیه بیاورد و اگر همین روند پیش برود کم کم تعزیه از بین می‌رود چون نقش‌های بچه‌خوان زیادی در تعزیه وجود دارد و برای ادامه مسیر هم باید از پایه افرادی آموزش ببینند اما اتفاقی که افتاده بی‌سامانی و بی‌توجهی است در حالی که پیش از این احترام زیادی به تعزیه گذاشته می‌شد.

او در این باره به کشور انگلستان که در آن چند باری تعزیه اجرا کرده اشاره کرد و گفت:‌ عجیب است که در آن کشور و در محل تولد شکسپیر به طور مدام نمایش‌هایی از این نویسنده اجرا می‌شود و تماشاگران خود را هم داشت اما در همین تهران مکان مشخصی برای اجرای مدام تعزیه وجود ندارد.

گلایه از وضعیت رقم‌هایی که به تعزیه‌خوان‌ها می‌دهند

وی همچنین با انتقاد از برخی گروه‌هایی که به صورت غیرحرفه‌ای تعزیه‌خوانی می‌کنند از حسینیه نیاوران انتقاد کرد و گفت: آنجا به ما پیشنهاد اجرای تعزیه دادند آن هم برای ۱۰ شب و گفتند پس از این مدت ۲۰ میلیون تومان به کل گروه می‌دهند، در حالی که این رقم با توجه به سختی کار و ابزار و آلاتی که در اجرا استفاده می‌شود بسیار اندک است. همین می‌شود که گروه‌ها ترجیح می‌دهند به خارج از تهران بیایند چون در شهرستان‌ها این رقم یا کمی پایین‌تر از این را فقط به یک نفر ممکن است، بدهند.

علی اصغر شیرخواره نبوده در واقعه عاشورا 

قربانی‌نژاد با بیان اینکه «نمی‌دانم در تهران تعزیه را مجلسی چقدر حساب می‌کنند که این ارقام را پیشنهاد می‌دهند» درباره نسخه‌های مختلفی که برای اجرا استفاده می‌شود و احیانا تغییراتی که در هر کدام ممکن است وجود داشته باشد، گفت: امیدوارم سازمان‌های مربوط اگر دلشان می‌سوزد نسخه‌ها را جمع‌آوری کنند تا طبق تاریخ و اصالتی که دارند بررسی و اجرا شوند. اما با این حال در روایت‌هایی که از وقایع تاریخی در تعزیه‌ها می‌بینیم، تحریف خیلی زیادی صورت نگرفته است و شاید یک نمونه آن علی‌اصغر شیرخواره باشد که چنین چیزی صحت ندارد چون او در سال واقعه عاشورا شش سال داشته و خردسال شیرخواره مربوط به فرد دیگری بوده که در کربلا به دنیا آمده بود.

او در پایان ابراز امیدواری کرد که دستگاه‌های مربوط برای حفظ این میراث فرهنگی و هنری توجه بیشتری به تعزیه داشته باشند تا در آینده همچنان شاهد اجرای درست آن در شهرهای مختلف از جمله تهران باشیم.

انتهای پیام