یخاب، منطقه‌ای با پتانسیل‌های محیط زیستی، گردشگری و تاریخی است. این منطقه سالیان دراز به دلیل عدم وجود مدیریت کلان و فرهنگ سازی در معرض نابودی قرار گرفته است. از حدود سال ۹۰ روند جلوگیری از این خطرات در این منطقه آغاز شد. عمده‌ی این تغییرات به وسیله‌ی حمایت‌های بومی و سازمان‌های مردم نهاد انجام شده است که در نهایت منجر به تبدیل این منطقه به «منطقه شکار ممنوع» و پناهگاه حیاط وحش یخاب شده است.
این منطقه علاوه بر کوه‌ها و ارتفاعات کم نظیر مناطق بیابانی، کویری، دشت و تپه ماهوری وسیعی را در خود جای داده است. همچنین به علت دارا بودن گونه‌های نادر مانند یوزپلنگ، سیاه‌گوش، گربه شنی، گربه وحشی، جبیر، زاغ بور و پرندگان شکاری ارزشمند در کشور، از زیستگاه‌های غنی ایران محسوب می‌شود. در دل این منطقه‌ی کم نظیر آثار تاریخی متعددی نهفته است که از بین آن‌ها می‌توان به قلعه کرشاهی ابو زیدآباد، قلعه و چاپارخانه یگرماب ابو زیدآباد، قلعه و کاروانسرای سفیدآب اشاره کرد.
منطقه یخاب در شمال شهر ابو زیدآباد و شرق شهر آران و بیدگل واقع شده است. وجه قابل توجه این پناهگاه حیاط وحش این است که بیشترین کنترل و نظارت توسط مردم ابوزید آباد و شهرهای اطراف انجام می‌شود.