همان‌طور که این روزها شاهد هستیم بالاترین آمار مبتلایان کرونا در کشور آمریکا می‌باشد و این آمار روز به روز در حال افزایش است و کشورهایی دیگر عضو شورای امنیت مانند انگلیس و فرانسه نیز مشکلات زیادی در این زمینه دارند.
مهم‌تر از همه این‌ها مقر سازمان ملل یعنی نیویورک بیشترین آمار مبتلایان را دارد؛ یعنی جایی که باید بیشترین امنیت را داشته باشد حتی در تأمین مایحتاج اولیه نظیر ماسک و دستکش و مواد ضدعفونی‌کننده نیز عاجز است و دست یاری از طرف آمریکا به سمت کشورهای دیگر دراز شده است.
دلیل اصلی مشکلات در این کشورها هزینه سرمایه‌های ملی‌شان در جهت جنگ و خونریزی در کشورهای جهان سوم است. این کشورها چگونه می‌توانند رفاه را برای مردم دنیا به ارمغان بیاورند درحالی‌که خودشان این‌گونه در برابر کرونا ناکارآمد عمل کرده‌اند.
کرونا یک بُعد دیگر رویارویی ضعیف غرب را در برابر اتفاقات غیرمنتظره نمایان ساخته است. فقدان همکاری و همدلی در میان اروپایی‌ها به‌ویژه در خصوص ایتالیا و اوقات‌تلخی میان اروپا و آمریکا که با ممنوع شدن پروازها از اروپا به سمت آمریکا همراه بود.
آیا کشورهایی نظیر آمریکا و انگلیس و فرانسه که حتی توانایی مدیریت چنین بحران‌هایی را ندارند، می‌توانند امنیت را برای کل جهان تضمین کنند؟ آیا زمان آن نرسیده که ساختارهای ناعادلانه جهان تغییر کند و بر اساس واقعیات شکل گیرد؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که نهاد سازمان ملل به‌جای نیویورک در جای امن‌تری در جهان مستقر شود؟
دکتر محمدباقر نصراله‌نژاد، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی گرگان
انتهای پیام
نظرات