اکبر قویدل در گفت‎‌وگو با ایسنا، با اعلام این خبر اظهار کرد: ۱۵ تیرماه جاری آخرین مهلت ارسال مقالات بوده و ۳۱ تیرماه نتایج داوری مقالات اعلام خواهد شد.

وی با بیان اینکه تولیدات گیاهی و دامی، آب، خاک، تغذیه و مدیریت پسماند، مکانیزاسیون و بیوسیستم، حفاظت و استفاده از منابع ژنتیکی، مدیریت آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز، بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی، ژرم پلاسم و به‌نژادی و تولید گیاهان دارویی، امنیت و سلامت مواد غذایی و مدیریت، ترویج و اقتصاد محورهای این کنفرانس هستند، افزود: این کنفرانس با حضور مهمانان داخلی و خارجی سوم و چهارم شهریور ماه امسال در دانشگاه محقق اردبیلی برگزار خواهد شد.

قویدل ضمن معرفی این کنفرانس، گفت: ترکیبات شیمیایی از جمله سموم و کودهای شیمیایی از عوامل مهم مطرح در آلودگی محیط زیست و مواد غذایی هستند. در واکنش به این مخاطرات برای انسان و محیط زیست، بشر به فکر شیوه‌ای جایگزین برای کشاورزی متعارف کنونی افتاد. در نتیجه، مفهوم کشاورزی پایدار، کشاورزی ارگانیک و بیودینامیک، کشاورزی طبیعی، کشاورزی بوم شناختی و غیره پیدا شدند.

رئیس دومین کنفرانس بین‌المللی و ششمین کنفرانس ملی کشاورزی ارگانیک و مرسوم تصریح کرد: کشاورزی ارگانیک با نام‌های مختلفی چون کشت بیولوژیک، کشاورزی با توجه به محیط زیست، کشاورزی کم بهره از نهاده‌های غیرمزرعه‌ای، کشاورزی با توان چرخشی و کشاورزی جایگزین مطرح شده است.

وی خاطرنشان کرد: کشاورزی ارگانیک به معنای استفاده از اطلاعات علمی برای کاهش استعمال از سموم و مواد شیمیایی در تولید محصولات کشاورزی است. سیستم‌های کشاورزی ارگانیک بر پایه مدیریت اکوسیستم استوار بوده و به نهاده‌های خارج از مزرعه وابسته نیست.

قویدل گفت: کشاورزی ارگانیک مدیریت تولید مناسبی است که باعث تقویت و توسعه سلامت اکوسیستم‌های زیستی، چرخه زیستی و فعالیت‌های بیولوژیکی خاک می‌شود. این نظریه تاکید بر این دارد که از نهاده‌های داخل مزرعه استفاده شده و از نهاده‌های بیرونی استفاده اندک شود. برای این منظور نیاز به سیستم‌های تطابق‌پذیر در هر منطقه وجود دارد. این کار، باعث استفاده از روش‌های کشاورزی زیستی و مکانیکی بدون استفاده از نهاده‌های خارجی سنتز شده می‌شود.

رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی افزود: کشاورزی ارگانیک به دنبال استفاده بهتر از منابع طبیعی بوده، به طوری که به محیط آسیبی نرسانده و استفاده از کالاهای غیرقابل احیا را که به محیط زیست آسیب وارد می‌کنند و یا به کشاورزان و مصرف‌کنندگان صدمه می‌زنند، کاهش دهد.

انتهای پیام