۸ خرداد ۱۳۹۸ / ۰۵:۳۰

«لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ‏ شَهْرٍ؛ شب قدر، بهتر از هزار ماه است‏». همین یک آیه برای معتقدان کافیست تا تلاش کنند از این شب‌ها به قدر ذره‌ای هم که شده بهره‌ای ببرند و تهذیب نفس کنند. در کنار تضرع در برابر پروردگار، به سر گرفتن قرآن و دست‌هایی که رو به آسمان بلند می‌شود، یکی از تصاویر مرسوم مراسم احیا در شب‌های قدر، نشستن افراد روی زیراندازهایی است که برای حضور در کوچه و خیابان همراه برده‌اند؛ جدا جدا که نگاهشان کنی، انگار هرکس سهمش از قدر را برمی‌دارد و کمی مانده به سحر با خود به خانه می‌برد. اما این چیزی جز یک تصویر و تصور عکاسانه نیست. کیست که نداند، میزان بهره‌گیری آدم‌ها از رحمت الهی، به بزرگی و کوچکی زیراندازهایشان نیست.