بخش جنوبی مسجد از بین رفته و با بی‌سلیقگی به مسجدی بزرگ و جدید تبدیل شده است که اکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد، ساخت اولیه مسجد به سده ۱۲ خورشیدی برمی‌گردد و قدمت حکاکی سرستون‌های چوبی سقف آن را بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال تخمین زده‌اند.
این مسجد تاریخی بعدها توسط شیخ نورالدین خلعتبری فرزند ملامحمدرحیم، مورد مرمت اولیه قرار گرفت و مجددا در ۷۰ سال پیش توسط اهالی منطقه، سقف چوبی بنا با حلب تعویض شده و نماهای بیرونی و حیاط به محدوده مسجد اضافه شد، سپس در سال ۱۳۷۲ خورشیدی توسط هیات امنا وقت، داخل سقف با لمبه های چوبی تزئین و ستون چوبی داخل جای خود را به ۳ستون بتونی با اندکی گچکاری و رنگ آمیزی داد و کف مسجد نیز با موزاییک پوشانده شد.
انتهای پیام
نظرات