اینجا کلاس درس یک دانشگاه است؛ کلاس درسی به ظاهر عادی، اما متفاوت و در سه‌شنبه‌های دوست‌داشتنی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران که هر هفته میزبان صدها دانشجوی علاقه‌مند به شعر و ادبیات می‌شود که از تهران و شهرستان‌ها می‌آیند تا پای درس استادی محبوب، شاعر، پژوهشگر و نویسنده حتی بر روی زمین بنشینند و سوال کنند و یاد بگیرند. اینجا کلاس درس "محمدرضا شفیعی کدکنی" است.
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
۱۳۹۸-۰۹-۱۹ ۱۲:۰۹
خدا ایشان را برای همه ما و ایران حفظ کند
۱۳۹۸-۰۹-۱۹ ۱۳:۰۳
ای جانم
۱۳۹۸-۰۹-۱۹ ۱۳:۲۷
شادمانم که توانسته ام جایی ازین استاد گرانمایه ،"این روشن عشق" یادی کنم و سخنی گویم.
۱۳۹۸-۰۹-۱۹ ۱۵:۴۱
ده سال پیش هم کلاسهاش همینطوری بود، اما کمی خلوت‌تر. براش همیشه چایی میاوردن و اونم میداد به بچه‌ها. کلاس باید با سوال شروع میشد، ادامه پیدا میکرد و با سوال تموم میشد. همیشه دیر میومد، دیر میرفت. صداش آروم و تو دماغی بود باید گوشتو همیشه تیز میکردی. توی برگهء امتحانیش از حدی که برای جواب جا گذاشته بود اگه بیشتر مینوشتی برابر بود با صفر. یبار به منم چایی داد.
نظرات