با شیوع ویروس کرونا در ایران، اطلاع‌رسانی گسترده‌ای برای مقابله و جلوگیری از تلفات ناشی از ابتلای آن آغاز شد. پیشگیری و رعایت توصیه‌های بهداشتی تنها راه نجات بود. همه مراکز عمومی تعطیل شدند یا با کمترین تردد، جهت رفع نیازهای اولیه به فعالیت خود ادامه دادند. طولانی شدن مدت زمان قرنطینه، منع رفت و آمد و فشارهای اقتصادی ادامه این فرایند را امکان‌ناپذیر کرد و شعار «در خانه ماندن» جای خود را به رعایت پروتکل های بهداشتی داد تا در نهایت فروشگاه‌ها و مراکز خدماتی فعالیت خود را آغاز کنند. نصب پلاستیک بین متصدیان فروشگاه‌ها و مشتریان فاصله و حائل ایجاد کرد. نگاه فریز شده، حصر مکانی و نگرانی افراد پشت این نایلون‌های ضخیم و بزرگ پلاستیکی حاکی از انجماد روحی و نگرانی از آینده‌ای است که چگونگی گذران در آن نامشخص است.
عکس: حیدر رضایی
نظرات